Tijdens de coronacrisis organiseert RTV Noord thuiskamerconcerten waarbij Groninger artiesten nummers spelen voor in de huiskamer. Dit is een clip uit het optreden van Lars Koehoorn met Freedom.
Dit was dus in het begin toen alles gesloten was, RTVNoord deed dit met veel meer artiesten, en de leukste pik ik er uit en plaats ik zo nu en dan.
Ik was in de vakantie een dagje naar Maastricht, en als ik naar een oude stad ga wil ik natuurlijk ook de oude meuk zien. En ik vind bordjes met informatie altijd zeer aangenaam, zo kan ik hier zien dat dit stuk het enige is dat is overgebleven en dat het stamt uit de 13de eeuw.
Veel ouder kan ook niet, daarvoor konden ze nog niet bouwen.
En het is ook wel mooi als de weg gewezen wordt.
En er blijkt altijd meer verdwenen dan behouden.
En ondanks dat het toch best wel erg druk was in Maastricht is het me gelukt om vrijwel niemand in beeld te krijgen.
Ik was in Maastricht en wilde eens wandelen over de oudste brug van Nederland, de Sint Servaasbrug. En net toen ik er overheen was ging hij open.
Toen we weer terug waren en in de folder lazen dat er rondvaarten over Maas waren besloten we om een kaartje te kopen, en ondertussen maakte ik wat foto`s.
Vijf jaar jonger dan de Marktpleinkerk in Winschoten, maar wel de oudste brug van het land.
En daar is de rondvaarboot die me naar Belgie en weer terug brengt.
Als ik over de oudste brug van Nederland ben geweest wil ik er ook nog onderdoor.
Onder andere dit is binnenin te zien, en nog wel meer, maar daarvoor gaat u zelf maar kijken, ik geef even mijn indruk.
Omdat we zagen dat er mensen op zaten zonder mondkapje gingen we ook mee, om die reden zijn we dus ook niet in de toeristenbus gestapt.
Hiervoor ga ik dus naar Maastricht.
Eeuwenoude muren, zo oud dat het nu monumenten zijn.
Ik maakte even een foto van het naamplaatje van Helpoort, anders weet ik niet meer hoe het heet en kan ik niet de juiste wikipediapagina er bij vinden.
Ik was op vakantie op de camping in Zuid Limburg en toen de barbecue vlam vatte maakte ik voor het doven eerst nog even deze foto:
Tijdens mijn vouwfietstochtjes nam ik regelmatig even een pauze als ik wat leuks tegenkwam.
Naar beneden ging makkelijker dan omhoog.
Daar heeft deze niet zoveel problemen mee.
Als ik in de voortent zat was dit mijn zicht, dat is echt vakantie.
Helaas lukte het dit jaar niet om werkdagelijks te genieten van de Arbeidsvitaminen, maar gelukkig had ik zelf ook nog wat bij me.
Een dagje naar Maastricht, de eerste foto is dan altijd van de parkeerplek, zodat dat in gevallen van nood beter terug te vinden is. Er was daar een oudere man die ons wenkte dat er nog een plekje was, en die wees hij ons, daarna konden we betalen en voor middernacht de auto weer ophalen.
Een grote stad opzoeken in deze tijd, is niet zo verstandig, maar we doen wel ons best om er toch wat van te maken.
In Belgie moeten mensen een mondkapje dragen, in Duitsland ook, gelukkig is in Nederland alleen afstand houden voldoende.
Een mooi oud gebouw, spuuglelijk in hetzelfde beeld, en overal die waarschuwingsborden, dat is Maastricht.
Ik ging het VVV kantoor binnen om wat informatie te vergaren, maar moest er aan de achterkant weer uit.
Ik liep wat rond in Voerendaal en dit vond ik prachtig genoeg om op de foto te zetten.
En er is weer een tunneltje waar ik voorheen nimmer onderdoor was gekomen en nu dus voor het eerst.
Voerendaal staat bekend om de vele kastelen, maar als toerist heb je er weinig aan, ze zijn allemaal bewoond.
Maar de wandeling er naar toe, er omheen, is natuurlijk ook zeer de moeite waard.
Achter het kasteel was een bospad, waar koeien los rond liepen.
En ik vind het ook altijd even mooi om in volkstuintjes te koekeloeren.
