XitteRend
Ik was vrijdagavond naar de nacht van de Winschoter Poezie, of Winschoterpoezienacht.
Wegens het grote succes van vorig jaar, waar ik niet bij kon zijn, deden ze het dit jaar weer, en nu was ik er wel bij.
Het geheel vond plaats in een leegstaand pand in de binnenstad, en ditmaal betrof het de voormalige bibliotheek, waar ik zo`n beetje pal naast woon.
En het begon om half acht, dus om kwart over zeven trok ik mijn jas aan.
Eerst kwam ik een buurman tegen, waar ik even een praatje mee maakte, want zo vaak zien we elkaar niet.
Toen stak ik over en er stonden vier mensen voor de toegansdeur op de bel te drukken.
Ik groette de mensen en vroeg of het nog gesloten was, wat al bleek.
Toen zag ik op de grond DICHTER BIE ONS met een naar linksaf wijzende pijl.
Daar wees ik de mensen op, en we liepen naar de zijingang waar we al opgewacht leken te worden.
Die mensen kenden elkaar, en ik ging naar binnen.
Daar zat een groepje mensen op voor een desk opgestelde stoelen en we begroeten elkaar en ik koos een stoel, en trok mijn jas uit.
Ik schat dat we met ongeveer 40 mensen waren.
We werden welkom geheten door een met een duits accent sprekende vrouw en de presentator van deze avond was onze eigen stadsdichter.
De stadsdichter van Groningen droeg ook wat voor en vele vele anderen.
Veelal oudere mensen uit de gehele provincie, met werken in het Groningings en Nederlands.
We hadden twee pauzes, in de eerste nam ik een bekertje koffie en in de tweede een bekertje fris.
En er stonden hapjes.
We kregen zelfs muziek van een zeer geestige en jeugdige zanger en er kwamen ook nog twee rappers rappen.
Iedereen hield het kort en strak, en soms een verhaal.
Er werd veel gelachen, maar ook ontroerd, en alles wat daar tussen zit.
Er werd ook nog een speciaal uitgeveven dichtbundel uitgereikt en ik kreeg er zelfs ook eentje mee!
Na de tweede pauze droegen er zelfs nog dichters voor die zich niet aangemeld hadden.
Open podium, toch zeer geslaagd.
En voor middernacht was het afgelopen en zat ik thuis in mijn bundel te lezen.
Zaterdag was het Duitse Dag in Winschoten en stonden er mensen met schitterende roofvogels achter de Marktpleinkerk, de gehele dag, een mooi uitzicht.
negen reacties
Goh, nu ben jij waarschijnlijk ook door het virus van de poëzie aangestoken hé René. Of denk je nu, toch maar niet? Ik ben er benieuwd naar, zelf fan van het mooie woord zijnde…
Ik heb dat nog nooit gedaan, een avondje literatuur. Moet toch eens kijken of dat hier ook ergens kan.
Zo heb je mooi kunnen zien wat je vorig jaar miste. Hier houden ze ook wel eens van dit soort evenementen in ‘t kerkje of het fort, maar ga daar zelf nooit heen tenzij er een bekende speelt.
Ik ben benieuwd of je uit de gedichtenbundel gaat citeren. Dat zóu kunnen omdat er dingen in staan die je aanspreken maar het zou óók kunnen dat je het juist plaatst omdat je het flauwekul vindt
Ik kan uit het logje ook niet echt opmaken of je het een mooie avond vond.
Je hebt een mooie avond gehad, dat is duidelijk. Open podium kan heel leuk zijn. mooi dat de avond zo geslaagd was. Roofvogels.. dat vind ik ook wel mooi om te zien.
Love As Always
Di Mario