Een avond vol filmhistorie in een boeiend en uniek theatercollege
Deze voorstelling wordt mede mogelijk gemaakt door Filmliga Winschoten/Oldambt. Entree voor leden van de Filmliga: € 15,00.
Martin Koolhoven is één van Nederlands meest succesvolle filmmakers, die zowel eigen scenario’s verfilmde als die van anderen. Martin eet en drinkt film; over hem schreef HP/De Tijd ooit ‘dat er celluloid door zijn aderen stroomt’. Hij begon met kleine arthouse films, maar via kaskrakers als ‘Het Schnitzelparadijs’ en ‘Oorlogswinter’, maakte hij onlangs zijn internationale debuut met ‘Brimstone’, de eerste Nederlandse western die aan meer dan tachtig landen werd verkocht. Daarnaast werd de film geselecteerd voor het prestigieuze filmfestival van Venetië en won vorig jaar maar liefst zes Gouden Kalveren – onder meer voor ‘beste film’ en ‘beste regie’.
Tevens kent u Martin van zijn vele gastoptredens bij ‘De Wereld Draait Door’ en zijn eigen TV-programma bij de VPRO: ‘De Kijk Van Koolhoven’. Aan de hand van scènes uit legendarische speelfilms door de jaren heen, ‘klassiekers’, maakt Koolhoven het theaterpubliek deelgenoot van zijn liefde voor cinema; iedere filmenthousiasteling kan bij dit bijzondere theatercollege zijn hart ophalen. Dit theatercollege bevat geen droge kritieken en academische verhandelingen, maar enthousiaste betogen en bezielde observaties: Koolhoven is immers bovenal liefhebber.
Boven de streep is de tekst die ik haalde van de website van Cultuurhuis De Klinker, en waar ik dus hedenavond naar toe ben geweest.
Ik had het al gelinkt maar zag dat het ook op youtube was verschenen, dus bij deze sluit ik het maar in op mijn weblog.
Het is feest in Sesamstraat! In de Verenigde Staten kwam het programma op 10 november 1969 voor het eerst op tv. In Nederland worden de stemmen van Bert en Ernie gedaan door acteurs Wim T. Schippers en Paul Haenen.
Dit speciaal voor die mensen die nog nooit van die mensen gehoord hebben, want dan wordt het tijd ook.
50 jaar Sesamstraat, 100 jaar radio, en nog van alles er tussen, dat kan niemand ontgaan. En anders moet ik er maar voor zorgen.
In 2019 werd de Allerheiligenmarkt voor de 204de keer georganiseerd.
De Allerheiligenmarkt in Winschoten, al decennia geleden verbasterd tot kortweg Adrillen, is al meer dan twee eeuwen de grootste jaarmarkt van de provincie Groningen. Op de eerste twee maandagen van november - 4 en 11 november 2019 - stond de Winschoter binnenstad geheel in het teken van Adrillen.
Een warenmarkt, een hobbybeurs in De Klinker en kermis op het Marktplein van woensdag tot en met deze maandag.
Ik ging wel gewoon naar mijn werk, dat was toevalligerwijs momenteel toch in Winschoten, dus ik had geen last van verkeersopstoppingen of andersinds. Om kwart over vier kreeg ik een WhatsApp berichtje van mijn nichtje, met de vraag of ik nog wel een keertje met haar en haar zus naar de kermis wilde. Ze waren bij hun opa en oma, mijn ouders, en ik ging ze daar ophalen.
Als eerste gingen ze in een ding waarvan ik de naam vergeten ben, ik deed ook even mee en daarna gingen we nog een keer in dat hele hoge ding, maar dat was al gefilmd en hoeft niet nog een keer. En in dat ding voor de kerk wilden ze wel saampjes.
Ik was een beetje aan het filmen met mijn mobiele telefoon, maar vergat ook mijn oude vertrouwde fototoestel niet. De mobiele telefoonfilmpjes werp ik op tik tok en daarna op youtube,en daar komt geen laptop aan te pas. En de filmpjes uit mijn fototoestel zet ik middels het kaartje op mijn laptop, om het vervolgens met Movie Maker te bewerken tot filmpjes van een paar minuten voor op youtube en op mijn weblog.
Nadat ze uitgenoten waren bracht ik ze weer naar mijn ouders, waar we pannenkoeken aten waarna ik alleen terugkeerde naar het Marktplein. Ik filmde nog even her en der wat, het meest uitzicht vanaf mijn balkon.
