Tijdens de bevrijding van Nederland vielen er veel slachtoffers, de Amerikaanse hebben ze allemaal bij elkaar begraven en dat is voor eeuwig uitgeleend aan de Amerikanen.
Duizenden, allemaal netjes in een rij.
En de Joden wijken natuurlijk weer af, moet kunnen.
Toegang gratis, en hou je shirt aan en ga zitten op een bankje.
Daarna ben ik ook even wezen kijken in het dorpje
Margraten.
Daar is niet zo heel veel te zien, of het moet wel deze schitterende zijgevel zijn van een voormalig klooster.
En een stokoude kerk waar in de loop der eeuwen flink aam bijgebouwd is, wat ook alweer eeuwen zit. Maar het gaat natuurlijk om het oudste deel.
Ik kom dit tegen en ik verzin het niet.
Ik was op zoek naar
Kuttingen, en ik vond het niet. Ik was er steeds ineens weer door, of het moest nabijgelegen Klein Kuttingen zijn, waar ook geen plaatsnaambord meer te vinden was.
Ik heb zelfs daar geparkeerd en ben te voet verder gegaan, en nu weet ik precies hoe het daar in elkaar zit.
En ik eindig voor nu waar ik mee begon, een kruis.
Het grappigste vind ik nog dat ze daar in Belgie meteen al Frans praten en meteen al die stroomkabels bovengronds.
Zwembad op de camping.
Een standbeeld in het dorp.
Ubachsberg, een mooi fietsbaar dorp, ik ben door alle straatjes en steegjes gefietst.
En op elke kruispunt staat een kruis.
Ik nam even pauze bij dit bordje dat heel mooi aangaf waar ik overheen keek.
Vroeger dacht men dat dit het hoogste punt van Nederland was, want vanaf hier kon men over de Vaalseberg heen kijken. Tot ze meten konden en dingen deden met Amsterdamse peil berekenden ze dat het drielandenpunt tevens het hoogste punt van Nederland is, en niet hier waar de Molen op de top staat en van weide omtrek te aanschouwen is.
En dit is die molen, die in de jaren 40 eens opgebrand is en in de jaren 50 weer herbouwd, en vanaf hier was fietsen vooral afremmen in plaats van omhoog ploeteren.
Dit komt dan ineens een beetje plotseling over en dat is het dan ook wel.
Op zich heb ik niks met begraafplaatsen, maar deze is toch wel bijzonder en we waren toch in de buurt en ik wilde het dan ook wel eens zien.
Dit betreft de
Amerikaanse begraafplaats Margraten.
En ik heb mijn best gedaan wat leuke foto`s te schieten, en vele heb ik weggegooid, maar deze haalden wel mijn weblog om aan u te tonen.
Dit betreft mijn vakantie in Limburg, wat zolang doorgaat als het duurt.
Hoop doet leven en het is altijd fijn om te lezen, ongeacht of het de waarheid is of niet, want dat kan niemand weten. Uiteindelijk loopt het met niemand goed af, maar dat is ook wel weer goed.
Ik bevond mij in Valkenburg een de
Geul en genoot van de mooie geveltjes en de bloemenpracht.
In het centrum was het te druk om foto`s te maken, en ik zag ook niks leuks genoeg, maar toen ik onder de
Grendelpoort uit 1335 was doorgelopen was en aan de overkant eens terug keek bleek dat toch wel leuk genoeg.
In de
gemeentegrotten was heel veel te zien, waaronder meer dan honderd jaar oude kunstwerken.
En omdat ik eerder dit jaar het Melkmeisje in Delft had gezien en ik haar hier weer zag kwam ze op de foto.
Op naar het
Kasteel van Valkenburg, een ruine.
We stonden eerst te wachten in de rij waarvan ik dacht dat het voor kaartjes kopen was, maar het bleek de lift te zijn. En inverband met de maatregelen mogen er niet te veel mensen in de lift. Boven weer de handen reiningen en middels een automaat een kaartje kopen en daarmee door de automatische slagboom.
Maar dan ben je ook op een plek die prachtig mooi moet zijn geweest, in zijn gloriedagen.
Dit was het uitzicht. En dan vind ik het mooi om dan zo te gaan staan dat het waarschuwingsbordje er ook goed op komt, er staat in drie talen het bevel niet met stenen gooien. Dat lijkt me volkomen logisch, en ik denk dat het bordje er niet voor niks staat.
Het kenmerk van Valkenburg, en dichterbij als dit kan ik niet komen.
Nadat we de ruine uitgestuurd zijn omdat het etenstijd was zijn we maar een hapje gaan eten.
In Colmont staat een
bidkapel uit 1946, uit dankbaarheid dat het gehucht geweldloos is bevrijd.
Ik vouwfietste er regelmatig langs, en soms zag ik een kaasje branden.
Dit is het eerste deel van mijn zomervakantie 2020 in Limburg, en zoals al mijn reizen beginnen ze waar ze ook weer eindigen, en dat is in hartje Winschoten:
Onderweg even pauzeren langs de Duitste snelweg.
