Iedereen die een tv in huis heeft kent het vast wel, Door het hart van China van en met Ruben Terlou. En daar hoort ook een interactieve website bij met foto`s en verhalen. Werkelijk schitterend, kijk hier maar eens.
Schitterend en diep triest, want deze wereld is door en door verrot natuurlijk, het is best eens goed om dat te aanschouwen. Ik zie dat in elk geval liever dan de zoveelste bekende Nederlander op vakantie met oogkleppen op alsof er niets anders aan de hand is dan geld verdienen voor de grote bedrijven. En luister eens hoe rustig Ruben praat, een verademing in deze wereld waarin steeds meer geschreeuwd wordt.
Wie de website niet geheel begrijpt of graag wat nadere informatie wil, dat staat allemaal hier.
Het lange interview van Wilfried de Jong met koning Willem-Alexander werd geprezen door zowel recensenten als bekende Nederlanders en bekeken door 4,3 miljoen onderdanen. De opzet was een persoonlijk gesprek te voeren, waarbij het koningschap zoveel mogelijk buiten beeld zou blijven. Ewout Jansen en Kasper C. Jansen vinden dat het een stuk persoonlijker had gekund. En wordt het trouwens niet eens tijd om het wezen van het koningschap wél in beeld te brengen?
Ik heb het interview op tv, via uitzendinggemist, op de valreep, toentertijd nog even gezien. En wat ik er van verwachte kwam ook uit, oersaai en zeer slijmerig.
We hebben nu eenmaal een waardeloze koning en hij wordt altijd waardeloos geinterviewd. Ik had Wilfried hoog zitten, maar dat is verleden tijd. Hij heeft zich laten gebruiken, en niemand weet waarom.
RTL en NOS moeten ook niet samenwerken en zo`n gesprek moet rechtsreeks en niet met die vervelende cencuur er bij. Als hij echt een koning is dan moet een pittig gesprek toch mogelijk zijn. Al was het alleen maar voor de republikeinen onder ons.
Maar helaas.
Willem-Alexander CLaus George Ferdinand, Koning der Nederlanderlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg is een potentiele leugenaar, en noemt dat creatief.
Hij liegt dat hij zoveel kranten leest, hij loog als kind al dat hij wel televisie keek, begreep niks van Van Kooten en De Bie. Wilfried vraagt nergens door, neemt alles maar voor lief aan. Hoezo vriendschap met Mandela? Langskomen op een bruiloft is geen teken van vriendschap. En is die Elfstedentocht wel echt gereden? Tuurlijk niet.
De fragmenten waar ze naar kijken zijn deels door de redactie uitgekozen, dat is absurd! En dan komen ze elke keer op slechts één fragment terug, gatverdamme.
Wat een nepzooi! En zijn oudste dochter moet de troonopvolger zijn. En de koning heeft fouten gemaakt maar het is een groot geheim wat voor fouten. Alles moet buiten de media gehouden worden, en in de media moet het plaatje perfect zijn.
De koning is onschendbaar, maar wel de baas van Nederland. Zo waarlijk helpe mij god allemachtig.
De allerbelangrijkste vraag aan de koning is niet gesteld:
Waar was u terecht gekomen in de maatschappij als u geen koning was geworden?
Connexxion sluit haar kantoren in Winschoten en Stadskanaal. Het vervoersbedrijf verhuist naar Veendam, waar het een nieuw onderkomen betrekt. Voor Winschoten en Stadskanaal is de verhuizing een harde klap. Het aantal arbeidsplaatsen in beide Oost-Groninger plaatsen daalt met enkele honderden.
Taxi De Grooth, later De Grooth Vervoer, heeft een lange traditie wat betreft publiek vervoer. Sinds 1934 was het De Grooth Vervoer die dit vervoer vanuit Winschoten voor zijn rekening nam. Het familiebedrijf begon aan de Stationstraat in hartje Winschoten, om daarna via het Newexco-terrein te eindigen aan de Industrieweg.
