Ik was onlangs een paar dagen in Amsterdam en dit vat de stad wel samen. Lelijk, mooi en poging tot mooi.
Ik wilde wel even kijken bij Tony maar toen ik de wachtrij zag niet meer zo.
Waar ik stond was het zo druk, dan sta ik gegarandeerd iedereen in de weg, en dat vind ik een fijn moment om geheel op mijn gemak een foto te maken, over de hoofden heen natuurlijk.
Hier was het ook heel erg druk, maar op dit moment net even niet, en er valt iets te lezen in het Nederlands.
Ik heb er nog niet goed over nagedacht of ik het hier wel mee eens ben.
Flapdrol Ronald Plasterk had een brief naar de krant geschreven en die had het geplaatst, en het was gericht aan Pieter Omtzigt, en daarna zouden ze nog met elkaar gaan praten en verder slijmeren. PVDAer Plasterk wil graag premier worden en bij de extreem rechtse PVV kunnen ze niemand vinden dus moet Omtzigt dat goedkeuren want de BBB en VVD turk dames zitten al in de kont van Wilders.
En ik las dat lullig briefje online en zag dat er ook ingezonden briefjes omheen stonden. Allemaal hele korte briefjes en totaal inhoudsloos.
Waarom sturen mensen brieven? Of misschien gaat het per mail, maar dan nog. Of zal de Telegraaf dat zelf allemaal gewoon verzinnen? En wie leest dat nou? En waarom?
Eén zo`n briefje is dan van iemand die het allemaal uitstekend vindt, spreidingswet weg, minder ontwikkelingsgeld, minder ambtenaren. En die figuur zegt niet eens waarom. Wat voor voordeel hebben wij daar nou van, helemaal niks, terwijl we juist wel voordelen hebben als dat onwikkelingsgeld bijvoorbeeld nou eens flink omhoog zou gaan, uiteindelijk.
Maar ja, dat staat er dus allemaal niet bij in de krant, daar worden alleen stukjes gepoept en de diepgang en oplossingen zijn sprookjes,
De extreem rechtse regering zit er nog niet, hun plannen liggen nu wel op tafel. Nederland voor de Nederlanders dus moet onderzocht worden wanneer de ambasade kan verhuizen van Tel Aviv naar Jeruzalem. Dat is beter voor Nederland? Beter voor de veiligheid in de wereld? Het zal.
De natuur staat er nogal belabberd voor, wat gaan ze daar aan doen?
Ze willen alles op alles zetten om Europese richtlijnen aan te passen. Er wordt ingezet op aanpassing van de Nitraatrichtlijn en 'herijking' van Natura 2000-gebieden. "Gericht op een hoofdstructuur van robuuste natuurgebieden, geen 'snippernatuur'." Godverdomme zeg.
Maar er is meer, ze gaan honderd miljoen Euro van het budget voor de publieke omroep afhalen, daar worden Nederlanders gelukkiger van? En de BTW op culturele goederen (theater, festivals) gaat flink omhoog. En dat vind ik net goed voor de lui die daar graag heen gaan en toch op dat rechtste schijtvolk gestemd hebben.
Ze zijn nog niet eens begonnen, en nu begint het jammeren al. Martin Bosma van de extreem rechtse PVV wil niet dat men die partij extreem rechts noemt. Ik vind dat je het beest best bij de naam mag noemen.
En we weten nu nog niet eens wie de nieuwe premier gaat worden.
Er wordt ook zomaar een wet overboord gegooid, de spreidingswet, geen asielzoekers nabij de villawijken, bescherm de rijken. Er zijn nu al gemeentes die geen asielzoekers meer willen en de overlast in Ter Apel neemt alleen maar toe, dat is bewust, mensen in de narigheid storten zodat dat op het Journaal komt zodat mensen echt gaan geloven dat die mensen een last zijn, in plaats van het beleid.
Hierbij neem ik mij plechtig voor dat ik nooit meer harder zal rijden dan honderd.
Op camping Zeeburg in Amsterdam is altijd nog ruimte voor een dierenverblijf en dat vind ik prachtig.
Tijdens een wandeling door de stad neem ik zo nu en dan plaats op een bankje, en dan zie ik verderop een glimmende tegen en dan wil ik weten wat er op staat. Dus voor ik mijn tocht voortzet ga ik eerst even kijken, en ik leg het vast ook.
Ik kom heel veel Engels tegen in Amsterdam, maar er bestaat gelukkig ook nog Nederlands.
Ik zou wel een rubriek kunnen starten met bordje van de week, maar ik frommel ze er liever gewoon tussen. Hier wat kunst-
Tot zover Amsterdam, voor nu, want er volgt nog veel meer.
Zonder dat hij het zelf wist was dit het hoogtepunt in zijn leven.
Iedereen had verwacht, ik zeker, dat hij met glans de finale zou halen en die dan ook nog winnen. Maar toch, hier zien we hoe het verlopen is, de vrolijkheid spat er van af, hoewel het natuurlijk goed gemaakt is, en ze geven van begin tot eind alles. Na de vrolijkheid de emoties, dat doet ie goed.