Vanaf de uitvinding van de juiste baksteken is er gebouwd, en op enkele plekken in Nederland zijn er delen die de tand des tijds doorstaan hebben, zo ook in Voerendaal.
En in de eeuwen er na is er altijd bijgebouwd.
Bij de plaatselijke ijssalon ging een medewerkster snel even op boodschap om aardbeien te halen om aan mijn bestelling te voldoen, het smaakte heerlijk.
Mijn voortent voor mijn caravan op mijn plek op de camping.
Inmiddels ben ik overigens al lang weer thuis, maar dit is dus een fotoverslag van alles wat ik zoal tegen kwam.
Ik was in Kerkrade en had de Nieuwstraat helemaal uitgelopen en weer terug, en wilde via een Duitse straat terug naar mijn in Nederland geparkeerde auto. Vanaf hier loopt de grens weer achter de huizen langs, en op een gegeven moment zag ik zelfs wat koeien.
Daarna door een leuk parkje terug naar Nederland, en daar staat dan weer zo`n grenspaal.
En daar achter weer een Nederlandse straat. En lantaarnpaal, andere palen, zels een kei. Maar die grenspaal staat er al honderden jaren en die blijft daar ook staan, en dat is het overige niet zo zeker.
Nog eventjes van dichtbij.
En daar achter een Duits laantje door een Duits parkje.
Zo zouden alle grenzen moeten zijn, open en zonder controle.
In Winschoten is een koekoekstunnel, en in Limburg is een Koekoeksweg.
In Limburg worden de plaatsnamen tweetalig weergegeven, in Groningen niet.
Ik wilde ooit eens een kerk zien die ouder is dan de Marktpleinkerk in Winschoten, die kwam ik tegen in Voerendaal, alhoewel het alleen de toren betreft.
In Voerendaal hebben ze volgens mij liever niet dat men brood geeft aan de eendjes.
Ik was aan de wandel in de Nieuwstraat in Kerkrade over de Nederlands Duitse grens, waarvan dit een markering is, in het midden van een rotonde. En eens liep dit muurtje de volle twee kilometer helemaal door.
Dat soort informatie staat ook op allemaal borden die zich her en der in de straat bevinden.
Op een gegeven moment buigt de Nieuwstraat af en loopt door, de Duitste zijde hanteert hier een andere naam.
En daar is het einde van de straat en de grens loopt dwars door het gebouw heen.
Dat is mooi geillustreerd middels de postbussen.
Achter het gebouw staat weer een grenspaal, en vanaf hier loopt de grens weer achter de huizen langs, op weg naar wederom een riviertje.
De container is Nederlands, het hek is Duits.
Nou, u merkt, ik heb een rondje rond het gebouw gelopen, even kijken hoe het allemaal zit.
Wat me ook al langs de Duitse snelweg opviel, aldaar is het nog mogelijk om te allarmeren. In Nederland vertouwd men blind op de techniek.
In mijn hoofd staat hier dat men voorzichtig winden moet laten.
Ik was op de Sint Pietersberg in Maastricht en daar was het prima te doen.
Het vervelende van navigatiesysthemen is dat ze geen bereik hebben in een tunnel, en dat er juist dan alvast een keus moet worden gemaakt voor de juiste afslag meteen na de tunnel, waar geen tijd is om snel genoeg weer met een sateliet verbinding te maken.
Meestal hangt Jezus op een kruispunt, maar er zijn zoveel Jezussen in Zuid Limburg dat hij ook wel eens in een parkje hangt.
De Nieuwstraat in Kerkrade is ongeveer twee kilometer lang en de ene kant van de straat is Nederland en de overkant is Duits, en die begint hier.
Vanaf hier loopt de grens links tussen deze huizen door en verder achter de huizen langs op weg naar een riviertje, en rechtdoor naar de rotonde op het midden van de Nieuwstraat.
In 1815 werden de grenzen eens duidelijk vastgeseld en hier is dit besloten.
Er staan een paar informatieborden met de geschiedenis van deze straat.
Er hebben sinds de Eerste Wereldoorlog hoge hekken gestaan, om smokkelen tegen te gaan, en pas in 1970 waren ze zover dat ze het af konden doen met een 35 centimer hoog muurtje die op zijn beurt in 1993 weer afgebroken werd.
En een heel klein stukje van dat muurtje staat er nog, midden op een rotonde, voorzien van informatieborden in de twee talen.