Na aankomst op de camping eerst even melden en de plek toegewezen krijgen. Vervolgens de caravan neerzetten en dan eerst koffie. Als we er dan klaar voor zijn beginnen we aan de voortent, en als die goed en wel staat maak ik er even wat foto`s van:
En zo ziet het er uit van de andere kant.
Een prachtige camping.
Dit zagen we toen we aan kwamen rijden, daar kwamen wij dus tussen.
Toen ik de al rondvouwfietsend de camping van een afstandje zag leg ik het even vast.
De volgende dag bleven we eerst lang op de camping, en in de middag gingen we er op uit, als eerste naar Valkenburg, waar ik als kind ook ooit al eens geweest ben.
En op weg naar het centrum en kwam langs een heuse
vissentrap en bijhorende sluis.
Dit is de vissentrap van een afstandje.
Het is toch een heel mooi gezicht, zo met de sluis en toebehoren er naast.
Na de tiende foto stop ik, nu ga ik de volgende tien klaarzetten.
Ik snap de mensen niet die demonstreren tegen de coronamaatregelen.
Natuurlijk, staken is een recht en moet zeker kunnen.
Maar tegen de maatregelen? Met als argument dat er meer doden vallen door andere grieppen. Tja.
Daar gaat het dus niet om, het gaat er om dat dit virus iets totaal nieuws en onbekend is.
Want alle andere voorkomende ziektes zijn beschreven en men weet altijd wat te doen, en men weet natuurlijk bij lange na nog niet alles, maar de wetenschap gaat voort.
En dit virus is totaal onbekend en daarmee dus doodeng.
En natuurlijk zijn de maatregelen vervelend en wellicht overdreven.
En wie gezond verstand heeft begrijpt ook niet waarom koste wat kost dat vliegverkeer op gang moet blijven.
De poolkappen smelten, de rampspoed wordt onomkeerbaar, en daar maak ik me eerder zorgen over.
Daar demonstren dan ook wel weer mensen voor en zo is er altijd wel wat.
Maar demonstren tegen de coronamaatrelen, het absurdste wat er is.
Ik ga mijn vakantie nog een keer loggen, maar dan met foto`s, maar ik wilde eerst dit nog even kwijt.
Volgende week zondag ben ik jarig, deze zondag nog niet.
Deze zondag reed ik Nederland in het zuiden uit, en via de Duitse snelwegen in het noorden weer in, zodat ik met goed fatsoen weer kan zeggen: We zijn weer thuis.
Limburg is net zo Nederlands als de rest van Nederland, elke provincie kent zijn eigen charme, en niemand is bijzonderder dan een ander. Ook niet als er een paar heuvels zijn, in andere provincie`s zijn weer andere dingen uniek, en samen is dat Nederland.
Hedenmorgen zocht ik me suf op internet naar wat vandaag te gaan doen. Natuurlijk breng ik de meeste tijd door op de camping, maar elke dag even iets ondernemen is wat ik graag wil. Kasteel Hoensbroek wilde ik graag nog eens bekijken, maar helaas, ze verkopen alleen online kaarten, vermeld de website. Alleen noemen ze dat daar tickets, want Nederlands is een moeilijke taal.
Nou ja, dan er maar even omheen lopen, dacht ik, en dan Hoensbroek eens in. Maar bij het kasteel aangekomen hebben we toch even gevraagd of we aan de kassa ook kaartjes konden kopen, en dat kon. Dus bij deze een tip: gewoon aan de kassa vragen.
Wat een prachtig kasteel, en wat een schitterende route er door heen, in de eeuwen is er van alles aangebouwd, en we kwamen overal langs, en er worden ook nog films vertoond, eentje over de vertrekken die momenteel even gesloten zijn, en eentje over het hele gebouw door de eeuwen heen.
Toen de ronde gedaan was bleek er geen plaats meer op het terras, en we konden het centrum van Hoensbroek ook niet vinden, dus zijn we maar weer naar de camping gegaan.
De voorspelde temperatuur voor vandaag was ruim boven de 30 graden, en in het noorden valt het dan altijd mee, maar alhier in het zuiden, waar ik momenteel op vakantie ben, doen ze er altijd nog een schepje bovenop. Bloedheet dus.
Maar alles is natuurlijk beter dan regen. Door het centrum van een stad lopen heb ik met zulk weer niet zo`n zin in, een kasteel bezoeken heb ik ook al gedaan, mits dat mogelijk was, en in de toeristenstroomtrein ga ik niet in omdat die nog niet rijdt en ik geen mondkapje wil.
Vandaag maar eens de Muldersplas bezocht. Voorheen werd er allemaal slik geloosd van wat mijnen, en in de jaren 80 maakten ze er een natuurgebied van. Prachtig mooi om daar even flink rond te wandelen. Ik snap niet dat die Limburgers er niet gek van worden, of omhoog lopen of naar beneden, vrijwel nergens is het gewoon vlak. Maar misschien zijn ze er ook juist wel knettergek van geworden, wie weet.
Na nog even bij het meertje te hebben gezeten, daarna nog even heerlijk gegeten in nabijgelegen brasserie De Muldermolen en daarna weer terug naar de camping, waar het nog lang warm was en niet echt donker werd door de lichtvervuiling in het overvolle Zuid Limburg.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1289-1296 van 8777 |
Volgende Pagina »