Het is best bizar om op de kermis te staan en dan te zien dat ze de eerste dingen al afbreken, dingen met lampjes en zo, terwijl de atractie nog volop draait. En zo zag ik soms de vrachtwagens al komen terwijl andere atractie`s nog bezig waren.
Afgelopen zondag, dat is eventjes leuk zeg. De ene week is Wim t Schippers op de radio in het kader van honderd jaar radio, en de andere week in het kader van vijftig jaar Sesamstraat, ook weer op de radio, met een vleugje televisie.
In het kader van 50 jaar Sesamstraat werden Paul Heanen en Wim T Schippers uitgenodigd, ze zijn de langslopende Bert en Ernie in de wereld, sinds 1976.
Erg jammer dat er voorlopig geen nieuwe afleveringen gemaakt worden, dit wegens bezuinigingen, dankjewel Rutte en zijn stemmers. (VVD/CDA) En het is ook raar dat het tegenwoordig een ochtendprogramma is, met drie netten ter beschikking zou er toch in de avond een kwartier vrij gemaakt moeten kunnen worden voor de kleuters onder ons, kom op zeg.
Na 43 minuten en 20 seconden begint het lied ,,Pijpen en Beffen" en daarna belt Mieke van der Weij met Wim T Schippers om te praten over Ronflonflon met Jacques Plafond en we horen nog een prachtig gedicht van Wilhelmina Kuttje.
Na het lied volgt een piepklein stukje van de Ronflonflon tune en dan komt Wim aan de telefoon.
Wim is wel verbaast dat hij op straat nog steeds wordt aangesproken over Ronflonflon nog steeds en hij legt meteen uit hoe Ronflonflon begonnen is. Er was een uurtje vrij op radio 3 en hij mocht dat geheel naar eigen inzicht invullen.
,,De krant van gisteren" was een rubriek in Ronflonflon, en ,,De krant van morgen" is een rubriek in Met het Oog op Morgen, dat nog steeds bestaat.
En dat leverde onder andere dit gedicht op:
John Jansen van Galen is ook in de studio en vindt dit gedicht echte poezie en hij heeft ook de dichtbundel Kuttje Compleet in de kast staan, waar bovenstaand gedicht ook in staat. Wim kon zich flink uitleven en zo ontstond er een heus hoorspel.
En tegenwoordig kan zoiets niet meer, een uurtje vrij en zo ontstaat een geniaal programma. Dat geheel Ronflonflon in zijn geheel online staat maakt het een monument, ontstaan uit toeval. Nu wordt alles platgemanaged en is alles een invuloefening geworden, dat zie je ook in de wetenschap.
Vrijheid en creativiteit moet aan allemaal eisen voldoen, maar Wim is wel hoopvol dat het eens weer goed zal komen. Dat er gestemd kon worden had hij niet helemaal goed begrepen en verbaasde zich er over dat Mieke niet op het Oog had gestemd, en na de eindtune horen we Jacques Plafond zelf nog even kwaken.
Later bleek, nu dus, dat Ronflonflon uiteindelijk op plaats negen zou eindigen in de onvergetelijke luisterlijst in het kader van honderd jaar radio, wat heeft dat veel achter zich gelaten zeg.
Ik ben met mijn nichtjes naar de kermis geweest, natuurlijk zijn ze ook met hun vader en hun moeder geweest, maar dus ook met mij. En dan gaan ze overal in waar ze maar in willen, en soms doe ik mee. Soms wilden ze ergens een tweede of zelfs voor een derde keer in, terwijl ze andere atractie`s oversloegen. Ik maakte ook mijn keuze en alhier waagde ik ook een poging.
Zo`n filmpje haalt het natuurlijk nooit bij de echte beleving, maar geeft volgens mij wel een aardig sfeerbeeld.
De holocaustherdenking in Winschoten was op dezelfde avond als de kermis. Dit filmpje begint met een verhaal dat verteld werd tijdens een tussenstop tijdens de stille tocht, op de plek waar alle joden samengedreven werden alvorens ze naar het station liepen, wat wij daarna ook gingen doen. Daar werd ook nog even gesproken, dat heb ik niet gefilmd en ook de terugtocht en stilstand bij de Klaagmuur in de Bosstraat niet, want mijn batterij was leeg.
Deel twee van dit filmpje werd gefilmd door mijn ene nichtje, terwijl ik met mijn andere nichtje plaatsnam in de attractie, iets met 4 g speed.
Update: Ik zeg het er nog even bij, die kermisattractie koste vijf euro per rit. En later die week zijn we overigens nog een keer samen geweest. Liefelingsoom enzo doen we niet aan, andere ooms doen weer andere dingen en het is geen wedstrijd.
