Dit at ik in een restaurant tegenover bioscoop Tuschinski. We keken nog even of er leuke films draaiden, maar de aanvangstijdstippen kwamen slecht uit, dus laat maar zitten.
Ik vind het mooi, al die statige oude panden en verschillende gevels en gevulde bomen.
Op de wallen zitten ook omgebouwde kerels achter glas. Die zet ik natuurlijk niet op de foto, dan liever dit gevelkunstwerkje.
Ik hou erg van bananen, maar had op het moment geen trek.
Het schijnt dat de dames daarbinnen de bananen in de kut stoppen.
Dit was in een ander pandje, een voormalige hoerenkast of keet.
Hier liepen eens geile mannen achter de dames aan, richting kamertjes, en nu liep ik daar als toerist.
En zo ziet dat er dus van binnen uit.
Er was ook een sjiek gedeelte.
En door een raam was heel mooi een film te zien met een zwart wit hoer uit een grijs verleden.
Dat u het even weet, een aanrader!
Ik kreeg de tip van dit museum vorig jaar van de man die ons rondleide door Yabyum.
Zoals elk jaar toog ik ook dit jaar het hemelvaartweekeinde naar Amsterdam. Ik woon niet meer bij mijn ouders, maar neem ze wel mee op vakantie, met mijn eigen auto en caravan.
Omdat camping zeeburg toen ik wilde boeken al reeds volgeboekt was week ik uit naar Camping Amsterdamse Bos, te Amstelveen. Een hele mooie camping.
Maar men moet eerst met de bus naar de metro en is binnen een uur in hartje Amsterdam.
Op de camping zelf wilde ik openbaar vervoer kaartjes kopen waarmee je drie dagen mag reizen, maar die verwees me door naar de buschauffeur. En douchemuntjes gaf die ook niet, daarvoor is een automaat.
De chauffeur had niet zulke kaartjes, dat werden strippenkaarten die meteen afgestempeld werden en koste ons gedrieen 15 euro.
Op het metrostation haalde ik uit een daar aanwezige automaat de kaartjes voor drie dagen.
Hoe dan ook, de eerste avond lekker door Amsterdam gezwalkt en lekker gegeten en toen even over de wallen. Daar bevindt zich een prostitutiemuseum in een echte voorheen hoerenkast en was uitermate leerzaam en interessant.
Nou ja, en wat er verder zoal te bekijken is daar, en toen via het Centraal Station, de metro aldaar weer terug richting camping.
Toen we op de bus de kaartjes wilden inchecken deed die het niet! Mijn gekochte kaartjes waren alleen geldig voor alles en iedereen van het GVB en dit was een bus van connection dus ik moest godverdomme weer betalen! Nu slechts een tientje, terwijl de heenreis 15 euro was.
Stomme achterlijke concurentie, jaagt de mensen alleen geld uit de zakken. Morgen maar lopen naar de metro.
Ik ben het hemelvaartweekeinde naar Amsterdam geweest. Logjes volgen nog, nu eerst het filmpje dat ik maakte van een jong vogeltje dat zijn eerste vluchtjes vliegt!
kijk, bij smurfen is het duidelijk, Grote Smurf is de oudste en de wijste dus de baas. Dat heeft te maken met kennis en autoriteit. ( en fantasie)
En niet met toevallige ouders met een wel hele rare stamboom want via moeders en alles en gekunseld. En prinsen en prinsessen, dat mag allemaal best in de fantasie maar dit is realiteit!
Sterker nog, zorgend voor een tweedeling, het tegenovergestelde van de leugen binding, en grote ongelijkheid in een land waarin we toch allemaal gelijk zouden moeten zijn.
En het heeft wel iets smurfigs, gooien met iets zeer ongevaarlijks, als statement. En bij smurfen mag er, en dat weet u best, ook wel eens iets exploderen. Zonder verdere schade overigens.
Ik vind tevens, want ja, ik vind nogal eens wat, dat dat FUCK DE KONING niet iets is waar ik achter sta. Want ik snap het niet helemaal, en dat had ik al eens vermeld.
Maar toch wil ik hem van de troon af en die hele adelijke titel moet weg. Dus pleit ik voor SMURF DE KONING!
En dan in die zin dat die op moet smurfen, en we kunnen wel gewoon zonder staatshoofd verder. Of men moet de minister president dan als staatshoofd gaan zien, dat vind ik ook goed.
