Ronflonflon Rim Bim
Jan Vos zijn dochter heet Merel en ze mocht ook wel eens optreden in Ronflonflon, en daar heb ik een opname van besmurfigd.
Jan Vos zijn dochter heet Merel en ze mocht ook wel eens optreden in Ronflonflon, en daar heb ik een opname van besmurfigd.
MOETEN KINDEREN MEER VOOR HUN BEJAARDE OUDERS GAAN ZORGEN?
Nee, zeg, het idee.
Ik ben al lang blij dat ik goed voor mezelf kan zorgen.
En mijn ouders redden zich ook prima.
Maar, mocht het nodig zijn, dan heb ik liever vakkundige hulp dan dat ik allemaal dingen moet gaan doen.
Ik hou zelf niet zo van "als" vragen, en heb een nog grotere weerzin tegen MOETEN.
Ik snap natuurlijk wel dat alles geld kost en dat er dus ook dingen betaald moeten worden.
Niet alles hoeft gratis te zijn, en zeker niet voor degene die het betalen kunnen, maar er moet wel een potje zijn voor de mensen met een smalle beurs.
Ik begin met een plaatje van Winschoten.
Een oud pandje naast een appartementencomplexje.
Inmiddels is dat oude opgeknapt en bevindt zich daar nu een zonnestudio, maar nu staat de MF uitzendburo, wegens sluiting, leeg.
Linksboven overigens de bovenste woning boven de Blokker.
Woei, het lukte me zowaar om op het pauze knopje te drukken en dan buiten verder te filmen!
Een unicum, en nu is die minuut ook gelijk geen minuut meer.
U kan nu gaan kijken naar de intocht van de avondvierdaagse in Winschoten.
let wel, daar lopen zo`n 5000 man mee en een stuk of bijna 20 muziekcorpsen, u ziet slechts een klein gedeelte.
En dit vindt altijd plaats in juni.
fiets kapot, laptop doet het niet.
maar ik voel mezelf nog prima in orde.
tot zover dit tv logje, want dat kan er dus ook op, alleen met zonder hoofdletters.
De Minuut van vandaag is alweer deel 5, en mag daarom 5 minuten duren.
Kijkt u naar hoe de grootste intocht van de grootste avondvierdaagse van het noorden wordt ervaren door een toeschouwer.
Dat wil zeggen, tijdens het wachten op mijn nichtjes aanschouwde ik het één en ander.
Een sfeerimpressie van buitenaf.
Met excuus voor een ieder die dat wil.
Eerst laat ik u mijn glasbak zien, de glasbak waar iedereen van heel de wereld al zijn of haar glas in kan deponeren.
De bak rechts is voor mijn vuilniszakken, en de klep gaat alleen open als ik mijn pasje voor een schermpje hou.
We hadden het er `smiddags nog over.
Over die Bonnie and Clyde gekken waar ze op jagen.
En toen was het middernacht en ik had net al mijn computer afgesloten en maakte aanstalten om naar bed te gaan, en toen hoorde ik het nieuws.
Wat? Hoor ik dat goed, zei ze nou echt Winschoten?
Ja, dat hoor ik goed.
Best een enge gedachte, dat die lui zich hier schuil houden...
En toen dacht ik aan die helicopter die ik eerder die avond al hoorde.
Ik had nog omhoog gegeken maar niks gezien, en dacht dat het vast de traumahelicopter zou zijn.
En voor ik sliep dacht ik nog aan de ochtendjournaals.
Een spektaculaire aanhouding te Winschoten?
Of wellicht slachtoffers of wat dan ook.
En in de ochtend zag ik dit op teletekst: