Maandagavond/nacht was de VPRO voor het laatst dit jaar op 3fm, volgend jaar mogen ze weer verder.
Alle zendtijd in vanaf heden ingeruimd voor de Serious Request actie, net als de voorgaande twee jaren.
En dat is allemaal hier te volgen, en ik geef de voorkeur aan deze link.
3 dj`s, te weten Giel Beelen (vara), Gerard Ekdom (avro) en Sander Lantinga (bnn) zitten tot zondag opgesloten in een glazen huis, speciaal voor deze gelegenheid gebouwd op de Neude in Utrecht.
Ze maken daar 24 uur per dag een langlopend radioprogramma, om en om in blokken van vier uur.
Heel erg idioot vind ik dat ze niet gaan eten!?!
Maar ja, dat moeten ze zelf maar weten, ze nemen wel sapjes in elk geval.
Er is dit jaar ook weer een goed doel aan gekoppeld, zodat het nog nuttig lijkt te zijn ook.
Ze zamelen dus geld in, men kan tegen betaling plaatjes aanvragen.
En buiten die studio zijn er ook nog allerlei actie`s gaande, zoals veilingen en dergelijke.
Claudia de Breij wandeld bijvoorbeeld met een ezel van Leuven (Belgie) naar het glazen huis in Utrecht.
En een Belg wandeld van Utrecht naar het glazen huis in Leuven.
Want nieuw dit jaar is dat Studio Brussel ook meedoet, vanuit hun eigen glazen huis in Leuven dus, voor hetzelfde goede doel.
Ook dat is online te volgen, en wel hier (ik heb toch meer met mijn eigen nederlandse dj`s)
Het is in ieder geval erg leuke radio, ik zal er veel van meekrijgen.
Er komen ook nog allerlei gasten langs, maar dan moeten ze wel beroemd zijn, anders komen ze er niet in.
Wellicht neem ik van de week ook nog even een kijkje in Utrecht.
Ik ontving van
Redstar een stokje.
Een stokje houdt in dat je een opdracht vervult op je weblog en het stokje dan doorgeeft naar de volgende.
Vroeger vond ik stokjes leuk, en ik was vereerd dat ik er eentje kreeg, en nog wel eigenlijk.
Ik vind dat stokjes vooral creatief moeten zijn en met zorg behandeld.
Ik heb zelf al meerdere stokjes online gegooit en ben ze dan trouw blijven volgen.
Mijn eerste stokje betrof de opdracht om een smurf op je site te zetten.
Ik volgde het nauwkeurig en vertelde wekelijks waar die gebleven was en toonde het resultaat.
En tot op heden staan de 75 gestoklogte smurfenplaatjes te pronken in mijn
fotoboek.
Mijn tweede stokje was al wat creatiever, mensen moesten dan hun klok op de foto zetten en dat loggen.
Omdat mensen niet eerst even vragen of men wel een stokje wil en het zomaar in de comments plempen liep dat al heel snel dood.
Mijn derde en tevens laatste stokje had de vraag "iets blauws" te loggen, en dan het liefst een zelfgemaakte foto.
Ik vroeg nadrukkelijk om eerst iemand te vragen alvorens door te geven, zodat alleen mensen meededen die dat wilden.
Dat liep wel vrij aardig, maar ook dat strandde op een gegeven moment, na 43 weblogs.
Ook dat heeft een plek in mijn
fotoboek.
Tegenwoordig doe ik het anders met stokjes, ik vraag alleen mijn lezers om mij een foto van hun kerstboom te sturen.
Daarmee val ik hun op hun eigen log niet lastig en het is telkens een verrassing wat er binnenkomt.
Dat staat ook allemaal in mijn
fotoboek.
Het stokje wat ik nu kreeg is een merkwaardige opdracht.
Ik moet zes rare dingen over mezelf vertellen.
Dat vind ik raar, want er is helemaal niks raars aan mij.
Ik vind anderen altijd raar, nooit mezelf.
Misschien weten de toevallige Renesmurfsurfers het wel.
Wat vindt u allemaal raar aan mij, en waarom?
Sinds jaar en dag vind ik villa achterwerk het beste televisieprogramma van nederland.
Ze gaan altijd maar door, en zijn geen zomer of winterstops, net als het leven zelf.
Het is bedoeld voor kinderen, maar ik zeg liever: voor alle leeftijden.
De laatste drie weken van dit jaar sluiten ze af met themauitzendingen, dat is weer wat nieuws.
Afgelopen zondag was het thema de dood.
De dood is een zwaar onderwerp, maar toch heeft iedereen daarmee te maken, ook kinderen.
De dood hoort bij het leven, zeggen ze wel eens, daar ben ik het niet mee eens.
De dood neemt juist het leven weer af, en dat van al je dierbaren ook!
Zodra je beseft dat je leeft weet je dat weer van de wereld af moet, maar dat is ook wel weer een geruststelling.
