In het grote campingboek van de ANWB staat dat er een directe busverbinding is met het centrum van Berlijn.
De praktijk leerde dat ik eerst een kilometer moest lopen tot aan de bushalte.
In tegenstelling tot Poolse busshauffeurs kunnen deze wel spreken en kaartjes verkopen.
Goed, op het eindstation uitstappen en een volgende bus nemen die me vervolgens brengt bij de dierentuin, en dat is nog lang geen centrum.
Aldaar is wel de metro, en dan pas kan je ergens weer boven de grond uitkomen wat wel het centrum is.
Alexanderplats, mwa, nee, niet wat ik zoek, de grond maar weer in.
Checkpoint Charley, kijk, dat is interesanter.
Tegenwoordig een veel te drukke verkeersweg en eigenlijk best een gevaarlijk punt.
Het oude grenshuisje staat er nog en er staan wat borden en er wapperen wat vlaggen.
Het museum ga ik niet in, want ik zie dat ze duidelijk gemarkeerd hebben waar de muur eens gestaan heeft.
Ik volg de muur.
Tot er een echt stuk muur staat, voorzien van informatieborden en zelfs een informatiehal, gratis.
Na een kop koffie wandel ik verder, langs de markering van de muur.
Op een gegeven moment komt de Branderburger Tor in zicht.
Maar eerst geniet ik van het Joods monument.
Een prachtig doolhofachtig bouwwerk waar niet op geklommen mag worden en wat men wel doet.
Daar zijn al die bewakers dus voor.
Daarna de muurmarkeringen verder volgen en genieten van de Brandenburger Tor.
Eens een monument van de DDR, nu een monument van de Duitse eenheid.
De reikstag is er vlak naast.
Vroeger liep de muur er pal tussendoor.
Ik kan me wel aanmelden voor een bezoek, maar wanneer ik dan terecht kan is onzeker en ik schat dat ik minstends twee uur moet wachten om me aan te melden.
Laat maar zitten.
Verder maar de muurmarkeringen volgen, en opeens ben ik op een kerkhof waar zelfs nog een stuk muur staat!
Ooit liep de muur pal over een kerkhof!
Niet dat de westduitsers daar konden komen, aan de overkant van de rivier, het was puur om een muur neer te zetten en dan een flink stuk ruimte over te laten tot het water, zodat vluchtelingen neergemaait konden worden.
Voor hen die geraakt zijn staan er monumenten, voorzien van verse bloemen.
Absurd, zo`n muur, iemand kreeg dat in zijn kop en het werd nog uitgevoerd ook.
Naast het kerkhof stopt de muur omdat er een flatgebouwencomplex staat.
En pal achter dat complex nog een heuze wachttoren!
Ook te bezichten op bepaalde tijden, niet nu.
Omdat het al laat is, en er nog gegeten dient te worden, en de metro nabij is, volg ik nog even de Berliner Mouerweg, zo heet die route, tot ik de grond in kan.
Helaas gaat de metro tot een bepaalde halte, wegens werkzaamheden, en moet ik een halve kilomter bovengronds lopen voor ik bij een halte ben waar die verder gaat.
Berlijn is erg lelijk.
Hele hoge hoogbouw, en architectuur dat zo modern is dat er niks leuks meer aan is.
Glas en beton.
Bij de Zoo even wat Italiaans gegeten, dit keer wel genoeg, en met de bus terug naar de camping.
Dat wil zeggen, met de bus terug naar zomaar ergens, daar overstappen op een lijn die de goede richting in gaat en dan wel twee kilometer doorlopen naar de camping.
En dan nog geklungel met de sleutel van het hek, maar het gelukte.
Morgen weer.
En dan meld ik me nu vanuit de hoofdstad van Duitsland, Berlijn.
Een zo te gek gave stad dat er op deze moderne camping geen internet is.
Wat u nu leest heb ik aldaar dus getypt.
Onderweg hier naar toe, tijdens de laatste honderd kilometer voor de grens, bleek het wegdek een stuk beter dan dezelfde weg in tegengestelde richting.
Dat was echt niet normaal en zou eigenlijk gewoon verboden moeten worden.
We zagen nog waarom.
Een vrachtwagentje was helemaal in de kreukels tegen een boom geparkeerd.
Er stond politie bij en een wegsleepwagen.
Of de chauffeur het overleeft heeft, ik durf het niet te zeggen...
Nou ja, prima weer, de voortent afgebroken en zo`n 300 kilometer dichterbij huis weer opgezet.
