U hoort Merel Vos zingen:,,Mijn Leven" al gaat het niet over haar leven, maar over het leven van iemand anders, en u ziet Quandy aan de wandel.
Eenzaam lig ik in bed, ik heb het koud , ik overdenk mijn leven. Is er ergens nog iemand die van mij houdt, of misschien alleen maar een heel klein beetje om mij wil geven. Luister allemaal, dit is mijn verhaal.
Mijn vader was een dronkenlap en hij sloeg mijn moeder. Beloofde altijd beterschap maar noemde haar een loeder. Ik was zijn kleine lieveling en ook van mij bleef hij niet af. Maar zijn liefdevolle bejegening vond ik erger dan zijn straf. Als ik iemand iets zou vertellen dan stak ie ons huis brand. Toen is mijn moeder de politie gaan bellen en zo kwamen we in de krant.
Tot dusver was mijn leven voor mij bepaald geen feest. Maar ik probeer het toch nog even anders is alles voor niks geweest. Ik denk heel vaak ik hoef niet meer waar doe ik het nog voor. Maar niks is ook maar niks, dus ga ik er nog maar mee door.
Mijn vader werd gearresteerd maar zo`n vaart zou het niet lopen. Hij is hem doodgewoon gesmeerd en heeft zich doodgezopen. Maar mijn moeder had intussen nog een kind van hem gekregen. Ik had gehoopt op een paar zussen en geen broertje als het aan mij had gelegen. Ik staarde naar zijn pikkie, mijn moeder zei:,,Doe niet zo raar, vergeten af te knippen verdikkie!" Dus toen nam ik de heggeschaar.
Zonder naar mij om te kijken rende mijn moeder met mijn broertje over straat. Het ziekenhuis zouden ze nooit bereiken want die vrachtauto remde te laat. In het weeshuis waren ze heel zorgzaam, wat waren ze begaan met mijn lot. Ik was twaalf en had mijn eerste miskraam, op mijn vijftiende was ik al kapot. Ik ging drinken, spuiten, snuiven om te vergeten wat me allemaal was aangedaan. Het was toch zeker tegen beter weten te hopen dat het ooit nog goed zou gaan.
Het tweede bevrijdingsfestival van Winschoten vond wederom plaats in het Winschoter Maintebos, aan de Garst.
Het was zondagochtend tien uur en ik was er naar toe gefietst en had plaatsgenomen in de tent. Na wat openingsgeleuter was het tijd voor muziek, een heus blaasorkest, ik filmde één minuut. Daarna werd er een leuk tapdansje gedaan door leuke meisjes in leuke jurkjes met luide schoenen aan. Vervolgens de Stadsdichter en de Jeugdstadsdichter, dit ook allemaal één minuut. Vier zingende dames en een breedsprakige meneer.
Toen genoot ik van mijn vrijheid door een wandelingetje te gaan maken met Quandy in het Sterrebos, dus ik moest een gedeelte van de programering laten schieten.
Er bevond zich ook een tentoonstelling over het communistisch verzet, wat jaren doodgezwegen is. Na de middag speelden er bandjes, en tussendoor werd er op het veld ook nog een dansoptreden gegeven.
Vandaag toog ik naar de Open Joodse Huizen - Huizen van Verzet in Winschoten.
Ik begon in de voormalige rabbinaatswoning, daar was ik wel vaker geweest en het blijft een schittend gebouw. Het werd goed bezocht, er moesten nog allemaal stoelen bijgezet worden.
Daarna snel naar de volgende lokatie. Dat betrof een schittend huis, met reuze aardige vriendelijke eigenaren die ons zomaar toelieten in hun huiskamer om te luisteren naar het verhaal van een Joodse vrouw.
Vervolgens naar de Vredeskerk voor het volgende verhaal over de volgende Jood in Winschoten. In die kerk ben ik ook al eens eerder geweest.
Ik had besloten om de herdenking om 20 uur eens bij te gaan wonen in Nieuw Beerta. Ik ging er op de fiets naar toe. Het werd nog best druk, en ineens begon de stllle tocht. Gevolgd door de kransleggingen bij het monument, slechts één trompetter, en na de twee minuten stilte lazen kinderen gedichten voor, prachtig mooi!
Daarna het kerkje van Nieuw Beerta in voor een kopje koffie. En toen fietsend terug naar huis.
Vorig jaar stond Lars Koehoorn op het eerste bevrijdingsfestival van Winschoten. Ik heb het hele optreden gefilmd zo ook dit nummer:
Met rechts op de achtergrond een rokje dat een mevrouw droeg toen ze de bevrijding van Winschoten vierde, daar had ze deze morgen over verteld, voor de optredens begonnen. Dit jaar zal Lars staan op het bevrijdingsfestival van de stad Groningen, met band!
En in Winschoten zal ook weer een bevrijdingsfestival zijn. Weer in het Maintebos.
Abraham van Gelder – Toen Abraham van Gelder in 1899 naar Winschoten kwam, had de Joodse gemeente een zeer rumoerige periode achter de rug. Van Gelder zou de laatste godsdienstonderwijzer en chazzan zijn in Winschoten. Hij nam zijn intrek in de rabbinaatswoning, waar hij tot zijn deportatie in 1943 met zijn vrouw woonde. Stadsgids Koos Akkerman laat u kennis maken met Abraham van Gelder in de rabbinaatswoning. U kunt daar ook de Mikwe, het rituele bad, bewonderen. Om 13:00 en 15:00 uur in de Bosstraat 22.
Rika Polak-Pinto – Marieken van Diedenhoven vertelt over het leven van Rika Polak-Pinto en haar rol in het maatschappelijk leven. Zo was ze onder betrokken bij de Vereniging voor Huisvrouwen in Winschoten, lid van het Burgerlijk Armbestuur en de Winschoter Woningbouwvereniging. Eind mei verschijnt in het tijdschrift Oud Winschoten een uitgebreide levensbeschrijving van haar. Het huis van de familie Polak is afgebroken. de lezing wordt gehouden in één van huizen in de straat die sterk lijken op het huis waar Rika Polak-Pinto een tijdlang heeft gewoond. Om 13:00 en 14:00 uur in de Garstestraat 9.
August Henkels – Dominee Henkels was vanaf 1937 dominee in de Vredeskerk in Winschoten. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, besloot hij samen met Ate Zuidhof en Adri Buning de verzetsgroep De Blauwe Schuit op te richten. De groep gaf onder meer teksten uit die bedoeld waren mensen hoop te geven. Henkels inspireerde de bekende Groninger kunstenaar Hendrik Werkman tot het maken van de beroemde druksels De Chassidische Legendes. In 1942 werd Henkels gevangen gezet in Sint Michielsgestel. Hij zat daar met onder meer de dichter Simon Vestdijk met wie hij gedichten uitwisselde. Bert Smit, die in het verleden een documentaire maakte over de Blauwe Schuit, neemt u mee door het leven van dominee Henkels en vooral zijn tijd in Winschoten. Om 14:00 en 15:00 uur in de Vredeskerk aan de Burgemeester Venemastraat 7a.
Ik heb dit nog niet eerder bijgewoond, omdat ik meestal gewoon werk op 4 mei. Aanstaande zaterdag zal ik eens kijken of ik er bij kan zijn. Ik ben benieuwd.
Ik doe nu dus geen verslag nadien, maar vooraf, en dat leest u nu.
