Eilandgevoel = onzin, dat bestaat niet!
Op Terschelling hanteren ze wel een geheel eigen gedoogbeleid, eentje voor fietsers, lopen mag daar dus niet.
En er zijn overal afrasteringen, meestal van prikkeldraad, maar ook schrikdraad komt voor.
Hier moeten de draden nog komen, of zijn ze weggehaald, geen idee.
Tijdens onze verkennende wandeltochten nemen we af en toe even pauze.
Dit bandje was erg goed.
Een kaart van het eiland in het sanitairevoorzieningengebouw.
Mijn voortent en caravan op de camping.
Vriendelijke supermarkten zijn er ook.
Het is allemaal op de toerist ingesteld.
Honden kan je daar vastknopen en dan zelf aan de wandel gaan.
En wat nog allemaal meer kan, en meer van hetzelfde, morgen weer.
Update: Alles mag hergebruikt worden, met of zonder bronvermelding, alles wat ik op internet zet is voor iedereen.
elf reacties
Je laat je hond toch niet zomaar alleen, ik vind dat een vreemd verschijnsel. Jammer dat je er niet mag lopen. 
Love As always
Di Mario
Zo is er overal wel wat. De kunst is de positieve dingen eruit te pikken,. Dat verbodbord ‘fietsers gedoogd’ vind ik wel grappig. Mag ik die voor mijn Tja-rubriek gebruiken met bronvermelding?
Ergens in Frankrijk hadden ze de hond laten wachten, in de auto, en dat was ook weer niet goed. Oké, het was iets warm geworden in de auto, maar aan zo’n hek vastgebonden worden is vast ook niet goed voor de hond.
Onze katten zijn thuis gebleven en heel liefdevol verzorgd door de buurvrouw. Ze waren zelfs teleurgesteld dat we weer thuis kwamen!
Tja, gevoelens zijn persoonlijk en kun je dus niet als vaststaand feit zien. Voor jou bestaat het niet voor anderen bestaat het wel.
Ik heb altijd wel terdege last van het eilandgevoel, na een paar dagen wil weer weg. va het eiland. Volgens mij staat Terschelling bekend om het vele prikkeldraad. Op Ameland en Schiermonnikoog is dat toch minder.
De naaste buren op de camping zijn alweer vertrokken.