Wat erger is: iedereen die je kent gaat ook eens dood.
In mijn eigen leven heb ik nog niet zoveel met de dood te maken gehad.
Mijn opa`s en oma`s zijn al overleden, alsmede een oom.
Veel kippen zijn al gestorven en ik heb afscheid moeten nemen van twee hele lieve Duitse Herders.
Een aantal parkieten, duiven en mijn konijn zijn ook al gaan hemelen.
En het stukje vlees dat is `savonds eet is ook van een dood dier.
Plus de muggen die ik wel eens doodrijd.
En ik heb wel eens op een slak gestaan.
ALs ik even nadenk en besef dat me nog heel wat te wachten staat word ik echt niet vrolijk.
Of ik moet zelf eerder gaan, en daar heb ik ook weinig behoefte aan.
Gelukkig heb ik er niks over te zeggen.
Allerlei ziektes hangen ons boven het hoofd, of we krijgen een ongeluk.
Het liefst heb ik dat iedereen gezond oud wordt en dan vredig inslaapt, maar dat zal iedereen vinden.
Speciaal voor kinderen heeft de VPRO ,in samenwerking met anderen, de site Herinnerdingen opgezet.
Kinderen kunnen daar een monument plaatsen dat voor altijd blijft bestaan, ter herinnering.
Vorige week deed ik een oproep aan alle mensen die al een kerstboom hebben staan om die naar mij op te sturen.
Ik heb al 14 foto`s binnengekregen via mail en msn.
Wie dat nog niet gedaan heeft mag zijn kerstboomfoto naar mij mailen, zet dan wel even uw naam en eventueel uw url er even bij.
Of zet de boom zelf online en drop de url alhier in de comments.
Mijn eigen boom staat er nog niet tussen, temeer daar die nog gehaald moet worden.
Alle binnengekomen bomen plant ik dan in mijn kerstbomenbos.
Het resultaat van de afgelopen week staat onder
Startrekfan stuurde me deze:
Marnix en
Jolanda wonen samen en genieten hier van:
Remy, de basist van
LOGO heeft dit in zijn woonruimte staan:
Risingflow dj
Bastiaan mag hier naar kijken:
Dark Rain heeft dit staan:
Bart stuurde me deze
Patricia kwam met twee foto`s en dit is de eerste
Die van
Ria staat lekker buiten
Dit is de tweede van Patricia
Na een oproep op
Risingflow radio stuurde de ene Bas deze via de dj
En dit is dezelfde boom, ook van dezelfde Bas, via dezelfde Risingflow radio dj.
Jeanne heeft door dat alles mag
En
Vanman stuurde me deze
Een mooi geheel zo, ik hoop dat er nog velen zulen volgen.
En omdat dit de allereerste reeks was, is er geen linkje terug, maar natuurlijk wel naar mijn
kerstbomenbos.
Van de week logte ik over een nieuw natuurgebied ten zuiden van Winschoten.
Er kwam zoveel vraag naar foto`s dat ik besloten heb dat mijn reportage over Nijmegen later komt.
Maar eerst Kiras in een besneeuwd Winschoter babybos.
En dan nu natuurgebied Tusschenwegen, te Winschoten:
hier een kaart.
Bij de heuvel dat de verdedingingswerken van de tachtigjarige oorlog markeerd staat een informatiebord.
Wie wil lezen wat er op staat moet zelf maar langskomen of gaan.
Tijdens het lezen ging Kiras er maar even lekker bij liggen.
Tadaa! Zie hier een overzicht van het gebeid, zoiets is niet echt mooi vast te leggen, dat kan je alleen ervaren als je er door loopt.
Dit is een fragment van het kunstwerk, dat bestaat uit twee enome cirkelvormige vijvers.
En eentje van de andere kant.
Er is daar ook veel water, en in tijden van nood komt er nog veel meer bij, daar is het gebied voor bedoeld.
Het informatiebord van ten tijde van de aanleg staat er nog.
Nou, toen fietste ik Winschoten maar weer in.
Waar een ieder de weg wordt gewezen, ook na binnenkomst overigens.
Nog even een plaatje vanuit de auto geschoten, kabouter plop is de vervanger van de ten dode opgeschreven kerstboom.
En nu nog even mezelf, plus nichtje, plus Sinterklaaskadootje.
Ik moest lachen van mijn zusje, dus deed ik dat maar.
En volgende week ook geen Nijmegen, maar daarover later meer.
Of eerder eigenlijk.
In bijna alle plaatsen in Nederland staan nu grote naaldbomen met lampen er in.
In het kader van kerstversiering van de dorpen en steden.
Winschoten had altijd een stuk of zeven bomen staan.
Ik vind dat altijd zielig voor die bomen.
Die worden uit de natuur gezaagd, en zijn dus hartstikke dood, en na de kerstdagen worden ze vernietigd.
