Ik zou heel graag zien dat de X uit het alfabet verdwijnt.
Het hele alfabet kan trouwens wel eens op de schop.
De C kan ook wel weg, dat spreek je uit als Z of als K, dus kunnen we die letters dan beter ook maar schrijven.
Van de Q heb je ook meer last dan vreugde.
De Y slaat ook nergens op.
Dan houden een alfabet over van 22 letters.
We zouden de vier andere letters wel een andere functie kunnen geven.
Er bestaan immers geen letters voor de OE, UI, OU en AU.
OU en AU klinkt trouwens hetzelfde, ook daar moesten we maar eens een keuze maken.
Met andere woorden, de ontwerpers van het Nederlandse alfabet hebben gefaalt, en we leiden of lijden er dagelijks onder.
Door de week luister ik veel naar radio3fm, en in het weekend geniet ik veel van Radio 2.
Ik wil namelijk wel eens wat anders horen dan de gebruikelijke muziek, bovendien zijn de radio 2 programma`s in het weekend wel aangenaam.
Behalve Antenne Twee van de AVRO dat de twee laatste uren van de zondagmiddag ontsiert.
Het is een vervelend zeikerig programma, niet om aan te horen.
Dat duurt gelukkig niet zo heel lang meer, dat programma gaat verdwijnen.
Dat heeft te maken met een heel ingewikkeld verhaal, en dat is nou precies wat ik zo leuk vind aan onze publieke omroep.
Er komen dit najaar twee nieuwe publieke omroepen bij, daar zit volgens mij niemand op te wachten.
MAX en Llink krijgen allebei negen uur zendtijd op radio 747 AM, en andere omroepen moeten dan zendtijd inleveren.
De radioprogramma`s over kunst en cultuur Opium (AVRO) en Knetterende Letteren (NPS) stonden op de nominatie om te verdwijnen.
Om die programma`s te redden levert de TROS wel twee uur zendtijd in op radio 1, daar verdwijnen twee forumprogramma`s.
De EO levert ook ergens nog een kwartier zendtijd in, en zo kunnen die programma`s voorlopig in de lucht blijven.
Niemand snapt het nu nog.
De AVRO en de TROS gaan op de zondagmiddag twee uur zendtijd ruilen.
Antenne Twee van de AVRO gaat verdwijnen, en op die uren komt de TROS met iets nieuws.
Ik verheug me er al op.
Bovendien werd mijn weblog ergens anders een afgezeken, en ene Mischa Stubenitsky vond mijn weblog "om te huilen zo slecht".
En deze meneer werkt bij de AVRO, en ook bij Antenne Twee, dus ik ben dubbel blij dat het verdwijnt.
Doe mij maar een kopje koffie, met melk en suiker graag.
Ook een colaatje of een glas melk sla ik niet af.
Een kopje thee gaat er ook wel in, evenals zo nu en dan wat karnemelk.
Of iets anders, zolang er maar geen alcohol in zit.
Wat drinkt u graag?
Vandaag kwam ik tot de schrikbarende ontdekking dat niet iedere Nederlander een stel klompen bezit!
Dat verbaast me ten zeerste, dat hoort niet en dat kan gewoon niet!
Dus daar moet hoognodig verandering in komen!
Nederland is een land waarin de meningen nogal eens flink uiteen lopen.
Helemaal niets bindt ons, werkelijk over alles verschillen we van inzicht en mening.
Daarom moet ons aloude statussymbool maar eens nieuw leven worden ingeblazen.
Eenheid maakt sterk en zo, bovendien is het leuk, en iets om trots op te zijn.
De Nederlandse regering moet terstond iedereen gratis een paar klompen aanbieden.
In klompen zit namelijk onze cultuur geworteld, ze zijn praktisch, van hout en zeer cool. (cool = vet hip)
Die Zweedse namaakdingen noem ik geen klompen, dat noem ik Zweedse namaakdingen.
Klompen zijn voor 100% van hout.
Ze lopen heerlijk en zijn zeer gezond voor de voeten.
Ze zijn (met dikke sokken) in de winter lekker warm en in de zomer kan je er blootsvoets in.
En als de éne klomp versleten is kan je de andere ophangen aan een schutting of zo, en er dan een leuk bloemetje in laten leven. Zo zijn ze mulifunctioneel!
Mijn klompen staan altijd trouw bij de achterdeur te wachten tot ik er in stap.
Als ik terugkom van mijn werk doe ik thuis altijd meteen mijn werkschoenen uit.
Binnenshuis loop ik op sokken.
Als ik naar het kippenhok ga doe ik mijn klompen aan.
Ook als ik `savonds met Kiras ga wandelen in het Sterrenbos schiet ik ze even aan.
Mensen die zeggen:" Ik kan er niet op lopen" of iets dergelijks, zijn watjes, cultuurbarbaren!
Schandelijk!
Gewoon even flink oefenen, je bent Nederlander of je bent het niet!
Eerst wil ik even mededelen dat ik niet liedjes log om u te plezieren.
Ik log liedjes die me na aan het hart staan, die liedjes zeggen wel zo`n beetje wie ik ben.
Dat neemt niet weg dat ik wel degelijk in uw mening geintereseert ben.
Klik hier om te luisteren naar: Anneke Rol, met: Keurig Meisje.
Ja, ik ben een keurig meisje,
beleefd, voorkomend en charmant.
En ik zing een aardig wijsje,
Nee, ik spring nooit uit de band.
En ik ben niet lelijk, en ik ben niet mooi.
En ik blijf altijd in de plooi.
Ik heb ook hele fiijne ouders,
die hebben mij goed opgevoed.
Daarom heb ik sterke schouders,
ik weet wat kan en ik weet wat moet.
Zij hebben mij laten beseffen,
dat je niets bijzonders bent.
Dat je jezelf nooit moet verheffen,
dat je altijd je plaatsje kent.
O, ik ben een keurig meisje.
Beleefd, voorkomend en charmant.
En ik zing een aardig wijsje,
nee, ik spring nooit uit de band.
En ik ben niet lelijk, en ik ben niet mooi.
En ik blijf altijd in de plooi.
Ik heb een mooi en rustig leven,
ik heb een leuke fijne baan.
Ik weet te nemen en te geven,
en ik heb nog nooit wat ergs gedaan.
Ik heb vrienden en vriendinnen,
maar niet iemand speciaal.
Daaraan wil ik nog niet beginnen,
want trouwen doe je maar één maal.
Want ik ben een keurig meisje,
beleefd, voorkomend en charmant.
En ik zing een aardig wijsje,
nee, ik spring nooit uit de band.
En ik ben niet lelijk, en ik ben niet mooi.
En ik blijf altijd in de plooi.
Soms heb ik wel eens heel even,
dat ik me gewoon wil laten gaan.
Dat ik zomaar er op los wil leven,
in plaats van altijd maar kalm aan.
Dan droom ik van de gekste dingen,
die zeg ik liever niet hardop.
Helemaal de band uitspringen,
van hatsakidee en alee hop.
Wild stukje,
Maar ik ben een keurig meisje,
beleeft, voorkomend en charmant.
En ik zing een aardig wijsje,
nee, ik spring nooit uit de band.
En ik ben niet lelijk, en ik ben niet mooi.
En ik blijf altijd in de plooi.
Geef dit lied een cijfer en verklaar u nader aub
Niks vermoedend rondsurfend op internet, las ik afgelopen dinsdag het volgende bericht:
BRESCIA/DEN HAAG - Een vierkoppig Nederlands gezin is dinsdag om het leven gekomen door een verkeersongeluk op de Italiaanse snelweg A4 nabij Brescia. Volgens Italiaanse media gaat het om twee ouders en twee kinderen.
Hun auto zou tegen een stilstaande vrachtwagen zijn geknald, die op de vluchtstrook stond. Mogelijk was de chauffeur van de Nederlandse wagen in slaap gevallen of onwel geworden.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag kon dinsdagavond bevestigen dat er een Nederlands gezin in Italië is omgekomen, maar het kon geen details verstrekken.
(Bron: de Telegraaf)
Bah
zulke dingen zijn altijd vervelend..maar verder sta je hier niet langer bij stil.
Totdat die zelfde avond een goede vriendin online komt, lichtelijk overstuur..Ze kende deze mensen persoonlijk (woonde bij haar in de straat), en heeft jaren bij de omgekomen meisjes in de klas gezeten.
