Jippie, weeR een keRstboomfoto

Hoi Rene, de kerstboom uploaden lukt niet dus dan maar zo.

Groetjes  Riet ( van Rietepietz

Ik heb het even getest en de uploader werkt niet meer dus die is bij deze afgeschaft.
We gaan over het volgende:  mail  uw kerstboomfoto, of andere meuk, dan komt die uiteindelijk in het immer groeiende grote kerstbomenfotoverzamelbos. 

In NedeRland

In Nederland wordt nooit vooruitgang geboekt.
Het is toch alweer twee jaar geleden dat er een wet kwam die er in moest voorzien dat dieren in stallen het een beetje meer een dierwaardig bestaan zouden krijgen.
Maar de minister ging het niet uitvoeren, die ging eerst twee jaar praten met de dierenbeulen.
En nu niks. 

En tot overmaat van ramp worden hertenkampen toch niet verboden, dat wordt gewoon even weer teruggedraaid.
Dierenwelzijn wordt soms even genoemd maar is nooit een geldend argument.

Het gRote keRstbomenfotobosboek

Het is weer zover, ik leg het lot van mijn weblog in uw handen, interactiever kan haast niet.
Maak een foto van uw kerstboom, of andere meuk mag ook, en stuur die naar mij dan zet ik het op mijn weblog.

Hier is de grote kerstboomfoto uploader , deponeer daar uw kerstboomfoto, per  mail mag natuurlijk ook, dan komt die uiteindelijk in het grote kerstbomenfotoverzamelbos.

De eerste van dit jaar staat bij Mark:

En de volgende staat misschien wel bij u.

Gedoe

Afgelopen maandagavond, gasketel lek, bedrijf gebeld, mannetje gekomen.
Mannetje maakte foto`s, vroeg mailadres en telefoonnummer en dinsdag werd ik gebeld.
Of ik middels mail zelf ook nog even foto`s wou maken. (terwijl er maandag dus al foto`s gemaakt zijn)

Woensdag krijg ik telefoon dat er vrijdag een man komt kijken.
Tussen 08 en 12...  dat is me te ruim, maar middels mail zal me een exactere tijdstip vermeld worden, zei men.
In de mail die volgt staat zelfs tussen 08 en 13 uur.

Dus op vrijdagochtend om 8 uur zit mijn pa klaar in mijn huis, ik ben zelf elders aan het werk, en om half negen krijg ik telefoon, met de vraag wat voor woning het betrefr en welke verdieping.
Vragen die ik al twee keer eerder beantwoord heb, plus het feit dat er maandag iemand van hun bedrijf er al geweest is, en hij zegt me dat die tegen 11 uur er zal zijn.
Dus ik app mijn pa dat hij naar huis kan en of hij tegen 11 terug zou willen zijn.

Tegen de middag krijg ik telefoon, de man die had gekeken vertelde me het één en ander en zei me dat hij een offerte gemaild had.
Toen ik om 3 uur nog geen mail had gehad belde ik terug en moest wat inspreken.
Een uur later werd ik gebeld door die man en kon ik het opnieuw uitleggen.
Of ik mijn mailadres wel even wilde appen, en een uur later appte hij terug dat mijn mail verkeerd in het systheem stond. 
 Tja.

In een eerste telefoontje zeiden dat ik mogelijk volgende maandag een nieuwe ketel zou kunnen krijgen.
In een tweede telefoontje zou het 4 tot 6 weken kunnen duren.
In een derde zelfs 5 tot 8 weken, maar het zou ook zomaar morgen kunnen en ik krijg een hele fijne korting.

Mijn nekharen gaan overeind staan bij het woord korting, maar ik ben dapper en laat niks merken.
En dat ze me elke keer vragen wat voor type woning het is en welke verdieping het is is niet zo erg, daar weet ik uit mijn hoofd het antwoord op.
Ik laat alles gewoon op zijn beloop en doe wat me gevraagd wordt des te beter zit ik er weer warmpjes bij.

Ik hoef niet snel, ik hoef niet goedkoop, ik wil gewoon goed.
Ik hou u op de hoogte.

Fijn

Onlangs was ik even in de Marktpleinkerk om te kijken wat de gemeente me allemaal wilde laten zien.

Er was een filmpje over het nieuwe gemeentehuis en op een plattegrond was te zien waar allemaal plannen voor zijn.



Of waar nog plannen voor gemaakt moeten worden.



Ze doen toch wat ze willen maar een kijkje nemen in het gebouw waar ik dagelijks op uitkijk vind ik wel eens leuk.

Een kado

Als we gaan lootje trekken schrijven we allemaal onze eigen naam op het briefje en daarbij nog wat kadosuggesties.
Wie we trekken houden we geheim.
Ik ging met mijn lootje naar een winkel waarvan ik hoopte dat datgene wat gewenst werd zich daar bevond.
Helaas werd ik niet echt wijs uit de keuzemogelijkheden dus ik besloot verder op het briefje te kijken.
Een ander product was daar wel, maar dat kon later ook nog, ik toog eerst naar de tweede winkel.

Daar aangekomen kon ik het ook niet echt vinden dus ik sprak een medewerkster aan.
Deze ging op de computer zoeken en een andere winkel verderop in Winschoten heeft wel wat ik zoek.
Hmm.