Laat de bomen toch met rust, laat ze lekker in het bos staan!
Ik kan echt niet genieten van dode bomen met lampen.
Bomen moeten leven en na de kerst weer teruggepoot worden op de oude plek, of gewoon zonder lampjes blijven staan.
Dit jaar heeft Winschoten wat nieuws.
En omdat ik kennelijk totaal niet beeldend kan schrijven en mensen toch gaan zeuren om een foto laat ik het maar even zien:
Er staan op de kerstboomplekken in de stad nu dus hele grote opblaasbare spuuglelijke kabouter plops.
Het mooiste is nog dat ze die `savonds leeg laten lopen om vandalisme tegen te gaan, en in de ochtend pompen ze ze weer vol.
En als het waait dansen de loeigrote kabouters wat heen en weer.
Het lijkt werkelijk nergens naar, dus dat is echt weer iets voor Winschoten!
En ik vind dat prachtig.
Onder de kerstboom horen naalden te liggen, en in geen geval kerstkadootjes!
Mensen moeten geen kerstkadootjes geven, dat hoort niet en doet afbreuk aan onze cultuur.
Kerst is om de geboorte van jezus te herdenken, en om te vieren dat ze die herberg niet in mochten.
Kerstkadootjes zijn bedacht door jaloers Amerika, net als die kutkerstman.
Allemaal afgekeken van onze eigen Sinterklaas.
Sinterklaas geeft kadootjes, zo gaat dat in dit land.
Dat is onze cultuur, dat moet ook gewoon op 5 december of een weekend dichtbij, dat is het mooie.
Amerika keek dat af en schoof dat heel praktisch door naar de kerstdagen.
Nederlanders zijn ook wel praktisch, maar hechten toch zeer aan eigen cultuur.
Sommige tenminste, anderen doen net of wij hier Amerika zijn.
Amerika is het machtigste land ter wereld, en langzaam maar zeker neemt heel de wereld hun gewoontes over.
Op de Nederlandse buis zijn heel veel Amerikaanse productie`s te zien, op de radio veel Amerikaanse muziek.
De winkelstraten puilen uit van de Amerikaanse zaken, en er zijn meer MC Donnalds dan Moskeeen.
Kortom, het is bijna Amerika.
Bijna, want onder mijn kerstboom zal nimmer een kadootje komen!
Buitenlanders moeten zich aanpassen en veel Nederlanders weten zelf niet eens hoe het hoort.
Die moeten dan ook maar allemaal naar de inburgerings cursus.
Ten zuiden van Winschoten is onlangs een 83 hectare groot noodbergingsgebied aangelegd om meer bescherming tegen wateroverlast te bieden, met een bergingsvolume van circa 1,7 miljoen kubieke meter.
Het gebied is ingericht als 'natte natuur', met moeraszones, open veld en eilandjes.
Het noordelijke deel heeft fiets- en wandelpaden en fungeert als stadsuitloopgebied voor Winschoten.
Vandaag nam ik eens een kijkje in een gebied dat een paar jaar geleden nog gewoon boerenland was.
Tussen Winschoten en Oude Pekela stroomt de Pekel A met op de dijk een fietspad.
Ik ging er met Kiras aan de fiets naar toe, en ging wandelend het gebied verkennen.
Dat fietspad heeft op een gegeven moment een aftakking, dwars door het nieuwe natuurgebied heen, slingerend naar Winschoten.
Aan het beginpunt staat een informatiebord:
In de tachtigjarige oorlog was daar een verdediginswerk.
In de jaren 90 van de vorige eeuw hebben ze bodemonderzoek gedaan om de juiste lokatie vast te stellen.
Het werk is niet herbouwd, maar er is met een heuvel symbolisch aangegeven waar het gelegen heeft, als blijvende herinnering.
Het grote natuurgebied ernaast bestaat uit verschillende delen, en alles is afgerasterd met hekken.
Het fietspad komt langs grazende dieren, en daarvoor moet je over roosters heen.
Naast het fietspad is een hek, zodat honden er ook in kunnen, maar dan moet je wel tot je enkels door de blubber.
Er is ook een "vogel broed en rust gebied" en daar mag geen mens komen.
Ergens in het midden is een vrij hoge heuvel waar onder andere muizen en hazen naar toe kunnen vluchten als ze de boel eens onder moeten laten lopen.
Aan de noordkant van dit gebied is een dijk waar ik lekker overheen kan wandelen.
Halverwege bevindt zich een kunstwerk, twee grote en precies ronde vijvers in hoogte verschillend.
Er is ook nog een strook boerenland over, wellicht zal dat gebruikt worden als stadsuitbreiding.
Het is natuurlijk geen echte natuur, maar wel een plek waar ik met regelmaat een fijne wandeling ga maken met Kiras.
De titel van dit logje slaat op de grote hoeveelheden blubber dat ik aantrof.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6937-6944 van 8517 |
Volgende Pagina »
