Het hebben van een rechtse regering is het ergste dat een land kan overkomen. Rechts wil alles kapot maken en problemen vergroten in plaats van oplossen. En dat lukt heel aardig, vervuiling in de grond stoppen, dat klinkt niet alleen als een slecht idee, ze gaan het ook nog echt doen:
De klimaatdoelen zijn er om ons te behoeden voor het vernietigen van het leven op aarde, niet om je aan te houden alleen op papier, maar dus wel met een tijdbom onder de zee. Zoiets gaat een keer mis.
En vandaag nog een zet van het demissonaire kabinet:
De Noordzee, en dan vermoed ik dat ze gewoon schuin gaan boren en gewoon onder Groningen verder gaan.
Nederland krijgt waarschuwing na waarschuwing, en het antwoord komt nooit, in plaats daarvan komt er juist een lachwekkend slecht nieuw plan, en dat gaan ze dan meestal nog uitvoeren ook.
Die groei verwachten wij in 2025. Daarom willen we een verruiming van de openingstijden. Dan worden wij aantrekkelijker voor TUI en Corendon. Door de openingstijden te verruimen krijgen de maatschappijen de kans om meer heen en weer te vliegen en een vliegtuig op het vliegveld te stationeren.
Want de aarde moet en zal kapot. En geluidsoverlast, ach ja, dat bespreken ze wel tegen die tijd dat het zover is.
Ooit waren er ontzettend veel groentezaken in Winschoten, de laatste jaren twee: Lubbers en Doddema. Doddema ging steeds minder vaak open en nu al een tijdje helemaal niet meer, hij is vast met pensioen.
Een deel van het uitgedunde Sterrebos ligt te wachten op de volgende bestemming.
Sommige winkels blijven altijd op dezelfde plek, anderen zijn aan verandering onderhevig.
Links was ooit de bioscoop en rechts is een juwelier.
Bijzonder balkonnetje.
En tenslotte nog even het beeld De Tellerlikker in cultuurhuis De Klinker te Winschoten.
Winschoters worden weleens gekscherend tellerlikkers (= bordenlikkers) genoemd. Dit gebruik is ontstaan omdat de Winschoter stadsbewoners al vroeg waren overgestapt op het eten van borden, in tegenstelling tot het omliggende Oost-Groninger platteland, waar men nog uit de pot at.
Toen ik op de laatste dag van september cultuurhuis De Klinker binnenwandelde om het Tellerlikkerfestival te bezoeken was er net een optreden klaar en de volgende begon alweer.
Ik vind het leuk dat al die mensen elke week samen oefenen en daarmee plezier hebben samen nu eens wat laten horen aan wie maar wil, ik dus.