Ik heb twee onderburen en winkel onder me en mijn woning bevindt zich aan de achterkant van het pand, uitkijkend op het Marktplein met zijn mooie middeleeuwse Marktpleinkerk.
Driehoogachter dus. Of driehoog-achter.
Hoe dan ook, dat was toch een uitdrukking? Ik zocht en ik vond: Driehoog achter wonen = wonen in een kleine en armoedige woning.
Welnu, dat is bij mij niet het geval. Dat wil zeggen, het is niet heel groot, maar juist erg goed onderhouden en netjes voor elkaar allemaal.
Driehoog achter was de Nederlandse titel van de door ITV uitgebrachte Britse comedyserie Rising damp (Optrekkend vocht) die eind jaren 70 door de KRO op de Nederlandse televisie werd uitgezonden. De afleveringen duurde 30 minuten en in totaal zijn er in de periode 1974-1978 28 afleveringen gemaakt. Opvallend was de keuze van de KRO voor de naam Driehoog achter in plaats Optrekkend vocht omdat het huis van Rigsby een oud Victoriaans herenhuis was en dus geen Driehoog achter maar wel door gebrek aan onderhoud vochtig, oud en vervallen.
Toch merkwaardig dat ze toendertijd Engelse serie`s een Nederlandse titel gaven om af te drukken in de gidsen. Volgens mij heeft de TROS dat nog het langste volgehouden, en dat bestaat ook al niet meer.
Evengoed, toch grappig dat Driehoog achter dan de Nederlandse titel is van Rising Damp. En wie me al langer lezen snappen het grappige, en die het niet snappen, het zij zo.
Laatste keer hoor, een interieurfoto dat mogelijk is in alle kleuren der regenboog, alhier in De Klinker.
En ook nog een keer, uitzicht vanaf een molen op de Winschoter Binnenstad, met links in beeld een grasveld op de rotonde waar eens een hele mooie fontijn was!
Even ingezoomt, de torens, Katolieke kerk, stadhuis, Winschoter Toren. En die ene schoorsteen zal waarschijnlijk Philips zijn, en die andere geen idee.
Over katolieke kerk gesproken, en kettingzaag en kunstenaar en resultaat.
Zomaar even een geveltje in Winschoten.
In de hal van De Klinker kan men fijn naar omhoog kijken.
Tijdens de pauze van het jubileumconcert van Stedelijke Muzievereniging Nieuw Leven te Winschoten liep ik even naar het podium om deze schitterende vaandel eens van naderbij te aanschouwen.
Ik heb heel veel foto`s van de poster gemaakt, en op deze is die glimmende zon het perfectst.
Een laatste keer is nooit echt een laatste keer als er nog een keer komt.
Wel honderd man op het podium en wel driehonderd in de zaal.
En toen mijn burgemeester de laatste toegift mocht dirigeren en iedereen ging staan durfe ik wel te flitsen.
En ik dacht, die blote neger bij de in en uitgang heeft u vast al gezien, ik doe nu de lampjes maar die uit het plafond komen. In de hal waar men niet meer helemaal buiten maar ook nog niet helemaal binnen is.
En rondom Winschoten, het is weer de tijd van het jaar, de welbekende koolzaadvelden.
Ik was op de hoogste en oudste molen van de provincie Groningen en keek over het centrum van de stad waarin hij staat, Winschoten.
Nog een keer het interieur van de mooiste en nieuwste theaterzaal van Winschoten.
Er waren eens een boom, een kettingzaag en een kunstenaar, en toen stond er dit. Afgelopen zaterdag voor de katolieke kerk in de Langestraat te Winschoten.
De voormalige uitkijktoren van de voormalige brandweerkazerne te Winschoten.
Daar huist nu de Stichting Oud Brandweermateriaal Winschoten, en die hadden een open dag.
Ik moet er ook niet aan denken om wel te doen.
Links staat Stichting Oud Brandweermateriaal Winschoten, en rechts staan nog steeds de oude letters van het woord Brandweer.
Dit mag men dus niet betreden.
Zucht, dat was eens... gemeente Winschoten...
En wat glimt ie mooi he.
Ach, en ik dacht, die vrachtwagen is ook wel het grondig bekijken waard.
Zo is het beter te lezen en ziet u de vlag wapperen bovenaan de ladder die niet betreden mag worden.
En in de oude kazerne zelf kon ik deze slagenkuil bewonderen.
Tot zover, voorlopig, want eigenlijk houdt het nooit meer op.
