De fijnste plek op aarde is mijn balkon. Tenminste, ik vind het het allerfijnst als ik lekker zit op mijn balkon. Want dan ben ik vrij en is het lekker weer.
In de winter is het een plek waar ik soms weken niet kom, en als dat wel zo is is het vooral om even te denken aan de fijne zomerdagen dat ik hier mocht zitten, en hopelijk nog mag zitten.
En ik zit daar vrijwel altijd met een kopje koffie, en draai zachtjes mijn verzameling casettebandjes af en dan loer ik wat over het Marktplein of ik teken wat ik mijn schetsboek.
En op een gegeven moment zat er ineens een duif op de rand. Hij leek te schrikken dat hij me zag maar maakte geen aanstalten om te vertrekken. Hij stond, en hij keek.
Nu weet ik dat hier wel vaker vogels komen omdat ze poep achterlaten. En ik zie natuurlijk van alles rondvliegen en zitten op de diverse daken. Veel komen er toch niet op mijn balkon, want aan de winterbolletjes komen ze niet, wellicht omdat mijn balkon deels inpandig is.
En nu zat daar een duif op de rand en we keken elkaar aan. En ik bekeek hem eens grondig. Mooie kleuren, mooie veren, leuke kop, goed doorvoed.
Ik wist dat mijn fototoestel pakken geen optie was, want ik wist dat duif toch niet lang zou blijven. En ook al bleef ik zeer rustig zitten, de duif vloog weg.
En toch besloot ik dit moment vast te leggen, niet met beelden, maar met woorden.
Ik begin juni met mijn mooiste foto van de maand, en misschien wel het hele jaar. Maar ik maak er geen westrijd van, ik laat gewoon wat zien.
De busremise in Winschoten is niet meer, vanaf binnenkort een open busstation, waar wind en regen vrij spel hebben, en de brandende zon natuurlijk ook.
Nog een laatste afstandsfoto.
Onlangs op het Marktplein, beachsporten op echt zand, van korfbal tot voetbal en handbal en weet ik veel. Erg gezellig en sfeervol.
En dit is ook Winschoten, jaren 40 huisjes.
De busmerise vanaf Winschoten Zuid.
De ingang is nog te lezen.
Het geraamte is ook reeds gevallen.
En het treinstation staat er weer alleen voor.
En dit vind ik ook wel leuk, Marktplein Winschoten.
En nu mag u zeggen wat u leuk vindt, of juist niet.
Singersongwriter Lars Koehoorn verbleef een lang weekend in Hotel De Marne en scheef een liedje over het geweldige NIETS dat boven Groningen gaat. Kijk en luister naar zijn avontuur:
Er was ooit eens een programma op de radio met alleen platen waarin werd gefloten. Het waren er meer dan ik dacht, veel bekende nummers, nog veel meer onbekende nummers. Toen de radio nog niet kapotgeformateerd was en men kon doen wat men maar wilde.
En ik zag ooit een documentaire over fluiten.
De VPRO sloot vroeger op zondagavond altijd af met een kunstfluiter. En het allerlaatste Ronflonflon liedje was er ook eentje waarin werd gefloten.
Tot zover wat ik te melden heb over fluiten. En schroom natuurlijk niet om uw mening te geven.
Elke vereniging is uitgenodigd om iets te doen en daar wordt altijd flink gehoor aan gegeven. En ik neem altijd graag een kijkje, en neem Quandy dan gezellig mee.
Het was erg mooi weer en het was erg mooi druk. Overal was wel iets te doen, en de bloemen bloeiden en zo zag ik de dieren van de Kinderboerderij ook weer eens een keertje.
En het was ook nog koopzondag en De Klinker had de bioscoop gratis opengezet voor de Formule 1 liefhebbers, en daar is een ondernemer dan weer boos over.
Zoals ik gisteren al zei was er gisteren een heus Shantykorenfestival in Winschoten, zaterdag dus.
Tien koren, vijf Nederlandse en vijf Duitse, op vijf podiums verspreidt door het centrum.
Niet op het Marktplein, dus ik moest afdalen en me tussen het volk mengen om er goed van te kunnen genieten.
Van de opening tot de samenzang op het Isrealplein is het droog gebleven. Dat laatste heb ik niet gefilmd, ik wilde weten of het tot op mijn balkon te horen was, dat bleek niet het geval.
En geniet tevens van de zwierige sfeerbeelden van de omgeving waarin de koren zongen.
Knip beide filmpjes maar tegelijk aan, en kijk wat heen en weer en lees ondertussen wat ik er over te melden heb
Het was vandaag alweer de negende editie van de Lions Tellerlikker Rally. Vertekpunt: Marktplein, vanaf half tien in de ochtend elke minuut eentje.
Vorig jaar was het zeer regenachtig, vandaag hield ik het droog. Ik heb ze niet allemaal kunnen fimen, koffie halen en drinken tussendoor wilde nog wel, maar tijdens een wc bezoek vertrokken ze gewoon door.
Alle deelnemers zijn genummerd, dus wie me kan melden welk nummer me ontglipt is, laat het me weten. Middels de twitter zag ik dat ze goed aangekomen waren in Blauwestad, daar was ik dan weer niet bij, ik was shantykoren kijken, wat smiddags was toen de zon volop ging schijnen.
Ik heb overigens ook wat toevallig langskomende nieuwtimers gefilmd, dat worden vanzelf ook oldtimers, als het meezit. Er zijn binnensteden waar geen oude auto`s meer mogen komen, in Winschoten mag dat wel, want hier mag alles.
De vrijmarkt in Winschoten, op koningsdag, Marktplein.
De Winschoter Toren d Olle Witte met wapperende vlag.
De Venne, daar waar eens water was keert het water terug, en ze pakken meteen alles maar goed aan.
In het lege pand beneden, waar ze tijdelijk zaten tijdens de verbouwing, lag nog wat kaas opgeslagen, en de weerspiegeling is zo schitterend, en ik sta er zelf ook nog op.
Marktplein Winschoten.
De Venne, eens liep het Winschoterdiep dwars door Winschoten, en nu komt er weer water, in die bakken.
De zoveelste keer dat De Venne op de schop gaat, en als het klaar is went dat ook wel weer.
De busremise te Winschoten is niet meer, zie hier de laatste beelden.
Het treinstation staat er weer alleen.
En nu kan ik aan de reactie`s zien of ik u hier nou een plezier mee doe of juist niet. Niet dat ik me daar iets van aantrek, maar het is leuk om te weten.
