Het is me wat
Verzorgingsplaats, zo heet dat, Meedenertol.
Wilde konikpaarden in het Midwolderbos.
Daar liep ik met Quandy.
Want ik neem hem vaak mee naar allerhande bossen in de omgeving.
Ik uit vrije wil, en hij moet, en we vinden het beide leuk.
Omdat het februari is neem ik u nu weer mee naar Liechtenstein.
Dat bordje daar is precies de grens, en die rivier is de Rijn.
En dit is een Liechtensteinse wandelpad met allemaal natuur en zo.
En dit ook weer.
Dezelfde brug, maar andere foto, want die komen slechts één keer, als waar ik vorig jaar februari mee afsloot.
Grens Liechtenstein Zwitserland.
Hetzelfde bordje staat ook al op een foto hier boven, voor het totaalplaatje, nu van naderbij.
En ik sluit af met dit Liechtensteins kasteeltje.
zeventien reacties
Wat zo leuk is aan dit log is dat je ons meeneemt naar wel heel uiteenlopende plaatsen. En weet je wat? Ik vind beide even mooi!
De bovenste foto pakt me het meeste, die eenzame boom met de groene bak geven echte stilte en eenzaamheid weer. Het einde van de wereld, erachter is niets…
Leuke foto’s. De eerste met de boom, het bankje, de dijk.. Ik vind hem ook mooi.
En dan het bordje. Het aangeven van de grens. Gelukkig is de rest van de grens niet te zien en kan er genoten worden van het uitzicht.
Dat bospad is wel kaarsrecht, dat spreekt me minder aan! Maar dat kasteel vind ik geweldig, daar kan je me niet genoeg foto’s van laten zien.
Nou voor Quandy is het dan misschien wel móeten maar menig hond zou maar wát graag door jou uitgelaten worden. Je vaak dit soort grote honden in de stad die met 3x daags een rondje in de buurt genoegen moeten nemen.
De mooiste foto vind ik het bruggetje!
Quandy ziet er heel goed uit een rustige hond die wel van wandelen houdt.
Heel andere omgeving waar je bent geweest, bergen en vlakte. Hans