Het liep tegen kwart voor zes toen ik de deur uit ging, richting het Monument voor de Belgische Special Air Service, aan de rotonde voor het politieburo te Winschoten. Daar aangekomen zag ik de burgemeester al staan, en er kwamen nog allemaal auto`s aanrijden met Belgische kentekens en er stapten allemaal zeer hoog bejaarde heren uit met barretjes op. Rode of blauwe, en ze waren allen in pak. En ze verzamelden zich bij het monument.
Er waren ook een aantal fotografen en opeens vloog er een vliegtuigje over, en de heren begonnen te zwaaien.
Een enkeling ging naar het bordje op de rotonde, poseren voor een foto.
En om zes uur nam de burgemeester het woord en vertelde dat het 70 jaar geleden is dat hier flink voor onze vrijheid gevochten is. En samen met nog iemand legt hij bloemen neer.
Dan roept een militair iets en de oude heren gaan in de houding staan met hun hand boven hun wenkbrauw. Dit houdt best lang aan en dan krijgen ze het commando dat de arm mag zakken en dat doen ze dan ook.
We worden bedankt door de militair, die een Belg blijkt te zijn. Een fotograaf zei nog iets tegen me wat ik niet geheel verstond.
Ik vermoed iets met dat het niet zo druk is en er morgenochtend vast helemaal niemand komt kijken. Want dan gaan ze bij een monument staan in een dorp ten noorden van Winschoten.
Het verkeer reed ondertussen gewoon door, en de zon scheen. Ik bleef op een afstandje nog staan wachten en kijken, maar ze bleven daar zo lang staan kletsen dat ik maar weer huiswaarts keerde.
En toen bedacht ik pas me dat ik best wel even had kunnen tellen hoeveel mensen er nou precies bij waren. Het waren er geen honderd, ongeveer de helft.
Ik had helemaal geen verstand van pensioenfondsen en het intereseerde me ook niet zo. Ik weet dat werkenden veel moeten afdragen, onder andere een deel voor de pensioen van de gepensioneerden. Dat gaat allemaal vanzelf en is verplicht, men krijgt het geld niet eens in handen want het is al vedwenen voor het binnen is. En dat is wel met meer afdragingen zo.
Onlangs heb ik een aflevering van Zembla gezien waarin ze alles even haarfijn uit de doeken deden. We moeten helemaal niet langer doorwerken omdat mensen ouder worden, welnee, we moeten langer door omdat ze ons geld vergokt hebben, ze gingen met de hele poet de beurs op in de verwachting dat de berg zou groeien. Maar zoals sommigen onder ons wel weten, waar gewonnen wordt wordt ook verloren. En de pensioenfondsen hebben miljarden verloren, en nog veel meer.
Ook begrijp ik niet helemaal waarom er zoveel pensioenfondsen zijn. Waarom moet elke bevolkingsgroep een eigen fonds? Met allemaal eigen kantoorgebouwen met kantoormedewerkers waaronder directeuren die heus niet komen opdraven voor een hongerloontje!
Ik wil absoluut niet dat mensen in de toekomst moeten kunnen kiezen bij welk fonds ze zich aansluiten. Nee, ik pleit er juist voor om alle pensioenfondsen met elkaar te laten fuseren. Met als resultaat de Pensioenfonds voor geheel Nederland!
Op diverse plaatsen langs de route van toen staan herdenkingen op het programma. Vrijdag om 18.00 uur staat een bezoek aan het Belgisch Regiment Special Air Service-plein gepland. Daar staat een herdenking met groet aan het SAS-monument in aanwezigheid van burgemeester Pieter Smit van de gemeente Oldambt op de rol.
Er wordt in Winschoten overnacht, waarna op zaterdag 11 april een herdenkingsplechtigheid plaatsvindt in Finsterwolde, bij het monument voor de gesneuvelde Belgian SAS Devignez en Whatelet, aanvang 10.00 uur, eveneens in aanwezigheid van burgemeester Smit. Het monument bevindt zich Hoofdweg 110 in Finsterwolde.
Dat boven de streep heb ik van deze pagina afgehaald, want het geheel overnemen is ook weer zoiets.
Het heeft te maken met de bevrijding van 70 jaar geleden, en dat Belgisch Regiment Special Air Service-plein is een rotonde vlakbij mijn woning, dus ik zal aanstaande vrijdag eens gaan bekijken wat ze gaan doen. En de rest van de route mogen andere mensen aanschouwen.
We wonen in een land waarin we een dag vrij krijgen omdat jezus is opgestaan uit het graf, en op hemelvaartsdag en met pinksteren krijgen we weer vrij.
Hoe dan ook, vandaag bezocht ik de Winschoter Paasmarkt, en een beter verslag dan het Streekblad kan ik niet maken. Wel een zeer korte sfeerimpressie van datgeen wat zich de gehele dag afspeelde en in heel Winschoten te horen moet zijn geweest, de Stichting Rijdend Motorsport Museum:
Ik was ooit eens in Liechtenstein, dat piepkleine ministaatje ingeklemd tussen Zwitserland en Oostenrijk. Wie hier in februari langskomt weet dat, want dan log ik altijd nog niet gelogte foto`s uit dat landje.
Donderdagmiddag werd de brandweer van Winschoten opgeroepen voor een auto brand aan de Jacques Perkstraat in Winschoten.
Dat lees ik dan op internet, en ik zie de foto`s er bij. En ik denk, Jacques Perkstraat, waar mag dat wel wezen? Is dat een zeeheld, een boom of een schrijver?
Ik plak Jacques Perkstraat even onder mijn muis en google waar het is, en lees ik wie het was. Daar is wikipedia dan weer goed voor.
Nou ja, dat lees ik dan en ik stel me het zo voor. Hoe het toen allemaal was en ging.
En waarom is er in Winschoten een straat naar hem vernoemd? En waar nog meer? En kennen de bewoners het werk van hem?
Bij Ronflonflon werkte een ober, Teun Balk, en af en toe zong die een lied.
Als ik uit mijn slaapkamerraam kijk zie ik een cafeterras, maar die is leeg. Dan vind ik mijn slaapkamerraam sfeervoller, dus vandaar.
Een zonnige dag op het terras. Dat brengt een mens danig in zijn sas. Een glaasje bier onder handbereik. dat geeft meteen een hele andere kijk, op de wereld en je eigen leven. De wereld draait wel door maar jij leeft maar even. Dus zeg ik altijd maar als het even kan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, neem het er maar van.
Het was weer eens zo`n dag waarop alles mislukt. Het ging als het ware onder het leven gebukt. Ik zat een tijdje thuis bij de pakken neer. toen dacht ik in ene nee zo ken het toch niet meer. Ik ken nou wel de hele dag in bed liggen pitten, maar ik ken beter in de zon op zo`n cafeterras gaan zitten.
Een zonnige dag op het terras. Dat brengt een mens danig in zijn sas. Een glaasje bier onder handbereik. dat geeft meteen een hele andere kijk, op de wereld en je eigen leven. De wereld draait wel door maar jij leeft maar even. Dus zeg ik altijd maar als het even kan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, neem het er maar van.
Ik zie de mensen komen en ik zie de mensen gaan. Wat ken je dat toch goed vanaf zo`n terrassie gadeslaan. D`r komt op zo`n dag toch wel zo`n zootje volk voorbij. Het moet wel vreemd lopen of d`r is geen mokkel voor me bij. Ik neem nog maar een slokkie en ik zie me toch een stuk, en verdomd, ze valt op mij, kijk, dat noem ik nou geluk.
Een zonnige dag op het terras. Dat brengt een mens danig in zijn sas. Een glaasje bier onder handbereik. dat geeft meteen een hele andere kijk, op de wereld en je eigen leven. De wereld draait wel door maar jij leeft maar even. Dus zeg ik altijd maar als het even kan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, til d`r niet zo zwaar aan, neem het er maar van.
