Hier nog een filmpje van de Winschoter Toren d`Olle Witte en het Marktplein.
Er speelde iemand op het klokkespel en dan hoor en zie ik dit.
Meestal film ik alleen als er wat te doen is, of eigenlijk altijd.
En dan zou dit weblog de indruk kunnen wekken dat er altijd wat te doen is.
En dat is niet zo, meestal is het rustig.
Ik zag op de sociale media een fragment van de in Winschoten woonachtige PVV tweede kamerlid Reinder Blaauw naar aanleiding van het met politiegeweld beindigen van de studentenprotesten op 6 mei in Amsterdam de volgende woorden uitspreken:
Hulde aan het kordate optreden van de ME tegen het antisemitische tuig wat dagenlang de Universiteit van Amsterdam terroriseerde.
Dat is dus fouter dan fout.
Reinder zit er duidelijk niet voor Winschoten, ook niet voor de provincie Groningen.
Geen woord over de doorgezette gaswinning, de zoutwinning, de opslag van zowel minutie als kernafval, nee, hij lult liever over een demonstratie in Amsterdam. (ik weet ook wel dat hij alleen over onderwijs mag praten, maar ik doel hierbij op de hele PVV)
En dan gebruikt hij de meest foute woorden, hij zaait haat.
Iemand een antisemiet noemen is een zeer zware beschuldiging en moet je niet zomaar doen.
Een hele groep zo wegzetten gaat alle perken te buiten.
Natuurlijk is het best mogelijk dat er een jodenhater tussen zit, maar het gaat om de woordvoerders.
En zeggen dat ze de boel terroriseerden is pogen om er terroristen van te maken.
Dat riekt naar oorlogstaal.
Het zijn vredelievende demonstranten die tegen het gooien van bommen op mensen zijn.
Maar goed, daarover kan je van mening verschillen, kies betere woorden!
Over de rellen in Sneek hoort men de PVV niet, of de voetbalrellen, nee, alleen als het over moslims gaat zijn ze er bij, gatverdamme.
Wat je zegt ben jezelf, Reinder, strooi liever met liefde, dat raakt dieper dan haat.
Gedachten spookten door mijn hoofd, toen ik dit voorjaar in deze schuur rondliep.
Op 5 mei 2022 was ik op het bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos te Winschoten
Voor ik het welletjes vond en weer naar huis wilde besloot ik om nog even de verlichting op de bomen vast te leggen. En dan naar huis fietsen en het geluid steeds zachter horen.
En daarna ben ik er niet meer aan toegkomen dit filmpje te loggen, dat bewaarde ik voor oktober 2024.
Vandaag is het precies veertig jaar geleden dat de eerste aflevering van Ronflonflon werd uitgezonden op radio 3.
Ronflonflon met Jacques Plafond veranderde alles, toen al zeer vooruitstrevend maar eveneens erg weemoedig.
Het begon zo: Wim T Schippers werkte al sinds de jaren 60 voor de VPRO televisie en sinds 1974 verscheen hij ook op de VPRO radio. Met zang of collumns, reportages of met de verborgen microfoon. Van alles en nog wat, maar altijd te gast in andermans programma`s, nooit eerder had hij zelf zijn eigen programma.
Veronica was het publieke bestel binnengedrongen en groeide als omroep gestaag.
Veronica werd zo groot dat het meer zendtijd zou krijgen en daarmee zou de VPRO zijn eigen zondagse televisieavond gedeeltelijk moeten afstaan.
Daarom moest de VPRO ook groter groeien en daardoor hielden ze hun zondagavond.
En als extra kregen ze ook nog allemaal extra uren radiozendtijd, waaronder ook op radio 3.
De VPRO vroeg aan Wim T Schippers of hij ook een uur op radio 3 wilde vullen, geheel naar eigen inzicht.
Schippers had al eens geprobeerd om Sjef van Oekel een eigen radio programma te laten krijgen, maar de VPRO wilde toch echt dat Wim het zelf ging doen.
Wim bedacht Ronflonflon met Jacques Plafond, hij speelde zelf Jacques Plafond en was niet van plan om gewoon dom plaatjes aan en af te kondingen, nee, hij ging er echt wat van maken.
Normaal bestaat het gesproken woord op radio 3 vooral uit kletspraat, zelfs als het over muziekfeitjes gaat.
Jacques Plafond gebruikte de voor het gesproken woord bedoelde zendtijd dan vooral om die te vullen met kunst en cultuur. Over boeken, theater, film, en ook eens met een proffessor of wetenschapper te bellen.
En niet alles zo strak en saai presenteren, maar er voor zorgen dat je echt opvalt op de radio.
Dat mensen speciaal de radio aan (of uit) zetten en dat er echt geluisterd wordt.
Natuurlijk kwamen er problemen, er werd teveel gesproken, maar er werd beslist dat praten ook een vorm van muziek is. En afspreken dat 50% muziek en 50% gesproken woord wel een goed evenwicht is hielp ook.
In die tijd, de jaren 80, was een omroep nog de baas over zijn eigen zendtijd, een zender diende alleen om op uitgezonden te worden. Wettig gezien was radio 3 een muziekzender dus daar moest ook de VPRO zich aan houden, ze gingen tot het randje en er dan net overheen.
Ronflonflon duurde bijna zeven jaar, alle afleveringen zijn bewaard en online gezet.
Uniek in de wereld.
De VPRO heeft niet eens zelf alles bewaard, maar de luisteraars wel, en zo lukte het de VPRO om alle afleveringen online te zetten.
Ronflonflon had op den duur een heel eigen orkest tot zijn beschikking, en het radioprogramma was befaamd om de telefoongesprekken, die soms gewoon heel lang konden duren, schijt aan radioregels.
Zo begon het niet, het groeide voort, tot het heel groot was, met bijna een miljoen luisteraars.
Er werd ook heel veel moeite gestopt in dat ene uurtje radio.
In andere programma`s hoorde je wel eens een aantal platen achter elkaar, in Ronflonflon kwam het nauwelijks voor dat een plaat tot het eind gedraaid werd, want de volgende rubriek drong alweer.
En de vele zelfgemaakte jingles overal doorheen, het was echt chaos.
Veertig jaar geleden was ik tien jaar en luisterde ik nog niet, ik kan me wel voorstellen dat de radio naar een andere zender ging als er kinderen in de buurt waren als ze het op de radio hebben over Wilhelmina Kuttje.
Een paar jaar later luisterde ik wel en ik sloot het in mijn hart voor het leven.
Dankzij Ronflonflon is de radio veel losser geworden.
Ik was in het voorjaar naar het Zuiderveenfestival aan het Zuiderveen in Winschoten.
Soms overvalt het me, maar meestal wacht ik er op, en dat is elke eerste maandag van de maand weer genieten, om twaalf uur in de middag.
Ik kwam ontzettend veel filmpjes tegen op youtube betreffende het Sint Lucasziekenhuis in Winschoten.
Maar de allermooiste is toch wel deze.
Vanuit de lucht gefilmd met de rooms katholieke Sint Vituskerk als centrale middelpunt met daaraan vastgebouwd het ziekenhuis.
De kerk zit aan de Langestraat, dat is de winkelstraat.
Dus het centrum had veel aan het ziekenhuis, het leverde veel bezoekers op.
En nu staat een nieuw ziekenhuis zeven kilometer verderop, midden tussen de weilanden.
Dit was uniek, dit kon je lopend doen.
Ik bekijk nu de live webcam: Rijksweg A7 / E22 in Winschoten via @WebcamsinNL http://t.co/WkSYzmBQg2
— ReneSmurf (@ReneSmurf) 4 januari 2014