Ik snap er geen snars van.
Ik zou niet weten waarom ik blij zou moeten zijn dat een Nederlander het snelst is?
Sowieso, wat kan mij dat nou schelen wie waar en waarmee die zo snel is.
En wat heeft dat voor nut, zo snel kunnen schaatsen?
Of wat dan ook maar voor gekkigheid dat ze sport noemen.
Het doet me dus helemaal niks als het een Nederlander is die het snelste over streep schaatste.
Als een Duitser of Italiaan net even sneller was geweest.
Dat zijn ook mensen, die hebben er ook hard voor getraind en zo en die gun ik het ook.
Waarom blij zijn voor iemand die net zo toevallig landgenoot is als ik?
Nou, en leg me dat nou eens uit mensen:
Waarom die blijheid in de huiskamers waar niemand een reet aan heeft?
Of doe eens een poging.
Ja, ik hoorde van de week dat ze was overleden. Dood gevonden in de garage en nader onderzoek en bla bla en ze is 81 jaar geworden.
81 Jaar, denk ik, wel een mooie leeftijd. En in het Journaal komen politicie voorbij om te vertellen hoe geweldig ze wel niet was. En wellicht heeft Els Borst dat vroeger ook wel eens gedaan.
Zo gaan die dingen. En dan blijft ze in het nieuws, met dat nader onderzoek, en bleek vandaag dat ze door een misdrijf om het leven gekomen is.
Wat sneu. Een dametje van 81. Niemand heeft daar last van, en dan doodgemaakt worden.
En natuurlijk vind ik het niet triest omdat het Els Borst is, elk geval van dood door misdrijf is triest. En dit was dan toevallig een bekende Nederlander.
Elk geval van dood door een ongeval vind ik ook triest. En dood door ziekte, of oorlog.
Ik vind die hele dood eigenlijk maar wat van niks. Ik word er somber van.
Het is wel zo dat mensen weten dat ieder pondje door het mondje gaat, en het ligt er ook maar net aan of je er aanleg voor hebt. Ik kies er voor om liever iets te dik te zijn dan aan sport te gaan doen.
Ik denk dat voorlichting een goede zaak is en voortgezet moet worden. En dat producten zo mens en diervriendelijk, plus zo gezond mogelijk, geproduceert moeten worden.
Deze brug hangt over een kanaaltje dat aansluit op het Oldambtmeer, ten noorden van Winschoten. En ik ben er al onderdoor gevaren en gelopen en ben er ook al overheen gekomen.
Deze foto is van hedenmiddag en laat zien hoe De Klinker te Winschoten er momenteel bij staat.
En dan neem ik u nu mee naar een paar jaar geleden naar Liechtenstein.
Dat landje is ontzettend klein, en daar houden smurfen wel van.
Het is 24 kilometer lang en 12 kilometer op zijn breedst.
Aan dit soort brandbluspaaltjes kan u zien hoe rijk, verzorgd en netjes een land er bij staat.
Mijn pa reed het meeste, ik was de navigatorsmurf en achterin zat ma mee te vakantievieren.
Hoe die heette ben ik vergeten, maar wat een knoepert.
Daar is de grens! Maar ja, waar niet he, in Liechtenstein is de grens vrijwel overal.
In het Rijndal is vrij vlak, en de bergen gaan supersteil omhoog, de hoogte in.
En het maakt absoluut niks uit wat of u gaat zeggen, alles is beter dan zwijgen. Bij voorbaat nu alvast een hartelijk dankuwel.
