Grouw en Grijs
Februari, Brigitte Kaandorp.
We reden op een wintermiddag naar het noorden.
We moesten spelen in Delfzijl of Sappermeer.
We zaten warm, droog en veilig in de auto.
De ruitenwissers zwiepten dapper heen en weer.
Zomaar een grijze dag in februari.
De zon heeft zich in geen weken laten zien.
Ik weet ook niet of het ooit nog zomer wordt.
En even later blauwe zwaailichten in de verte.
We reden stapvoets in de file dichterbij.
Er was een ongeluk gebeurt, je zag ze liggen.
En in de regen stond er een ziekenwagen bij.
Zomaar een grijze dag in februari.
De zon heeft zich in geen weken laten zien.
Ik weet ook niet of het ooit nog zomer wordt.
Zomaar een grijze dag in februari.
De zon heeft zich in geen weken laten zien.
Ik denk ook niet dat het ooit nog zomer wordt.
We reden op die wintermiddag zwijgend verder.
We moesten spelen in Delfzijl of Hoogeveen.
Het was buiten regenachtig, koud, zo goed als donker.
En ieder staarde in de auto voor zich heen.
Zomaar een grijze dag in februari.
God heeft zich in geen weken laten zien.
Ik denk ook niet dat hij nog iets om ons geeft.
Schroom niet om uw mening te geven!
34 reacties
wel heel toepasselijk hoor, ik ben een groot fan van haar, al vind ik haar liedjes nooit zo geweldig 
Wel heel sfeervol geschreven.
I love Brigitte … maar ja … bevooroordeeld … ze komt net als ik uit Haarlem!
Brigitte is zeer ok.. en februari is inderdaad altijd erg grijzig.. gelukkig breekt de lente alweer bijna aan (al zou je dat niet zeggen nu) :)
Een optreden van haar… daar wil ik altijd nog een keer naartoe… maar dan niet in Delfzijl… want dat is wel een beetje triest.
Hier schijnt de zon, die mooie zon, en het is hier vreselijk koud….