En dan nu foto`s uit de oude doos.
En deze is dan zo oud dat ik er geen enkel idee meer over heb, maar wat is die toch mooi!
Een geveltje te Winschoten.
Zusterflat, staat er nog steeds.
Dit bordje kwam ik tegen telkens als ik er langskwam, bij het verlaten van camping Zeeburg te Amsterdam.
Wederom zomaar ergens in Winschoten op zomaar een dag.
Ook zomaar egens in Winschoten, met fijne tegenlicht.
En ook in het verleden kwam ik wel eens buiten de gemeentegrens.
En ook wel de landgrens.
Wederom zomaar ergens in Winschoten, op wederom zomaar een dag.
En de laatste heb ik afgelopen hedenochtend gesmurft, met op de achtergrond de bouwstop van De Klinker nog immer bezig.
Tot zover, want anders kwam er nog wel eentje.
Er draaien momenteel allemaal televisieprogramma`s over de geschiedenis van Nederland.
En dat is heel interesant en frist het geheugen aardig op.
Zo vernam ik dat Keizer Wilhelm II van Duitsland asiel kreeg in Nederland.
Kijk, ik heb niks tegen asielzoekers, ze moeten zeker opgevangen worden.
Maar waarom woonde deze in Huis Doorn, en werd die niet net zo behandeld als alle andere asielzoekers?
Bah, ik word er nog naar van.
Die ongelijke behandelingen altijd.
Toen al, en nog steeds.
En omdat er honderd jaar geleden nog geen weblogs waren waar het volk zijn verontwaardiging kon uiten, doe ik dat nu maar eens.
Dan spreek ik tevens mijn verontwaardiging uit over die pennen van 240 euro per stuk die de 58 nucleaire wereldtoppers kado hebben gekregen.
Ook dat lijkt nergens naar.
Snoep uitdelen aan twee wandelende nichtjes en dat tegelijkertijd vastleggen is niet te doen.
Maar de opluchting is groot als het gelukt is, tussen 5000 andere wandelaars.
En dit was dan het filmpje waar het toen om te doen was.
Als bijzaak natuurlijk.
In het streekblad zag ik onlangs de aankondinging staan van een open dag van het crematorium in Winschoten.
Ik had het er over met mijn ouders, en mijn vader wilde wel met mij aldaar een kijkje nemen.
Dus vandaag fietste ik tegen de middag naar mijn ouders, at een broodje mee en daarna fietsten mijn pa en ik naar het crematorium.
Een paar jaar geleden was er ook een open dag, en die bezochten we toen ook al samen.
Alleen waren we toen wat aan de late kant.
Op zich hou ik helemaal niet van het crematorium, en als het even kan doe ik een uitvaart af met een kaartje.
Ik vind de dood wel zo iets naars, daar valt eigenlijk niet mee te leven.
Heel je leven hangt de dood als een zwaard van damocles boven je hoofd, en voor je zelf sterft moet je allemaal nog anderen wegbrengen en gaan missen.
Bah.
Evengoed, we namen toch een kijkje, en als je daar bent zonder dat nare gevoel in de buik is het heel anders.
Het crematorim ligt mooi verscholen aan de rand van de bomenbuurt in Winschoten.
Eerst een mooi asvaltlaan over, langs het kerkhof en achteraan staat het gebouw, bij de strooi en urnveldjes.
Het was redelijk druk, maar nog parkeerplek genoeg, ook voor de fietsen.
Bij binnenkomst was er meteen al een rondleiding begonnen en we sloten aan.
De oven is het interesantst.
Bij de vorige open dag waren er nog twee ovens, nu kunnen ze het met eentje af.
Dit blijkt al de derde generatie oven te zijn aldaar, sinds 1985.
Vorige keer dacht ik dat ovens voor altijd meegingen en dat ik zag waar ik zal eindigen.
Maar nu keek ik dus in een oven, waarvan ik nu dus hoop dat geen enkele dierbare in dit exemplaar terecht zal komen.
De familiekamer vond ik het naarst, ik heb niet goed gekeken en liep er snel weer uit.
Wetende dat ik eens in die kamer zal zitten...
Daarna gingen pa en ik nog even het kerkhof over, hij liet me zien waar de familieleden allemaal liggen.
En ik zag nog wat graven van bekenden liggen.
Mja.
Zeer interesant.
Indrukwekkend.
En wie gaat er nou voor zijn lol naar het crematorium?
Maar ach, beter zo dan dat het moet.
Dit bordje geeft aan dat de bebouwde kom begint, denk ik, te Polen.
En wat doe ik als ik zit te wachten op het eten?
Dit was mijn avondmaal op zondag 28 juli 2013.
En daar mijn vakantiespul vanaf de achterkant.
Tijdens het pauzeren langs de snelweg had ik contakt met deze koe.
De meeste koeien in Polen zitten vast met een ketting.
Ik vind het een prachtig dier, en dit was een prachtig moment.
Jammer van die lelijke flappen in de oren.
En ik sluit af met een plaatje te Winschoten.
En daar staat
chineeswinschoten.nl
Vandaag neem ik u nogmaals mee naar het Wiebe Hayespark te Winschoten.
Dit omdat ik er een flink aantal niet gelogte foto`s van had en heb liggen.
En dan kan ik er wel bij vertellen dat de bankjes zijn ontworpen door scholieren en gemaakt als werkverschaffing.
Of vertellen
wie Wiebe was en waar de Zeeheldenbuurt zich bevindt en dat dit parkje eigenlijk meer een plantsoen is ter opvulling van een lege plek die achtergelaten is door de sloopgeilheid van de woningcorporatie.
En dat dit Quandy is.
Maar het gaat natuurlijk om de foto`s, want dit is een fotorubriek.
Waarbij de tussenliggende zinnetjes dienen ter begeleiding van het geheel.
Ten slotte nog even wat mooie details.
En nog ten slotteder de Venneflat te Winschoten, aan de Venne.
MOGEN WINKELIERS ZICH MET VUURWAPENS VERDEDIGEN?
Ik vind van niet.
Ik vind dat alle wapens de wereld uit moeten, dus hoe minder er mogen hoe liever ik het heb.
Als winkeliers wapens hebben vind ik dat eng.
Ik denk dat waar wapens zijn meer geschoten wordt dan waar ze verboden zijn.
Maar hou dat nou maar gewoon bij de schietclubs, dan is het zichtbaar en onder controle, en sta het niet toe in het openbaar.
Ik ga verhuizen.
Ik heb er schoon genoeg van hierzo, bovendien ga ik samenwonen.
Ik ga intrekken bij haar en ze woont in Linschoten.
Ik mocht eigenlijk van haar niks nergens over zeggen, maar nu het zover is komt ze er meteen achter dat ik me niks laat zeggen.
Toch verder geen details bekend maken, temeer daar ons huwelijk aanstaande is omdat ze zwanger is.
Het is niet helemaal zeker dat ik de vader ben, maar dat maakt niks uit, ze heeft nog twee kinderen en ook hun vaders zijn onbekend.
Ik ga ook heel ander werk doen, dat geschilder komt me mijn neus uit.
En ik ga nooit meer naar de radio luisteren, radio is stom.
En ik doe mijn smurfenverzameling weg.
Ik smijt het niet in de container, maar ik ga het op martkplaats zetten dan verkopen voor zoveel mogelijk.
Mijn auto is ook aan vervanging toe en van het camperen heb ik genoeg, de caravan gaat ook weg.
En Quandy heeft nu zovaak gewandeld, die kan het nu wel alleen af.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3585-3592 van 8794 |
Volgende Pagina »