Plots word het bericht van even daar voor een stuk persoonlijker, en mijn vriendin begint te vertellen;
Meiden waar bij je jaren in de zelfde plaats woont, een tijd lang in de klas hebt gezeten, 4 jaar lang mee op school hebt gezeten, zijn er in 1 klap niet meer. Het is gewoon een raar gevoel dat zij er nu ineens niet meer zullen zijn. Dat je ze nooit meer tegenkomt als je ergens fiets, of in de supermarkt.
Al kijkend naar de foto van het ongeluk..
..vragen we ons af wat er die luttele seconden door die auto heeft moeten gaan..
Als je goed kijkt zie je dat de hele bovenkant vanaf de deurklinken als een sardienblikje van de auto is gescheurd, met desastreuze gevolgen..en eigenlijk willen we het antwoord op die vraag al niet meer weten..
Als mijn vriendin verder vertelt, neemt het verhaal een nog vervelendere wending..
Wat ze in de media niet vertellen, is dat het een gezin was van 3 personen. Vader, moeder en dochter. Dochter had geen broers of zussen, dus leek het ze leuk een vriendinnetje mee te nemen op vakantie..Het vierde slachtoffer in de auto was dus niet één van het gezin, maar een vriendinnetje van de dochter!
Het is dus niet één familie drama, maar plots is er nog een gezin compleet verstoord.
Terwijl haar ouders er van overtuigd zijn dat dochter gezellig en veilig met een vriendin mee op vakantie naar Italië is, speelt zich een paar duizend kilometers verder op een drama af.
Door onverantwoord gedrag van de de auto besturende vader, die té lang door gereden heeft, hierdoor oververmoeid is geraakt en vervolgens de macht over het stuur is verloren, heeft hij niet alleen zijn eigen gezin omgebracht, maar ook een ander gezin iets verschrikkelijks aangedaan!
Of je die vader er als hoofd verantwoordelijke en bestuurder van de auto verantwoordelijk voor kan stellen, ben ik nog niet over uit
het is in ieder geval maar goed dat hij niet de tijd heeft gehad te beseffen wat hij heeft aangericht! Toch blijft het een feit dat twee 16 jarige meisjes, veel te jong, buiten hun schuld om zijn komen te overlijden..
En naar aanleiding van deze gebeurtenis, heb ik een gedicht geschreven, uit medeleven met de nabestaanden, en ter nagedachtenis aan deze 2 meisjes..
Ruben
Ach, ik dacht het is weekend, laat ik eens wat fotootjes plaatsen.
Ik heb even op mijn pc gekeken wat er nog allemaal stond.
Zodra ik ze gelogt het doe ik ze in mijn
fotoboek en verwijder ik ze van mijn pc.
Ik weet soms niet eens meer wanneer ik ze geknipt heb.
Ze zijn allemaal genomen in en rond Winschoten, dat weet ik dan weer wel.
Dit verkeersbord is gelukkig niet vervangen door zo`n nieuwe hoedloze.
Omdat het bijna vakantie is doe ik het even lekker rustig aan.
Ik had deze foto`s waarschijnlijk nog niet geplaatst omdat ik me altijd beperk tot tien.
En weggooien is zonde, ik plaats ze dan nog wel een keer.
En die keer is nu gekomen.
Volgende week ga ik verder met de opruiming.
Afgelopen avond was er een door mijn werkgever georganiseerde "bouwvakborrel"
Daar kan ik geen verslagje van typen want ik ben niet gegaan, wegens geen zin.
Ik vind dat zo`n bouwvakborrel gehouden moet worden op de laatste werkdag, en ik moet nog twee weken werken.
En ik vind ook dat het tijdens werktijd moet, en ook dat was nu niet het geval.
We moesten een half uur na werktijd op een bepaalde lokatie aanwezig zijn om wat toespraakjes aan te horen en vervolgens was er een heerlijk buffet.
En dan zie je al die colega`s die je niet vaak ziet ook weer eens, en dan kan je gezellig bijkletsen.
Nou, dat soort dingen vind ik niks aan, dus ik sloeg even over.
Thuis smaakt het eten lekkerder, en colega`s hoef ik niet te zien buiten werktijd.
In plaats van een opgedrongen gezellig avondje zat ik zoals altijd des donderdags gewoon op de hondenclub.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7681-7688 van 8733 |
Volgende Pagina »
