HieR weeR een keRstboomfoto

Maak een foto van uw kerstboom en upload hem hier.
Lichtslingers en andere meuk mag ook.
Maar u mag ook altijd hier klikken om te mailen dan smurf ik hem er zelf wel in.
Alles van eerdere jaren en wat ik door uw toedoen vers binnenkrijg zal ik toevoegen in mijn kerstbomenfotoboek.

---

En deze kreeg ik gisteravond van Lisanne:

En nu ben ik vergeten te vragen waarom ik hem nu pas kreeg, of alvast, of wat?
Wie weet kom ik er ooit nog eens achter.

Gezond

Men zegt dat fietsen gezond is.
En ik heb even een klein stukje gefilmd, en dit is het resultaat:

Filmpje

Een korte wandeling op camping Zeeburg.



U kan in de reageerdoos van vorig logje wel zien waarom.
Dat wil zeggen, waarom ik dit zo gefilmd heb zal wel nimmer duidelijk worden, temeer daar ik zomaar wat deed.

En weeR eentje vanuit een AmsteRdamse tRam

Zie titel en zie filmpje.

DieRenliefde

Ik hou van de zomer, en van Quandy.

Daarom vandaag, als tegenhanger van al die kattenlogs, alhier en nu een hondenfotolog!



Tijdens het maken van dit logjes drukte ik een verkeerde knop in, en na herstelwerkzaamheden kwam alles weer tevoorschijn.

Hoewel ik me meen te herinneren iets anders te hebben geupload, maar dit ziet er ook wel lief uit.



Waar die naar keek vond die vast interesant, zie zijn neus bewegen!



Hier ligt hij in zijn huiskamer.



Het puntje van zijn staart raakt meestal de grond.



Het Groninger land.



Hunnebed.



Kunst in Winschoten.



Dorst.

CRemeren

Tessa kan lezen.

Ik wandelde met Tessa, en Vivian en Quandy van het bos weer naar huis en opeens:

"Te Koop"  Leest Tessa voor.
Dat staat op een bord dat voor het raam staat.

"Hier woonde een oude mevrouw, en die is doodgegaan, en daarom is dit huis te koop, al best wel een lange tijd inmiddels."

Toch worden de heg en het gazon goed onderhouden.

"Dood?" Vraagt Tessa, "Is die mevrouw daar nog in dan?"

"Nee" leg ik uit: "Die is netjes weggehaald, of wellicht elders overleden, maar toen ze eenmaal dood was hebben ze haar vast en zeker ook begraven of gecremeerd"

"Wat is gecremeerd"

"Verbranden"  er raast een auto voorbij  " In de brand steken, opbranden"

"Dat doet toch hartstikke zeer!"

"Nee, als je dood bent voel je daar niks meer van"

En dan wil ik gaan uitleggen dat je bij begraven een plek krijgt waar je komt te liggen en dat je bij cremeren kan kiezen voor ook begraven, of bijzetten, of verstrooien en dat laaste kies ik want weg er mee, tegen de wind in en dan woei.

Maar we moeten oversteken dus ik moet opletten en Quandy moet netjes zitten en dat gaat dan verder allemaal prima.

Bekijk het maaR

Klikt u eerst maar even op het filmpje en lees daarna wat vooraf ging:





Ik zat op mijn balkon en zag een feestende menigte.
En in die menigte zag ik dat ze ruimte maakten en iets uitrolden.

Ik haalde mijn fototoestel even van binnen en ging het eens filmen.

Beetje wazig, vanwege het inzoomen, de volgende keer zal ik het inzoomen nalaten, eens kijken wat dat dan weer oplevert.
Hoewel dit wel fijn is tegen de gezichtsherkenning.

Aan de wandel dooR Winschoten

Toen ik het pand van de voormalige Winschoter Courant naderde zag ik al twee dames zitten, op het stoepje aan de overkant.

Ik keek naar binnen, ging een aanplakbiljet lezen en besloot om naar binnen te gaan.
Even kijken of de deur ook opengaat, en dat ging die.

Naar binnen, daar is een meneer.

Moi.
Hallo.

We stelden ons voor en hij is Peter.

Ik mocht gaan zitten.
Toen kwamen de twee dames ook binnen, en er was nog een dame al reeds aanwezig en die gaf ons koffie.
En niet veel later kwamen er nog een aantal mensen binnen, ook mannen en ik bleek eens een keer niet de jongste.

We kregen allemaal een van papier gevouwen schrifje met zelfgemaakte omslag en geen nietje.
Wel een pen.

We mochten allemaal geluiden noteren en wat ademhalingsoefeningen en uitleg en toen op pad.

Met z`n elfen liepen we naar de Garsterstraat naast het Sterrebos en we deden onze blinddoek om.
En dat is best een beetje eng.
Ik kreeg nadrukkelijk van de mevrouw toestemming om mijn hand op haar schouder te leggen en de wandeltocht begon.

Ik sloot de rij en achter mij liep de begeleidster meekijkend op te letten mee.

Na een klein stukje, maar vanwege langzaam toch lang stukje, mochten de blinddoeken weer af en we mochten geluiden noteren.

Daar liet Peter een apparaat zien met koptelefoon, en daarmee ging hij geluiden opnemen.
En we mochten om beurten dat wonderlijke ding eens opzetten!

Het was de bedoeling dat we hem allemaal even opkregen, en we gingen via het tunneltje het bos weer uit, naar het Station, daar weer noteren en werd de koptelefoon doorgeruild en uiteindelijk kreeg ik hem op mijn kop.

Wow, ik kon alle zachte geluiden luid en duidelijk horen, wat een wonderlijk ding zeg, echt genieten dit.
De dame met de fietspomp moest eens weten hoe ik het hoorde, en de fietsers en brommers en de regen.

De regen klinkt gaaf, we gingen schuilen.
Ik kreeg een paraplu om daar opname  van te maken.

En toen gingen we weer terug naar het pand van de Winschoter Courant en we babbelden nog wat na.

Een bijzondere ervaring, dat kan ik wel zeggen.
Daarna nog even langs de boekhandel geweest voor wat reisgidsen en toen naar huis.
En het is juni dus kreeg ik gratis wat extra`s er bij in. (thriller)