Als we de ringweg van Amsterdam oprijden kunnen we meteen de eerste afslag er weer vanaf om op camping Zeeburg te geraken, en het gemeenlandshuis is het eerste wat we zien van Amsterdam, en staat dus pal naast de ring.
Ik beleefde dit jaar de twee minuten stilte op De Dam.
De Rembrandtroute, waar een app van is, doet het Rembrandtplein niet aan, maar ik wel.
Quandy was ook mee, en bleef lekker op de camping.
Hij heeft zich voorbeeldig gedragen, van de zomer mag die weer mee op vakantie.
Dit kreeg ik gratis op de Dam.
Nabij de camping, aan het Amsterdam-Rijnkanaal, liggen ineens een viertal stenen leeuwen.
En waar auto`s onder het water doorrazen kan men dit bovengronds tegenkomen.
Amsterdamse humor, vermoed ik.
Ik kon het niet laten daar toch even een foto van te maken.
Bevrijdingsdag 2016 viel tegelijk met hemelvaartsdag en daarom was ik vrij. Ik ontwaakte in mijn caravan op camping Zeeburg te Amsterdam en daar zou mijn dag ook weer eindigen. In de ochtend keek ik eens op internet wat er zoal te beleven was in Amsterdam, en ik zag dat Spinvis zou optreden in het Vondelpark. Dus ik in de middag naar het Vondelpark, en al wat er was, reuze gezellig en sfeervol, maar geen spoor van Spinvis. Waarschijnlijk niet goed gekeken...
Om 16 uur was ik in de Cornelisnogwatstraat, waar mijn internetmaatje Micheal werkt en op dat moment net vrij was. Ik besloot hem op te pikken en gezamelijk liepen we door de stad, op zoek naar vermaak. We belanden uiteindelijk op het bevrijdingsfestival in het Westerpark. Wat een drukte, wat een gezelligheid.
Vrijdag 6 mei zocht en vond ik het geboortehuis van Johan Cruijff en savonds gingen we barbecueën.
Zaterdag 7 mei gingen we, met behulp van moeders mobiel, de Rembrandtappwandeling doen. Middels filmpjes en teksten en foto`s en routebeschrijving togen we langs de Rembrandtplekken, te beginnen bij het Rembrandthuis waar hij lang gewoond heeft. En we kwamen langs diverse kerken, hoeren en plekken. Zijn laatste huis bijvoorbeeld is er niet meer, aan de rozengracht wat gedempt is en verworden tot razendeverkeersweg. En de Stinkmolen is er ook niet meer. Tjonge zeg, dat gesloop ook altijd...
Zondag weer naar huis, ook leuk.
Update: Wat leuk was was een succes en waar ik niet geweest ben vertel ik ook niks over.
Ik wilde ooit eens de dodenherdenking op De Dam in Amsterdam eens meemaken. En aangezien mijn vrije lange hemelvaarweekeinde precies aansloot op de 4e mei was het dit jaar een uitstekende gelegenheid. Ik moest wel op 4 mei vrij nemen, want denk maar niet dat Rutte deze dag belangrijk genoeg vindt om het hele land vrij te gunnen. En donderdag was ik vrij omdat Jezus naar de hemel zou zijn gegaan, en dat vindt Rutte dus ook belangrijker dan onze bevochten vrijheid.
Vorig jaar was ik op een andere camping omdat ik toen te laat was met reserveren, dit jaar was ik weer als vanouds op Camping Zeeburg. Mijn ouders en ik had Quandy meegenomen omdat er thuis niemand op wilde passen, zo gaan die dingen, daarom waren we wat meer op en rond de camping en minder in de stad, en dan sloten we hem op in de caravan en ging die fijn liggen slapen. Elke keer is er wel weer iets veranderd, en dit keer waren de douchemuntjes afgeschaft! En dat is een pluspunt, want ik hou niet van muntjes.