Waar ik voor vreesde kwam gelukkig niet uit, er werd juist zeer goed gearticuleerd. Want er worden landen genoemd, diverse talen en gerechten komen voorbij, en er wordt verwezen naar een ander nummer van een andere artiest, en dat moet dus zeer goed uitgesproken worden anders blubbert het zo weg in de muziek.
Wat er zich nadien allemaal heeft afgespeeld zullen we wel nooit precies achterkomen. Wat wel eng is is dat Israel de meeste punten Nederland kreeg, en dat de extreem rechtse politici Wilders van Der Plas en Keijer hun volgers opriepen om op Isreal te stemmen. De politiek mag zich nooit bemoeien met de media, maar ze doen het wel.
Enge tijden, overal ellende, en dan zorgt Joost er toch maar mooi even voor dat we beseffen dat we toch vooral door moeten gaan met de leuke dingen. En dit lied zal de geschiedenis ingaan, hoog op de wereldranglijst, en dat nog wel als grotendeels Nederlandstalige, met een raar verhaal er bij, de winnaar die geen winnaar werd.
Ik moest even plassen, dus dan kijk ik al helemaal automatisch waar ik wezen moet. Hmm, ik moest even goed kijken of dit nou een man is of een vrouw? Hoe dan ook, waar het heen gaat is toch allemaal hetzelfde, ik ga naar binnen. Ik zie vrouwen lopen, dat is niet erg, de wc`s binnen bevinden zich achter deuren, net als de douches. En ik tref alhier een pisbak aan, dus ik sta goed!
Buiten kijk ik nog eens naar de afbeelding op de deur en dan zie ik het, de ene helft is man de andere vrouw. Amsterdam.
Donderdag besloot ik op en nabij de camping te blijven en inspecteerde de boel grondig.
Het is weer oud en vertrouwd, en toch modern en helemaal toegespitst op deze tijd.
Dit is nog een redelijk nieuw gebouw. Douchen gaat niet meer met muntjes en de gloeiend hete slappe straal is nu wel een fijne temperatuur instelbare sproeier.
Vroeger moest je hier nog je nummertje duidelijk in beeld zichtbaar aan tent of caravan bevestigen, tegenwoordig kan je na het afbreken zonder ook maar iemand te spreken de camping zo verlaten.
Ik ben weer terug uit Amsterdam.en heb me het afgelopen Hemelvaartweekeinde toch wel het meest verbaast over het Eurovisiesongfestival. Natuurlijk heb ik geen televisie mee en vind ik muziek geen wedstrijd en ben ik totaal niet nationalistisch, ik ben wel zo dat ik de Nederlandse deelneming toch wel even volg. Via mijn mobiele telefoon aanschouwde ik het optreden van Joost Klein, en de rest volgde ik wel via threads en de NOS.
Nederland gediskwalificeerd middels een als bedreigend overkomend gebaar? Wat de fuk, ik heb even vakantie en dan komen ze met zoveel onduidelijkheid, want eerst was het een incident en dan alleen niet optreden tijdens weet ik veel wat voor repetie en dan alsnog niet mee mogen doen. Iemand is toch pas schuldig als dat bewezen is? Godverdomme zeg.
Een gebaar, tja.
Het Songfestival is geen politiek, we houden politiek en nationaileiten strijden tegen elkaar gescheiden van politiek. Toch ben ik benieuwd wat onze politici er van vinden, Geert geilt op Israel, die moddervette BBB mevrouw ook, en overloopster Mona Keijer ook. Natuurlijk zijn er meer politici, maar dit is toch wel tekenend, dat de extreem rechtsen toch zo voor Isreal zijn. Die uiteindelijk gelukkig toch lekker niet gewonnen heeft.
Ik waarschuw: extreem rechts is uit op oorlog, doe het niet!
Vandaag fijn gewandeld door de tweede mooiste stad van Nederand: Amsterdam. Eerst met de tram vanaf Flevopark, vlakbij camping Zeeburg, naar een halte in het centrum, en vanaf daar naar het Holocaust Namen Monument, waar de namen staan van de vermoorde joden. Indrukwekkend en toch mooi, opdat we niet vergeten!
Daarna via het Waterlooplein naar de Nieuwmarkt en over de Ouderzijds Achterburgwal. Toen kwamen we uit bij een rondvaarboot dus daar gingen we even een uurtje op zitten. Ondanks dat de stemmen op het bandje in drie talen verzochten om toch vooral te zwijgen bleef het luidruchtige deel van de meevaarders er flink doorheen kwekken. Ach ja.
Vervolgens via de drijvende markt naar het Leidscheplein om aldaar wat te eten en inmiddels was het avond geworden dus tramden we weer naar de camping.
Er zijn geen internetcafe`s meer, maar nu wel een heleboel zaken waar ze plastic badeendjes te koop aanbieden.
