Na pinksteren 2011 heb ik lange tijd Quandy niet gefilmd, of hij kwam voorbij in filmpjes van mijn nichtjes, maar die laat ik fijn in het archief, wat ik wel weer naar boven haal is ons winterpretavontuur op het bevroren Oldambtmeer in 2012.
Dit is de vaste bijgewekte tekst:
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In februari2012 was hij dus vier jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Ik was afgelopen voorjaar op de dag van het park in het stadspark in Winschoten en liep wat rond en maakte zo af en toe een foto.
Dat zou dan mijn hobby kunnen zijn, foto`s maken en op internet zetten, terwijl anderen juist als hobby gaan sporten.
Ik mag zulke borden altijd graag lezen.
Dat bord is er ook altijd.
Ik ben niet iemand die een praatje aan gaat knopen om informatie te winnen, ik wandel een beetje rond en kijk waar het mogelijk is om een foto te maken zonder hinderlijke mensen.
Het leven is mooi. Mooie momenten vastleggen en delen.
Zo af en toe zijn er mensen die de toren aan de binnenkant omhoog gaan en dan vanaf de buitenkant weer naar beneden, over achthonderd jaar oude muren, je moet het maar willen. Tot op heden is het voor zover ik weet altijd goed gegaan.
Dit was in het kader van een jeugdveiligheidsdag met brandweer en politie en jongerenwerkers van de gemeente. Er was nog veel meer te doen en een drukte van belang, maar dit sprong er wat mij betreft uit.
Op het bevrijdingsfestival in Winschoten werd opgetreden en was er ander vermaak.
Dit was afgelopen voorjaar dus in en rond de tramwerkplaats, omdat er geen geld genoeg was om het te houden in het Maintebos, terwijl ik vind dat het prima kan op het Marktplein.
Ik wist ook niet wat er kwam. Ik liep mee met de stille tocht öp 4 mei te Winschoten en bij de Joodse begraafplaats klinkt ineens muziek en is er rook en vuur. Ik film.
En het is heel lastig om te herdenken terwijl ondertussen Israelische bommen op Gaza geworpen werden, en dat was afgelopen mei zo, en nu in september nog steeds, en in Oekraine is het ook niks anders nog.