Morgen Berlijn maar eens verkennen.
Even deze mededeling: Klikkerdeklik.
Vandaag weer met de tram de stad in.
Om aldaar uit te stappen nabij een kathedraal.
Eentje met een toren van een meter of 90, en er zit ook nog eens een lift in.
Eerst een stukje met een wenteltrap, dan liftend verder, dan genieten van het uitzicht over Wroclaw.
Daarna een boottocht gemaakt van een uur, en dat is ook wel lang genoeg.
Heen, en weder.
Toen het centrum maar weer in en per ongeluk beland bij een Italiaan.
Best lekker, niet veel.
Vervolgend getramd naar het waterspektakel waar ik gisteren ook al was en toen wandelend terug naar de camping.
Na de vermoeiende dag van gisteren vandaag rustig aan gedaan.
Met de tram Wraclaw, uitgestapt bij een overdekte markt, dat een grondig bekeken en toen het centrum in.
Aldaar zijn ze niet zo opdringerig als ik Krakau, wat aanbevelen van rondritten met electrice wagentjes betreft, hier mocht je zelf eentje aanspreken.
Zo zagen we al zittend in anderhalf uur de hele stad.
Dit keer helaas niet in het Nederlands maar in het Engels.
Alle monumenten gezien.
Daarna gingen we nog even op zoek naar de honderd jaar oude tram, die we niet konden vinden.
Maar zo rondzwalken door de stad is ook leuk.
We zagen in de rivier nog een schildpad zwemmen.
Ik kwam nog een kunstproject tegen, op de knop drukken, op een bankje gaan zitten, wachten op de flits en er verschijnt een foto op internet.
Spot mij alhier.
En wie niet wil zoeken, of niet kan vinden, dit ben ik.
Af en toe een klein buitje, en op tijd weer naar de camping om daar wat te eten.
En savonds ongeveer twinting minuten lopen van de camping, genieten van een schitterend schouwspel.
Gratis.
Een fontein, met licht en laser en muziek en vuur, en in het donker het mooist en het spectacularst.
Op vrijdag en zaterdag om half tien de laatste en mooiste voorstelling, die pikte ik nog even mee.
Op mijn 38ste verjaardag ging ik naar Tsjechie.
De hoogste berg van het nabijgelegen Reuzengebergte is namelijk te bewandelen.
Men kan eerst met een kabelbaan omhoog en het laatste gedeelte lopen.
Onderzoek wees uit dat je via de Poolse kant nog anderhalf uur moest lopen en via de Tsjeschische kant helemaal tot de top kon kabelbanen.
Jaja, dat was dus niet zo, we eindigden zo`n 2,5 kilomter vanaf de top.
Het weer.
Op zich begon het allemaal wel prima, maar tijdens de klim trok het nog dichter dan het toch al was.
Er volgde wat regen, en toen een enorme hagelbui.
Mijn t-shirt plakte helemaal vast en mijn korte broek bleef ook niet helemaal droog.
Ijskoud en drijfnat kwam ik boven aan, op de 1800 meter!
Ik had het gehaald!
Het uitzicht van 200 kilomter bleef beperkt tot zo`n 20 meter, maar af en toe als de bewolking een beetje brak was er toch een schitterend uitzicht zichtbaar.
De Tsjechische eettent was een beetje tochtig, maar aan andere kant van de grenspalen was ook een Pools gebouw, en daar was het lekker warm en droog.
En de koffie en de verjaardagswafel smaakten heerlijk.
Aldaar maar een plastic antiregenjas gekocht voor de afdaling.
We waren nog maar net op tijd voor de kabelbaan!
Hij stond al stil, de karretjes waren al opgeborgen, maar we mochten kennelijk toch nog mee naar beneden.
Tsjechen zijn van nature heel onvriendelijk.
Ze zeggen niks, maken geen contakt, laat staan oogcontakt, maar ze zien je wel.
Halverwege de kabelbaantocht bleef het ding wel een hele minuut stilstaan!
En wat er dan allemaal door je heen gaat voor gedachten, dat is nogal wat.
Gelukkig ging die daarna verder.
Vlak voor de Tsjechish-Poolse grens nog even wat gegeten, en daarna weer naar de camping in het Poolse Wroclaw.
Mijn navigatieding wijst altijd de korste weg, zodoende kwam ik over bergweggetjes die nauwelijks wegen genoemd zouden moeten mogen worden.
Gelukkig maar dat ik een jeep heb, die kan er goed tegen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4569-4576 van 8833 |
Volgende Pagina »
