Wie gaat luisteren hoort Sjef van Oekel, wie gaat kijken ziet Winschoten. En schroom vooral niet om het te ervaren en dat kenbaar te maken.
Wat kan mij nu nog gebeuren. En wat zal ik nu nog doen. Zijn er nog geloten deuren. Nieuwe geuren, nieuwe kleuren. Is er nog een volgend visoen. Of blijft het bij herinnering aan toen. Waarmee ik het moet doen. Moet ik nu werkelijk geloven dat ik het mooiste heb gehad. Is dit het dan zo ongeveer is er niet meer.
Toen ik het levenslicht aanschouwde wist ik gewoon niet wat ik zag. Er was veel dat mij benauwde nieuwe raadsels elke dag. Maar ik wist me steeds geborgen, omringt door goede zorgen en elke nieuwe morgen ontwaakte ik tevree. Maakte ik weer zoveel mee, maar ik had nog geen idee. Mijn toekomst lag verborgen.
Ik groeide op ik werd een koter zette mijn eerste wankele schree. En mijn horizon werd groter o, ik wilde overal heen. Ach wat kon ik fantaseren, wou alles wel proberen maar een puber moet veel leren. Wat was ik allemaal van plan als eigenwije jongeman denk je dat je alles kan. Wat zou ik mij bezeren.
O, is dit het dan zo ongeveer is er niet meer.
Ik wierp me in het volle leven ik reikte steeds maar weer omhoog. Liefde nemen liefde geven ik rende viel stond op en vloog. Hoge bergen diepe dalen Keer op keer verdwalen veel leergeld moeten betalen. Maar ik bedwong de hoogste top Wordt dat dan nu mijn laatste stop. Zijn de verwachtingen nu op valt er nog iets te behalen.
Ja er gaat nog veel gebeuren. Ha, ik geef hem van katoen. Ik trap dwars door open deuren. En in geuren en in kleuren zing ik van een miljoen dingen die ik nog ga doen. Sta niet meer stil bij toen Ja, ik geloof en zal bewijzen dat je nooit het mooiste hebt gehad. Je kan beginnen keer op keer er is altijd meer
Wie hierboven op klikt en dan even doorscrolt naar Winschoten weet wat er allemaal te doen was op Winterwelvaart Winschoten.
Ik nam toch even een kijkje. Al naderend hoorde ik de draaiorgel al spelen en draaide mijn fototoestel wat in het rond om de omgeving te tonen. Daarna ging ik de Tramwerkplaats eens in, waar het lekker warm was en een markt gaande en optredende artiesten.
Buiten maakte ik eens een wandeling langs alle boten, te beginnen bij het Van Gogh bruggetje ging ik weer eens filmen. Ik wil niet al te veel mensen in beeld, dus waar het druk was keek ik zonder te filmen. Binnen was het wel druk, buiten helemaal niet.
Ik kon in alle rust de oude brandweerwagens bekijken. En ook een aantal boten. En de schaatsbaan, waar ik niemand op heb zien schaatsen, want toen was ik alweer weg.
En tenslotte nog een oude fabriek, ik was er toch.
En nu gaat de Vennenflat in Delfzijl tegen de vlakte. De flat is gebouwd in de jaren 60 en tien hoog en dat is best bijzonder hoog.
Zo`n flat heeft ook in Winschoten gestaan. Dat heette De Schutse en was een bejaardentehuis en later een asielzoekerscentrum.
En dat moest ook tegen de vlakte.
Gebouwen van tien hoog horen hier kennelijk niet, mensen uit het verleden hebben toch gemeend ze te moeten bouwen en de huidige machthebbers halen ze weer neer.
Het heeft natuurlijk ook te maken met de krimp. Steeds minder inwoners dus ook steeds minder woningen. En niet meer van deze tijd en weg er maar mee.
En vanaf heden vertrekt de de laatste trein vanuit de stad Groningen deze kant op ook al voor middernacht. Maar goed, ze rijden tenminste nog.
Terwijl alles overal altijd maar streeft naar groter en meer is het hier precies andersom.
Hoi Rene, ik weet niet of je dit jaar weer een kerstbomenbos gaat aanleggen, maar deze vond ik in de sporthal van Krav Maga waar Shirel en Yaron sporten.
De jaarlijks terugkerende kerstbomenfotoverzamelactie is al net zo`n traditie als het glazen huis van Radio 3FM. Lang niet meer zo fantastisch en overweldigend als in den beginne, maar toch nog steeds te leuk en te aardig om het niet te doen.
DOE OOK MEE, MAAK EEN FOTO VAN UW KERSTBOOM EN MAIL DIE NAAR DIT ADRES EN MAAK MIJ BLIJ!
Ik zal uw foto dan op mijn weblog plaatsen en bijplanten in het steeds groter groeiende kerstbomenfotobos.
De ware kerstgedachte is dat we kunnen genieten van al die verschillen, en van het feit dat er mensen zijn die iets doen voor een ander zonder er iets voor terug te krijgen. Het is dan ook geen wedstrijd voor mooiste foto, het is gewoon voor de leuk.
De eerste drie foto`s kreeg ik al spontaan binnen. Micheal uit Amsterdam, plein `40-`45
En deze staat bij Mark, Belinda, Sven en Sofie in huis te pronken:
En de derde zal ik morgen plaatsen, en wellicht is de vierde dan ook al binnen.
Smakend naar meer, met uw samenwerking kunnen we een heel eind komen.