Bovenstaande haalde ik uit de krant, er stond nog wel meer tussen maar ik wilde juist deze zinnen even vastleggen.
Het mag allemaal zomaar, bedrijven die overnemen en dan vertekken. Veendam ligt centraler, want gebieden worden steeds groter. De volgende stap zal Emmen zijn, of Assen en uiteindelijk Zwolle.
En binnenkort vertekt ook nog een andere grote werkgever, het ziekenhuis, die gaat naar een dorp zeven kilometer verderop. Dus moeten er straks niet honderden maar wellicht duizenden mensen verder reizen naar hun werk.
En dat geeft allemaal niks, dan maken we de wegen gewoon nog wat breder. En zo gaat het immer voort.
Meestal is het wel te drinken, heel soms zomaar ineens niet.
In dat gebouw vergadert de gemeente, en er voor is heel soms een schaatsbaan. Tijdens het evenement Winterwelvaart Winschoten kwam ik er net langs toen er even helemaal niemand gebruik van maakte, een buitenkansje om juist dan even een foto te maken. En rechts een oude brandweerwagen.
Voor de Tramwerkplaats kon men zich fijn warmen aan het vuur.
In het water lagen historische schepen en de markt was dus in de Tramwerkplaats.
Alhier de kerstboom die stond in Stadstuin Ons Toentje.
En hier van de andere kant, en hingen ook lampjes in.
De stadstuin is gekomen op een plek wat al jaren lag te wachten op nieuwbouw dat er nimmmer zou komen, dus maar een hek er om heen en omwonenden vragen om het in samenwerking met de gemeente te ondehouden.
Dus omdat niemand spontaan geneest door het regenboogzebrapad zouden ze onzinnig zijn? Nee, het is altijd zinnig om stil te staan bij iets belangrijks, en helemaal in het openbaar. En links een grote zwerfkei.
Mijn kerstboom, dat wil zeggen, die ik de hele tijd zag staan achter de kerk op het Marktplein.
De tandartsprijktijk die onlangs gesloten is nadat de inspectie is geweest.
Soms word ik helaas niet altijd even goed begrepen, vandaag ga ik proberen daar eens duidelijkheid in te verschaffen. Neem van mij aan dat ik erg van webloggen hou, zelf logjes maken maar ook andere weblogs lezen, reageren en reacties krijgen. Het leukste vind ik het als iemand een totaal andere mening heeft dan ik, het liefst eentje die er haaks op staat. Die reactie kan ik dan weer gebruiken om mijn visie en standpunt nog beter te verduidelijken. Het is eigenlijk een eer als ik een reactie gebruik en het is geensinds mijn bedoeling om iemand persoonlijk te pakken.
Sjoerd heeft de volgende reactie geplaatst:
Uiteraard mag je een eigen mening hebben, maar speel dit niet op de man of de vrouw. Anders loop je het risico dat dadelijk niemand die mening meer wil horen.
Het is geensinds mijn bedoeling om een peroon aan te pakken, het gaat mij alleen om de mening. Die mening daar wil ik wat mee, daar wil ik mijn visie op geven, niet op de persoon.
Je bent volkomen vrij mijn blog wel/niet te lezen. Ik heb een eigen mening en stop die voor niemand onder stoelen of banken. Dát is nou vrijheid van meningsuiting, René. Leer er maar mee leven anders kun je net zo goed voor de staatsradio van Noord-Korea kunnen gaan werken…
Laat ik eerst even voorop stellen dat ik jouw weblog fantastisch vind. En je mening zeer waardeer. Ik vind het fijn voor je dat jij zo tevreden bent over de publieke omroep. Ik vind dat diezelfde publieke omroep mij tegenvoordig zeer in de steek laat.
Dat jij houdt van weer, verkeer, stampende hits en oppervlakkigheid verbaasde me wel, want op je weblog ben je wel erg breedsprakig en neem je overal de tijd voor, maar op de radio duld je zoiets dus niet. Ik zeg nergens dat ik iets heb tegen lulkoekbagger, ik hou daar juist van, vooral op de radio, maar ik had kennelijk beter flauwekul had kunnen zeggen.