Ik noemde nog iets anders van het verlanglijstje, en dat hadden ze wel! 
Oke, mooi zo, en als ze nou ook nog dat product hadden wat ook in de eerste winkel was hoefde ik daar niet meer naar toe, en dat hadden ze ook!

Alles werd ook nog keurig netjes voor me ingepakt, ik zat ruim boven het minimum budget en tevreden keerde ik huiswaards.
We doen niet aan surprises en ook niet aan gedichten, en in de winkel kon ik al de naam van de ontvanger noteren voor ze dat stickertje er op plakten, dus ik was erg snel klaar dit jaar.

Aan de ene kant is dat leuk, aan de andere kant heb ik er ook geen bezwaren tegen om allerlei winkels van binnen te bezoekten, als ik maar krijg wat ik hebben wil.
Maar zoektochten komen wellicht in de toekomst wel weer, een makkelijk jaartje mag ook wel eens een keer.

Nu heb ik dus zo proberen te schrijven dat niet te achterhalen is wat ik gekocht heb en wiens lootje ik had, en er toch een leesbaar verhaal van te maken.
Het zit nu allemaal in de zakken van Sinterklaas.

DRama

Dit was de vervelendse vijf december die ik ooit, en tot nu toe, heb megemaakt.
Het gedonder begon gisteravond al.
Ik moest mijn gasketel bijvullen, en al tijdens het bijvullen gutste het water er weer uit.
Kleppen los, nog een heel werk, en ik zie dat het foute boel is, overal water.
Dus ik bel het telefoonnummer dat op de deksel staat.

Ik krijg eerst een bandje, wegens drukte liever niet bellen voor flauwekul en daarna een heel keuzemenu.
De postcode moet ik ook nog invullen en dan wachten tot ik iemand te spreken krijg, en zij stuurt hulp.

De monteur is eventjes bezig en zegt dan dat de ketel aan vervanging toe is.
Oke, doe maar.  Hij pakt een tablet en begint in te vullen en een dag later zou ik gebeld gaan worden.

Vandaag werd ik inderdaad gebeld.
Maar door een zonnepanelenman die voor mijn deur stond.
We hadden afgesproken dat hij er om negen uur zou zijn, en mijn vader zou hem opvangen.
Maar hij was er dus al om half negen dus ik apte snel mijn vader.
Die had ik al op de hoogte gebracht dat mijn gasketel stuk is zodat die niet zou schrikken van de kou.

We hebben zonnepanelen om de lift en het licht in de gangen te bekostigen, en dat moet aangesloten worden op mijn internet omdat ik het dichtste bij woon.
Het kan via wifi, en als dat niet lukt moet er een kabel getrokken worden.
Nou ja, al met al belt die man me twee keer op mijn werk en sta ik hem te woord, en uiteindelijk lukt het allemaal middels wifi.

Ook krijg ik telefoon van de ketelverkoper, die wil weten of ik een eigen rookgaskanaal heb of dat we een gezamelijke hebben, ik heb geen flauw idee, de VVE schijnt dat wel te weten, dus die app ik even, en het antwoord bel ik dan weer door naar de ketelverkoper.
Maar dan krijg ik weer eerst dat hele menu, inclusief postcode, en krijg ik iemand anders aan de lijn, dus moet ik eerst weer alles uitleggen.

Weer telefoon, weer de ketelverkoper, ik word geacht een mail te beantwoorden en daar een aantal foto`s in te stoppen, maar ik ben niet thuis!  Dus dat moet dan vanavond.
Terwijl die monteur van gisteren ook al foto`s gemaakt heeft.

En dan te bedenken dat ik vanmorgen ook nog in een sneeuwbuiig weertype in het donker naar mijn werk moest rijden, maar aldaar kreeg ik gedurende de dag wel een chocoladeletter van mijn werkgever die dat weer heeft van Sinterklaas, met een gedicht er bij.

Nou ja, ik wilde eigenlijk positief eindigen, maar ik kreeg ook nog het bericht binnen dat we pakjesavond uitstellen in verband met het ziek worden van een nichtje.
Uitstel is geen afstel, maar ik vind ziekte altijd een beetje sneu voor de getroffene.

En als klap op de vuurpijl rij in het donker Winschoten weer binnen, en staat het hele centrum vol met honderden kerstboompjes, een dag te vroeg...

CultuuR

Het Sinterklaasfeest bestaat uit drie delen.
Het eerste deel is de intocht, dat is magisch, overal in Nederland komt hij aan en overal draven echte burgemeesters op en spelen het sprookje mee.

Het tweede deel zijn de drie weken daarna, schoen zetten voor alle kinderen tot een jaar of acht en ouder.
En Sinterklaas komt langs op scholen en in winkelcentra kunnen ook schoenen gezet worden.

En deel drie is pakjesavond, gezelligheid met de familie en kadootjes en lekker eten en drinken.
En dat kan zomaar midden in een werkweek, dat is toch schitterend.

Persoonlijk vind ik deel één het leukste, gevolgd door drie, twee is echt puur voor waar het allemaal om gaat: de kinderen, tot een jaar of acht.