Vandaag neem ik u mee naar 2010 op zo ongeveer 30 kilometer van thuis.
5000 jaar geleden was er nog geen sprake van Nederland, laat staan van Groningen of Drente, of bevrijdingsdag. Toch liepen hier toen al mensen rond. Zo ongeveer tegelijkertijd met de Pyramides in Egypte konden ze hier ook al bouwen, en wel Hunebedden.
Reeds tot de middeleeuwen liet men de hunebedden min of meer met rust, en toen begon het grote slopen. Nou ja, slopen, het was meer hergebruik van de enorme keien, ze begonnen toen dijken te bouwen en kastelen, en daar waren ze wel handig voor.
Er zijn nu nog slechts 54 hunebedden over in Nederland, of restanten daarvan. 52 in Drente, en twee in Groningen, waarvan eentje opgegraven en neergezet in een museum. Maar er is dus eentje in de provincie Groningen, op een paar meter van de grens met drente, en die bezocht ik samen met Quandy, dit hunnebed draagt de toepasselijke naam G1.
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In mei 2010was hij dus twee jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Stap in de magie van de Parade op vrijdag 30 augustus 2024, een spectaculair evenement dat begint om 21.30 uur vanaf het cultureel centrum De Klinker in Winschoten. De Parade neemt je mee op een opvallende tocht van Cultuurhuis De Klinker naar het bruisende Marktplein.
Eenmaal op het Marktplein aangekomen, kan iedereen zich laten onderdompelen in de betoverende sfeer en genieten van de Franse Theatergroep “Cie Planète Vapeur.
“UN GRANDE SPECTACLE”
Het is een groot wit paard “PEGASE” Le chant des Etoiles. Met de neus omhoog is het paard 10 meter. De vleugels uitgeklapt 8,9 meter. Pegasus, met zilveren vleugels, leidt vergeten sterren naar andere sterrenbeelden. Op het stof van een komeet, een geweldige parade. Dat van Pegasus en de personages van zijn legende. Dat van het zingen van de sterren, een poëtisch epos, een ode aan de mythologie. Doe je ogen open. Kijk naar de lucht… en zie ze passeren.
Mis deze kans niet om de Parade te ervaren, een unieke reis van cultureel centrum De Klinker naar het bruisende hart van Winschoten. Kom samen met vrienden en familie en beleef een onvergetelijke avond vol entertainment, kleur en gezelligheid op het Marktplein. Het feest begint om 21.30 uur, en wees gerust, de Parade belooft een betoverende ervaring die je niet snel zult vergeten.
Bovenstaande tekst komt van de website, en dit geleuter hier verzin ik zelf. Ik heb een dikke kwartier kunnen genieten van de parade die onder mijn balkon doorkwam. Het geheel verdween aan de voorkant achter de dertiende eeuwse Marktpleinkerk, om vervolgens aan de achterkant weer tevoorschijn te komen.
Ik besloot om het geheel te filmen, met het mobieltje voor mijn buik, en met mijn eigen ogen ging ik aanschouwen wat ik zag. Ik verstond er geen snars van, als iemand iets kan vertalen, gaarne.
Elke eerste maandag van de maand als om twaalf uur de sirenes gaan leg ik dat even vast. Zo leg ik tevens vast waar ik op dat moment ben, want dat is elke maand anders.
Hier het beeld en geluid van vorige maand, toen zat ik op de camping.
Om even duidelijk te maken hoe het centrum van Winschoten in elkaar zit gebruik ik dit kaartje. Het is niet, zoals men zou verwachten, met het Marktplein als centrale middelpunt maar die bevindt zich ergens rechtsonderaan.
Dit ding werd vanuit Frankrijk met een vrachtwagen bezorgd achter cultuurhuis De Klinker in Winschoten, en later die avond vanaf het Marktplein weer opgehaald.
Dit is Waterbei, het straattheaterfestival van Winschoten en tegenwoordig ook Blauwestad. Op de vrijdagavond is er een optocht vanaf De Klinker tot het Marrktplein, en dit zag ik allemaal vanaf mijn eigen balkon.
Al die mensen hadden wel een uur gewacht. De optocht begon om half tien, en het liep nu al tegen elf uur. Ik vond het wachten niet erg, ik was immers al thuis.
Eerst kwam er een man met een grote zaklamp, grondig inspecteren of de route geheel vrij was van alles. En die man liep ook weer terug, naar om het hoekje, en alhoewel de muziek luider werd was er zeer lang weinig te zien, zo werkt dat bij een optocht.
Dit hier is een flinke doorkijk in Winschoten. Hier stonden panden die zijn gesloopt, en daarachter stonden ook panden die zijn gesloopt. Allemaal ruimte geschikt voor nieuwbouw, en tot daar plannen voor zijn zijn het stadstuintjes.
Oud plaatje maar nog niet gelogt dus voor internet is het nieuw. Aanstaande zaterdag vieren wij koningsdag gesloten.
Dit plaatje, op een heel ander pand op een heel andere plek in Winschoten is het hele jaar door zichtbaar. Fijn in het Nederlands.
Na mijn vakantie werd ik er pas op gewezen dat er een klein deukje in de bullbar, of pushbar zit, net zo groot als en precies op de hoogte van een trekhaak. Een klein rond deukje.
Toen pas realiseerde ik me dat ik mijn auto op de parkeerplaats van de camping nog op de foto gezet, en bij nader inzien in mijn telefoon bleek dat op donderdag te zijn geweest, toen was ie nog goed.
Deze foto`s had ik al weggegooid, maar door dat deukje weer opgezocht en teruggezet, en nu zelfs geplaatst op mijn weblog.
Op vrijdag had ik wel de auto genomen, naar Franeker, en aldaar gewandeld.
Prachtig en lelijk en alles door mekaar, heerlijk.
Ik kan altijd heerlijk genieten in leuke stadjes, van de panden.
Hier kan ik mijn telefoon scannen en dan volgt er een website met informatie en soms zelfs een leuk filmpje.
Hier sta ik op een bruggetje waar ik nooit onderdoor zal schaatsen.
Tenslotte nog even mijn vakantiewoning voor twee weken.
Het is inmiddels alweer een week geleden, ondertussen staat de caravan alweer op de stalling en lonkt de nieuwe werkweek alweer, en wat blijft is de herinnering.
