GRandioos TeRschelling
Ik heb nog wel wat klachten over Terschelling, maar die bewaar ik voor later, eerst even genieten van het geveltje dat ik zag toen ik een ijsje zat te eten in een dorpje op dit eiland.
Dorpjes met fraaie straatjes.
Quandy in de voortent, die vindt het allemaal wel best.
Soms weet ik niet precies waar het westen is, maar ik kom altijd wel ergens uit.
Als ik niet weet wat het is noem ik het kunst.
Er komt geen kunstgras aan te pas, evenmin een andere taal dan het Nederlands.
Zelfs aan de niet lopende medemens wordt gedacht.
En toen was daar ineens een regenboog, uitstekende boven de windscherm.
En soms stak Quandy er zelfs onderuit.
En hier moest hij even model staan bij het prikkeldraad, als bewijs dat jokkers liegen.
Morgen meer mededelingen.
Jokkers liegen? Dat lijkt me dubbelop! Maar het gaat vast weer om jouw uitermate genuanceerde visie op de wereld?