Quandy in ruste, tussen twee wandelingen in, afgelopen zomer, tijdens de vakantie, in Lauwersoog.
Naast de camping mag men dagrecreeren, maar niet camperen, ook wel logisch natuurlijk.
En tot waar men mag zwemmen is allemaal afgebakend, varen mag daarbuiten weer.
Ik vind deze nieuwe parasol wel wat aan de kleine kant, maar hij is wel makkelijk.
Dit autootje zag ik op de camping staan, en vond hem leuk genoeg om op de foto te knippen.
Dit ziet er grauw en grijs uit, maar dat komt omdat het al laat in de middag was, maar zo licht dat dat niet echt opviel.
Vorig jaar februari logte ik de hele maand liechtensteinfoto`s, om er vanaf deze februari weer lustig mee door te gaan. Tot ze op zijn.
Eindelijk heb ik mijn auto terug, en dit is zijn achterkant, met nog het orginele nummerbordomhulsel. Maar daarvoor moet u een kenner zijn om dat te zien.
Het wil ook nog wel eens voorkomen dat ik op de vrijdagavond luister naar Gerben gaat goed. Op de lokale omroep alhier.
En het is me gelukt om wat sreenshots te maken van de webcamstream
In de jaren 90 was de zogenaamde hakkuhmuziek nou niet echt mijn favoriete muziek. Toch draaiden ze het veelvuldig op 3fm, en ik begon er aan te wennen, toendertijd. Pas toen Gabbertje van Hakkubar een nummer 1 hit te pakken had, met een perciflage op de gabberscene, viel het kwartje. En als ik nu de gabbermuziek hoor klinkt het als gouwe ouwe van weleer, en dat is best wel eens leuk!
(heel soms youtube ik wel eens wat knijters, niet doorvertellen aub)
Vrijdag 5 februari is het zover! De allereerste Rising Flow Radio back to the 90's hakkuhdag. Live! vanuit de Hakkuhbar presenteren Jorre Vink en Sjoerd van Moerkerk 3 uur lang alleen maar hakkuhplaatjes. Zet de datum vast in je agenda en luister op 5 februari tussen 21.00 - 24.00u naar Rising Flow Radio!
En laat dat nu net vanavond zijn! Doe eens gek en tune allemaal in, en vraag alhier in de comments maar uw verzoekje aan. Ik zal alles doen wat in mijn macht ligt om uw verzoek de zender op te krijgen!
Hoe de tand des tijds als een razende het leven lijkt in te halen, of zoiets.
Deze zomer wil ik wel eens weer eens op vakantie naar Noorwegen, want dat is ook alweer een tijdje geleden.
Na even zoeken in de boekenkast vond ik de reisgids over Noorwegen.
En dat is een boekje van rond het jaar 2000.
Ik hoef niet zo nodig een nieuw boekje, want zoveel zal er wel niet veranderen in dat land.
Eens kijken, ergens achterin kwam ik een leuke tip tegen:
"Neem voldoende fotorolletjes mee, want die zijn nogal duur in Noorwegen"
Kijk, daar heb je nog wat aan!
Vandaag was ik de hele dag op een industrieterrein in Zuidbroek.
Daar is een kantoor van een of andere veiligheidsinstituut.
En uit het raam zag ik zo nu en dan een trein door het sneeuwwitte landschap glijden.
We waren met 18 man, en een leraar, in een iets te klein lokaaltje.
We gingen in een razende tempo het ruim honderd bladzijden tellende onlangs verkregen leerboek helemaal doornemen.
Daarna kregen we een proefexamen, en een pauze.
Toen verder met de volgende hoofdstukken, tot het middag was.
We gingen eten bij Van der Valk in Zuidbroek.
Klein stukje rijden en dan de snelweg oversteken en daar is het al.
Ik nam een kop soep, wat nasi, eisubstantie, een broodje kroket, een glas melk en een kop koffie met koekje.
Na het middagmaal weer vlug verder met de laatste hoofdstukken en een proefexamen.
Toen weer een pauze, en toen voor het echt!
De tafels en stoelen waren omgezet, met antiafkijkschotten er tussen, en er was een heus examencommissie op komen draven.
We moesten nog even wachten tot half vier, want die lui zijn erg serieus.
De enveloppe werd geopend, de opgaves uitgedeeld, en we hadden een uur de tijd voor veertig vragen.
Het was doodstil.
Onderstussen werden de identiteitsbewijzen ook nog allemaal gecontroleerd.