Goed, we waren lekker op tijd op de camping, voortent voor de caravan, rondgewandeld, koffie gedronken en op naar de tram. Natuurlijk ging deze niet over de Dam, routewijziging, en op een gegeven moment zijn we maar ergens uitgestapt en in een andere tram die vlak langs de Dam kwam. Daar uitgestapt en lopend er naar toe. Dranghekken en poltie en afsluitingen en toen kwam er een hele stoet dure zware wagens, waar zeer waarschijnlijk de dure hoogwaardigheidsbekleders in zaten die toch ook wel gezamelijk in een bus zouden kunnen gaan zitten? Maar nee, doe maar duur en doe maar milieuonbewust en pleur er ook nog maar allemaal stinkende motoren tussen. We konden op de Dam komen via de andere kant van het paleis. Het was nog geen zeven uur en al behoorlijk druk en er werden gratis vrijheidstickers uitgedeeld. Helemaal vooraan staan lukte helaas niet meer. Het zonnetje scheen en het orkest begon te spelen. Via schermen zagen we later wat er binnen de kerk allemaal voor geleuter was en er kwamen veel soort univormen binnen. Die hadden vast een stille tocht gemaakt. Tegen kwart voor acht komt het volk uit de kerk en aan de omhooggehouden mobieltjes was te zien waar ze liepen. De koning en de koningin leggen als eerste een krans, daarna volgt het taptoetrompetgeschal en dan de stilte.
Indrukwekkend? Nee, toaal niet. Gewoon stil, maar dat zijn de mensen de hele tijd al.
Een vader wees zijn zoon op zijn pet die hij snel afzette, andere lieden hielden hoeden en petten gewoon op.. Daarna het Wilhelmus en een vrij stom gedicht en nog wat geleuter en toen het defilé begon gingen de eerste mensen alweer weg, waaronder ik.
Freek de Jonge nog gezien, alsmede de burgemeesters van Amsterdam en Rotterdam en nog wel wat meer bekende figuren.
Als ik de dikke kop van de koning zie denk ik altijd aan zijn familie, die als eerste Nederland ontvluchten toen we binnengevallen waren. Een kapitein verlaat als laatste het schip, de koning als eerste. En als ik de bekakte kop van de koningin zie denk ik aan de mensen die uit een vliegtuig in volle zee gestort zijn ten tijde van haar vaders regime, daar kan zij natuurlijk niks aan doen, maar ze zit wel met haar reet op onze vaderlandse troon. En miezerig mannetje Rutte zorgt er voor dat ik de camping Arbeidsvitaminen moet luisteren middels een bufferende internetstream, want dankzij Rutte is de middengolf wegbezuinigd en kan ik niet meer Arbeidsvitaminen beluisteren via de radio.
Maar ondertussen waggelt hij op deze 4e mei wel achter de koning en koningin aan die per stuk ons al zoveel gekost hebben dat de middengolf nog eeuwen in de lucht zou kunnen zijn.
Al met al best afleidend, maar we mogen denken wat we willen, die vrijheid hebben we.
Update: Mensen die mijn filmpje gezien hebben weten wat ik gefilmd heb en mensen die het niet gezien hebben moeten ook niet oordelen over mijn werk.
En daar denk ik aan. Daar denk ik aan als de mensen met spandoeken zie die tegen de komst van asielzoekers zijn.
Normale mensen zien mensen die in nood verkeren en hulp nodig hebben, en dat als vanzelfsprekend ook krijgen.
Maar profiteurs zien anderen ook als profiteurs, en potentiele verkrachters zien anderen ook als potentiele verkrachters.
En terwijl ik dit tik denk ik, weg met die woorden en zinnen, dit wordt geen leuk logje, verzin iets anders.
En soms gebeurt dat dan ook.
Het blijft een leuke bezigheid, elke dag iets online plaatsen en dan maar afwachten wat de mensen er van zullen vinden.
En de mensen dat bent u dus.
En dan sluit ik af met de vraag van vandaag waar ik wel benieuwd naar ben. En ook de lurkers, mensen die wel lezen maar nooit reageren, doe eens gek en reageer eens.
Dan vraag ik u hoe u 4 mei beleeft meestal, of altijd en specifiek woensdag. En dan doel ik met name op de twee minuten stilte om 20 uur, maar dat moge duidelijk zijn.