Ja, mensen.

http://www.eenspannendmuziekje.nl/  = aanklikbaar.

In de wentel des levens

Ik eet elke dag om 18 uur.
Daarna ga ik altijd even online naar een fijn hoorspel luisteren, en vervolgens pik ik het nieuws nog even mee.
En als het woensdag is bekijk ik nieuwsbrief van Giel ook altijd even.
Dan loopt het tegen de klok van zeven uur en is het wandeltijd.

Als zo lang ik me herinner wandel ik s`avonds om 19 uur een rondje door het Sterrenbos.
(behalve dan in de hondloze periodes)

In de zomer is het daar gezellig druk.
Er zijn altijd wel een aantal spelende kinderen en er zijn altijd vrij veel mensen die hun hond uitlaten.

Wat die lui in de winter met hun huisdieren doen is me een raadsel.
Dan hebben we het bos helemaal voor ons alleen, ik kom dan werkelijk niemand tegen.
Het is daar dan namelijk aardedonker, maar ik ken daar blind de weg.

En elk jaar in februari valt het me opeens weer op, als ik het bos nader:
Er is een streepje licht aan de horizon!
Een laatste glimp van de zonsondergang.

Dat geeft me weer engergie, moed en hoop.
We gaan de goede kant weer op!

Het nieuws van vandaag

Ik las vanmorgen de krant en schrok een beetje van een merkwaardig nieuwsbericht.
Ik wilde er over loggen, maar kwam niet verder dan wat nieuwssite`s copieren.
En een echte mening heb ik er niet over, en een petitie staat ook nog niet online.
Toen ik vanavond, om de sterblokken te ontwijken, wat op teletekst smurfde, dacht ik, dat knal ik online:

De provincie Groningen heeft 575.000 inwoners, waarvan er 183.000 in de hoofdstad wonen. ( 1 op de 3 dus)
De provincie daalt (wellicht door de gaswinning) en het inwonertal daalt ook.
Winschoten had ooit 21.000 inwoners en mometeel ruim 18.000.
Na een fusie zijn we  http://www.detweedegemeentevangroningen.nl/
En in Ganzedijk wonen nu 180 mensen.

Goed doel

De Smurfen zijn weer helemaal in, en niet alleen bij de AH.
Unicef doet ook mee:

Jaarlijks sterven er nog 9,7 miljoen kinderen vóór hun vijfde verjaardag. 93 miljoen kinderen gaan niet naar school en 158 miljoen kinderen moeten werken om te kunnen overleven. Omdat elk kind het recht zou moeten hebben om zich zo goed mogelijk te ontwikkelen, steunen de Smurfen de onderwijsprogramma's van Unicef.

In Angoulême, Frankrijk (Frans muziekje) en in Scheveringen stonden opeens gratis duizenden smurfen voor het oprapen, en meer steden zullen volgen.
Alleen weet niemand wanneer en waar ze opsmurfen.
Gelukkig kan je ze online ook kopen, voor een tientje, de helft van dat bedrag gaat naar Unicef.
Zie hier

Deze Smurfen zijn wit, men mag ze zelf nog blauw maken, of andersinds, en dan de foto uploaden naar de site.

Kijk hier en aanschouw het prachtige resultaat.

Deze "smurka" is geweigerd:

„We willen met de smurfen geen pornografische, politieke of religieuze toestanden. Ook een smurf met een Jezuskruis zouden we niet toelaten.’’

Ik heb zelf ook meteen wat witte smurfen besteld, en omdat ik altijd al aan het schilderen ben mag de mijne gewoon wit blijven.
Ik heb niks met goede doelen, maar toch wel wat met smurfen.

Father Abraham

Als zo lang ik oren heb luister ik veel naar de radio.
Mijn muziekcollectie is dan ook zeer beperkt.
Tegenwoordig verzamel ik wat mp3`s, en heb ik mijn cd`s geript naar mijn pc.
Mocht ik de behoefte voelen aan een bepaald nummer, en er is toevallig net geen internet dj die aan het draaien is kan ik dat opzetten.
Dat ging vroeger wel anders.






Wat een slechte uitspraak van die man, aandoenlijk gewoon!

Een Certificaat!

Vandaag was de laatste en tevens tiende les van de Basiscursus Gehoorzaamheid 1
Dat werd afgesloten met een certificaat en de vraag wie er deel wilden nemen aan deel 2.
Geintereseerden kijken even hier.

Hierboven staat op film wat Quandy al kan.
Hieronder kan u zien hoe die mij en zichzelf vermaakt op de dijk van het Winschoterdiep.

Duitsland en meer

"Foei, Quandy, niet alles maar oprapen wat je ziet liggen in het bos"

Mensen vragen zich wel eens af of ik niet meerdere keren dezelfde foto plaats.



Deze koe kwam ik tegen in de bergen van Liechtenstein, en ik vind beide foto`s wel geslaagd.
Ik zou de ene foto een paar weken na het andere kunnen plaatsen, maar ik kan ze ook tegelijk laten zien.



Hoogspanningsmaten vind ik schitterend, misschien wel omdat anderen ze lelijk vinden.
Deze staan in Zwitserland, met op de achtergrond de bergtoppen van de Alpen.



Ik denk dat de dakkapellen me opvielen, aldaar in Oostenrijk.
Je zal ze maar moeten schilderen zeg.



Ik ben ook een enorme liefhebber van kasteeltjes, en deze in Italie zag ik slechts een uurtje, en alleen aan de buitenkant.
Maar gezien de hoeveelheid foto`s is het net of ik daar maanden vertoefde.



Prachtige Duitse kozijnen, lekker een beetje ongelijk, en de schaduw precies in het midden.



De Schreeuw, Amsterdam.



Volgens mij is dit wel het kleinste flatje van Winschoten, 2 hoog en toch een flat noemen!
Daar waar eens een prachtige jaren 20 schoolgebouw stond.



PAPIER HIER, PAPIER HIER.....DANK U.



*laatste afsluitende zin*

Claxon

Oef, ik had vandaag een engeltje op mijn schouder.
Ik reed op mijn gemakje naar huis, na een dagje best wel prettig werken.
Het was drukjes op de weg.

Ergens verderop was een rotonde en het verkeer liep een beetje vast om er gebruik van te maken.
Dus ik remde kalmpjes en sluit netjes aan achter de auto voor mij.
Ik zag ik de achteruitkijkspiegel een volgende auto naderen.
En die kwam snel dichterbij, heel snel.

De bestuurder lette niet op en maakte een noodstop!
De neus van zijn wagen kwam tot stilstand NAAST mijn achterkant.
Dat ging dus maar net goed!

Zo, wat kan een mens daarvan schrikken zeg.
Een ongeluk zit in een klein hoekje, dat blijkt maar weer.
Adrenaline.