En een voor een leverde men zijn formulieren in.
Toen iedereen beneden verzameld was en het nakijken geschied mochten we weer boven komen.
De spanning was te snijden, want het waren toch wel zeer pittige vragen.
Ik ben helemaal niet geschikt voor examens, dat is echt niks voor mij.
Een enorm pluspunt vind ik wel dat het allemaal onder werktijd was.
Soms klagen mensen wel eens als de bussen of treinen weer eens niet helemaal perfect op tijd rijden.
Dat komt omdat ze veel te strak plannen.
Bijvoorbeeld: een bus of trein kan soms komen om prcies 11 of 12 minuten over.
En dan moet die binnen een minuut alweer vertrekken, anders is er meteen vertraging.
En alles per minuut berekenen is vragen om problemen.
Want een minuut is zo weer voorbij.
Daarom nu mijn oplossing: plan de boel wat losser.
Mocht men berekend hebben dat de bus of trein ergens is om 11 of 12 over, maak daar dan 15 over van.
En als die wel eens op tijd is dan blijft die lekker even wachten, en om 15 over vertrekt die pas weer naar het volgende station.
Lekker relaxed allemaal, dat brengt wat kalmte in deze overspannen samenleving.
De bussen en treinen zullen er wel aanzienlijk langer over doen, omdat ze overal even wachten tot ze verder mogen.
Maar het gezeur dat ze te laat zijn behoort dan definitief tot het verleden.
En het geeft ook wat rust in de tent, weg met al dat gehaast.
Mijn ouders waren er mee onderweg naar Groningen.
Onderweg gingen er lampjes knipperen en ze besloten om te keren.
Toen ze de snelweg afgedraaid waren nabij Heiligerlee gaf hij de geest.
Een zeer dichtbijzijnde garage sleepte hem daar naar toe, en kreeg de opdracht om hem te maken.
Er was iets met lekke koppakken en dat was in de motor gelekt.
Er moest dus een boel vervangen worden en dat moest eerst besteld worden.
Dat die voor de kerst weer klaar zou zijn had ik niet verwacht, en gebeurde dus ook niet.
Zelfs voor nieuwjaar lukte niet.
De weken verstreken en we hielden contact, en ik had ernstig het gevoel aan het lijntje gehouden te worden.
Zij gaven aan zelf veel moeite hebben met iets dat nog rabbelde, maar ze konden met geen mogelijkheid vinden wat dat precies was.
Als ik dichtbij werk, zoals momenteel het geval is, ga ik op de fiets.
Toch heb ik soms wel een auto nodig, en dan kon ik wel die van mijn ouders lenen, maar dat is niet waarom ik zelf een auto heb.
Nu heb ik afgelopen donderdag een vrij boos telefoontje gepleegd, en ik eiste bijna dat die voor woensdag klaar moest zijn.
Dat konden ze niet beloven, maar dinsdag zou er wel een auto klaarstaan die ik dan een dagje zou mogen lenen.
(ik heb woensdag het VCA examen)
Ik was van plan om mijn eigen auto dan mee te nemen, en desnoods weg te laten slepen naar een echte garage.
Ik was het zat, had er genoeg van!
Hedenmiddag ging de telefoon, hij was klaar, en ik haalde hem op.
De rekening sturen ze op.
Ik zag overigens meteen dat de reclame onder het nummerbord was veranderd.
Er stond de naam van mijn eigen garage te WINSCHOTEN, en nu was dat veranderd in hun naam met de toevoeging HEILIGERLEE.
Dat heb ik thuis meteen met een stenleymes helemaal weggevaagd.
Ik was mijn auto maar liefst 41 dagen kwijt!
De hele maand januari heb ik wegenbelasting betaald zonder er een meter in te rijden.
Dit nieuwe decennium begon met een Jimnyloze maand.
Soms kom ik zoveel filmpjes tegen die ik wil loggen, dat is ze allemaal maar achtermekaar post.
Zo ook dit weekend, dus als u ze allemaal wilt zien mag u lekker scrollen.
(iets meer updates dan normaal, en toch allemaal de moeite waard)
Om te vieren dat februari vandaag begonnen is loeien ze vanmiddag weer de sirenes.
Of loeiden, het is maar net op welk tijdstip u dit leest.
Het mooist is natuurlijk als u vanmiddag om 12 uur precies het volgende filmpje afspeelt.
En dan graag met de ramen wijd open, zodat het effect nog indringender door Nederland schalt.