Mijn mening was zeker niet tegen jou persoonlijk bedoeld, ik ging alleen tekeer tegen jouw mening. Maar daar reageer je dan weer niet op, lees eens verder dan de eerste zin!
Op je eigen log vertel je dat ik een hele blog aan jou gewijd heb, dat is echter niet het geval, er staan streepjes, het gaat over radio, ik kom met mijn visie en argumenten, maar dat laat je allemaal liggen.
Je sluit af met de opmerking aangaande Noord Korea, dat klinkt een beetje als "Rot op naar je eigen land" Dat kan je moeilijk zeggen tegen een Groninger, dus sluit je het maar zo laag bij de grond af.
Rietepietz heeft de volgende reactie geplaatst:
Ik ben blij met je “up-date” al had je het allemaal zeker wel anders kunnen zeggen . Je keert de laatste tijd weer wat terug naar je botheid vanuit je begintijd. De lezers nemen jou zoals je bent, zonder je met botte regeltjes te beoordelen. Misschien is wat meer waardering voor “de lezer” wel op z’n plaats.
Neem me vooral niet kwalijk. Of neem me vooral juist wel kwalijk. Zeg het me maar, dan kan ik weer zeggen dat ik mijn lezers zeer waardeer.
Ik geniet er erg van dat jij zo tegen zebraregenboogpaden bent. Als iedereen het altijd maar met mii eens is zou pas saai zijn.
Ook als ik ergens een reactie plaats kan ik fel van leer trekken, neem dat toch allemaal met een korreltje zout, net als het leven zelf.
Liefde en geluk, liefde en geluk, waar vind ik liefde en geluk.
Het heeft geen zin er naar op zoek te gaan, al is dat soms een aardig tijdverdrijf. Op een dag hoef je alleen maar om de hoek te slaan, en je loopt haar pardoes tegen het lijf.
Zo ben je alleen, zo ben je met z`n twee, liefde en geluk loert overal. Je loopt er tegen aan, het sleept je mee, met open ogen in de val.
Al mijn snode plannen zijn van de baan, ik ging juist zo lekker mijn gang. Maar ik kan er niks aan doen, het is niet te weerstaan. O, hiervoor was ik altijd zo bang.
Misschien is het voor eeuwig, misschien is het zo stuk. Denk maar niet dat je er iets aan doet. Liefde overvalt je, het is dom geluk. Waar je maar mee leren leven moet.
Beeld en geluid hebben niks met elkaar te maken maar het past toch goed bij elkaar. U hoort over liefde en geluk dat men schijnbaar zomaar tegen zou kunnen komen, en u ziet de liefde en geluk die ik gekocht heb.
Quandy had een knobbelje hangend aan zijn piemel. Het begon als een klein verdwaald lijkende tepel en hij werd groter en groter.
Aangezien hij geen last had en we toch elk jaar in december naar de dierenarts gaan voor zijn jaarlijkse inentingen lieten we het maar zitten tot het zover was. Inmiddels had de knobbel een omvang gelijk een klootbal.
Quandy was verder helemaal in orde. Hij is al reeds tien en heeft een zalfje voor zijn oren, druppels voor zijn gewrichten en prostaat, uierzalf voor zijn hals waar zijn huid soms wat te wensen overlaat, maar voor de rest redt hij het allemaal nog prima. En de knobbel kon ik het beste vergelijken met een wrat, aldus de dierenarts en hij bond er een strak bloedafknellend draadje om zodat de knobbel af zou sterven en er af vallen.
De knobbel kreeg al snel allerlei kleuren en toen het eenmaal pikzwart was beet Quandy het stuk. Een beetje een bloederige bende en een vies velletje aan zijn penis. Nogmaals naar de dierenarts, hij deed er kostenloos een nieuw draadje om, wederom superstrak.
En nu is plotseling de knobbel verdwenen, hoera!
Tot zover het verhaal van de knobbel aan Quandy zijn piemel. Geen idee waar die gebleven is.
