Gezellige intocht avondvieRdaagse Winschoten

Om acht uur begint de optocht, ruim een half uur later komen ze onder mijn balkon langs en pas na negenen komt de laatste voorbij. Ik film alleen de muziekcorpsen en hou het onder de tien minuten.




Gisteren het eerste deel en morgen het laatste deel.

Feestelijke intocht avondvieRdaagse Winschoten

Nieuw dit jaar tijdens de intocht van de avondvierdaagse zijn de blaasorkesten die het wachtende en verzamelende publiek vermaken, onderweg naar huis kwam ik er al twee tegen.
Het is mooi weer (droog) en druk, 5000 deelnemers en toegestroomd publiek.
De route is iets gewijzigd, niet meer langs een drukke verkeersader, en als dit bevalt blijft dit zo, maar de ronde over het Marktplein en door de Langestraat blijft natuurlijk.

Men kan duidelijk zien dat het Marktplein echt even een punt is om even te organiseren, en ik sta er bij en ik kijk er naar.  Gezellige rommelige spektakel, elk jaar weer, en dat is fijn.

Morgen deel 2

Een kijkje in AmsteRdam

De mensheid leert het nooit.

De mensheid wil het wel, de mensheid kan het wel, maar niet iedereen denk er zo over, sommige mensen willen juist onmenselijken.



We zijn allemaal mensen, en we moeten samen met elkaar verder.



Het klimaatprobleem is onze wereldwijde gezamelijk probleem, dat zou onze vijand moeten zijn.



Men is liever met elkaar bezig om daar maar niet mee bezig te hoeven zijn.

DieRen

Ik ben bewust niet consequent, want dat is een onnodige vorm van zelfbeperking, maar daar ben ik dan toch wel weer heel consequent in.
Als er gestemd kan worden dan ga ik stemmen, altijd.

Nu zijn de Europese verkiezingen dus ik stem.

Ik heb niet het gevoel dat het helpt, maar als ik niet ga stemmen weet ik zeker dat het niet helpt.
En het is zo ingewikkeld als je het zelf maakt.

Ik kijk altijd of ik het nog steeds eens ben met mijn vorige keuze en als dat zo is herhaal ik mijn zet, heel consequent.
En ik twijfel ook altijd of de uitslag wel echt klopt.

CultuuR in AmsteRdam

Ik was onlangs een lang weekeinde in Amsterdam.
Als ik een krul zie maak ik er ook meteen maar gebruik van, ik weet nooit of ik er nog eentje tegenkom.

Met een lege blaas ging ik het gratis toegankelijke openbaar kunstwerk Het Holocaust Namenmonument in.



Het is prachtig, met die weerspiegeling, en er wappert een Palestijnse vlag.



Het is geen doolhof, ook geen kerkhof. 
Het is ruim, rolstoelvriendelijk, fietsen hoort niet.



En voldoende zitplekken om even te genieten van de zon, en de gedachten die duizelen van al die namen.
Het verleden is erg, het heden is ook erg.  Zo jammer.

Bekijk het maaR

Ik ben wel eens op eerste maandagen van de maand om twaalf uur smiddags op mindere hoogtes geweest. Hogere hoogtes hoop ik nimmer mee te maken, maar toch, dit is prima te doen.






En dan heb ik nog een klacht, en omdat ik niet weet aan wie ik die moet richten zet ik hem hier maar neer.
Ik vind het uitermate vervelend dat de VPRO Meisjes van de Goede Herder om half negen wordt uitgezonden terwijl precies op datzelfde moment op het andere net VPRO Plakshot is, gevolgd door VPRO Makkelijk Schoren.
Luxeproblemen, ik weet het, maar zeer onhandig geprogrameerd.
En ook erg jammer dat VPRO Frontlinie om half elf is, dan lig ik al in bed.

Hier overigens het beeld en geluid van de vorige maand.

AmsteRdam en Winschoten

Ik was onlangs even in Amsterdam.

Waar de twee leeuwen nog altijd waken aan het Amsterdam-Rijnkanaal, met een uitizicht die er voorheen nog niet was.



In het begin van deze eeuw waren er vrij veel internetcafes in Amsterdam, waar ik elk jaar wel eentje van bezocht, nu nooit meer, nu zijn er ontzettend veel badeendjeswinkels, die bekijk ik alleen van buiten.



Op de Dam in Amsterdam kan men zich laten voorlichten over de situatie.



En ik sluit af met de binnenkant van de ongeveer 800 jaar oude Marktpleinkerk in Winschoten, zulk oud spul kennen ze in Amsterdam niet.



Op en of aanmerkingen zijn van harte welkom.

Zie maaR

Op en rond camping Zeeburg in Amsterdam leven veel dieren, eenden waggelen zelfs de voortent binnen, maar ze mogen niet gevoerd worden natuurlijk.  Daarom staan overal dit soort bordjes.

Over eten gesproken, elke keer voor ik in een restaurant begin met eten maak ik er eerst een foto van.



In een prachtig straatje in Amsterdam een stoeptegel met een tekst, even vastleggen.



Het Paleis op De Dam is altijd in onderhoud, en dit jaar kwam ik deze vlaggen met grote regelmaat tegen.



Tot zover Amsterdam, nu terug naar het bevrijdingsfestival in Winschoten.



En volgende keer weer naar Amsterdam.