Het is druk op Terschelling, en dat valt ook niet te ontlopen, zelfs in de natuur komt men nog fietsers tegen, en zelfs paarden.
En wij lopen er ook, en andere mensen komen ons dan weer tegen.
Er is bos hier, maar ook heide.
Het klopt vast niet, maar het staat wel leuk.
En alles in het Nederlands, zoals het hoort, want Terschelling hoort nog altijd bij Nederland.
Wat ik wel raar vind is dat de Duitsers ten tijde van de bezetting dit eiland Fries hebben gemaakt, en dat het nog altijd zo is.
Dat blauwe dingetje rond de nek van Quandy bevat poepzakjes, die mag hij zelf dragen.
We zijn ook even wezen kijken op het dorpsfeest alvorens het bos in te gaan.
In spiegelschrift lezen, prima te doen.
En waar je ook kijkt, overal afrasteringen, is het geen prikkeldraad dan is het wel schrikdraad.
Tot zover, voorlopig.
We zijn op Terschelling, om te wandelen en te rusten.
En overal zie je die spuuglelijke Brandaris.
Nou ja, bijna overal.
Schitterende natuurschoon, allemaal aangelegd en onderhouden door de mensen, anders komt het vast niet goed.
Wat nou "ik" - "dat ding" zal men bedoelen.
Een kerkje in een dorpje op Terschelling.
Er staan een heleboel leuke gebouwtjes, en dit is er eentje van.
De meest inspiratieloze plaatsnaam van Nederland:
Verboden takken te storten, en er staat ook nog gras op het bordje, uw kern en andere afval kan dus wel.
Terschelling staat vol met afrasteringen en prikkeldraad, de boekjes waarin ze liegen dat het niet zo is kunnen verbrand worden.
Tot zover mijn bericht vanaf Terschelling, tot morgen, dan weer verder.
Wij bevinden ons momenteel op Terschelling, maar dat had net zo goed elk willekeurig ander waddeneiland kunnen zijn, want ze lijken allemaal ontzettend op elkaar.
Alhier in de haven een oud reddingsbotenhuisje.
Op een zonnige dag is het logo van de plaatselijke HEMA niet eens zichtbaar.
Dit is de Brandaris, zichtbaar over het hele eiland, toen ik aanklopte om naar boven te klimmen bleek deze gesloten.
Prachtige dorpjes met prachtige huisjes.
Nauwe steegjes.
Fraaie vergezichten.
En paddestoelen die de weg wijzen, voor fietsers, voor de auto zijn er weer hele andere wegen.
Geen prikkeldraad? Lieg niet, zelfs op het eiland Terschelling is prikkeldraad, want prikkeldraad is overal.
Men doet hier ook aan natuurbeheer, zonder menselijk ingrijpen is er kennelijk geen natuur mogelijk.
Het eilandgevoel bestaat niet, maar het is best aangenaam vertoeven hier.
Ik breng mijn vakantie door op Terschelling en Quandy is ook mee, het is dus een hondenvakantie.
Tijdens een vouwfietstochtje kwam ik langs een heus circus.
Toen ik hier net was dacht ik op een homoeiland te zijn beland, gezien de homovlaggen overal, maar het blijkt dat de vlag van Terschelling er gewoon homosexueel uitziet.
En ik kwam ook een molen tegen.
Ik ben ooit al eens in een Hoorn geweest, maar nog nooit in deze.
Toch raar dat er verschillende plaatsen zijn met dezelfde naam.
Er is hier veel natuur, en er zijn ook ontzettend veel mensen, rustzoekers vinden dat niet hier.
Aan de westkant van het eiland ligt het plaatje West-Terschelling en daar kwamen we ook aan met de boot.
Humor, achter een aan een nieuwe schilderbeurt toe zijnde raamkozijn.
Kunst van wrakhout en kanonnen, om de vriendelijke uitstaling te weerspreken.
Zoekplaatje, zoek de Brandaris.
Mooi rond is niet lelijk.
Maar we zijn toch rond voor vandaag, morgen weer verder.
Ik ben op vakantie op Terschelling en neem mee wat ik altijd meeneem, daar hoeft niet specifiek naar gevraagd te worden, dat moge duidelijk zijn.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat het eilandgevoel niet bestaat.
Eilandgevoel = lulkoek, dat bestaat op Texel niet, op Ameland niet, op Vlieland niet, op Schiermonnikoog niet en hier ook niet.
Men kan niet voelen dat men op een eiland zit, hoe groot of hoe klein het ook moge zijn.
Dat is tenminste mijn ervaring, en dat is de enige ervaring die voor mij telt.
Er zijn ook veel bunkers hier, overblijfselen die de Duitsers gemaakt hebben in de Tweede Wereldoorlog.
Dat vond deze Duitse herder wel interessant, want hij ruikt en kijkt graag.
Fraaie uitzichten op duintoppen.
Elk waddeneiland heeft een eigen karakter, alleen zie ik dat niet zo, ik zie meer overeenkomsten dan verschillen.
Wandelen, en ook vouwfietsen, gaat hier prima, en lekker liggen uitrusten ook.
Tot zover, voorlopig, want er volgt nog veel meer.
Ik ga verder waar ik gebleven was, en dat was op mijn verjaardag op een boot naar Terschelling en daar nam ik dit tot me.
Het schip had dezelfde naam als de provincie waar ik momenteel vertoef.
De overtocht duurt maar liefst twee uur.
Tijd genoeg om alles eens te verkennen en de Waddenzee te bekijken.
Drinken genoeg voor iedereen.
Het schijnt een uniek natuurgebied te zijn, al kan ik dat moeilijk rijmen met al dat scheepvaartverkeer.
Onderweg naar daar waar ik nog nooit geweest was.
De auto mag niet op de camping blijven, maar mag op een veldje verderop staan.
Quandy vindt wandelen wel prima, en ik ook, dus dat treft.
Daar verblijf ik, niet alleen op mijn verjaardag, ook de dagen er na.
En ik heb besloten net zo lang jarig te zijn als deze vakantie duurt.
Moet kunnen.
Voor mijn verjaarsdagsvisite bestel ik altijd een hapjesschaal bij de slager, want gemakt dient de mens,
Ik heb ook altijd kaas en chips.
En spekjes en schuimblokken en chocolade en nog veel meer, en wat de visite niet op krijgt eet ik zelf allemaal op.
De Blokker heeft ook ineens een nieuw logo, wellicht dat ze het daar wel mee redden.
Vermeer in Winschoten.
Statige panden, vrolijke bloemen, genoeg te zien, kijk zelf maar.
Daar heb je vermeer ook weer, nu van afstand, en een beeld van een neger.
Mijn verjaardag vierde ik eerder, want op mijn verjaardag zelf toog ik ergens naar toe waar ik nog nimmer geweest was.
U heeft het aan de titel van dit logje al kunnen zien, en daarmee heb ik nu voet gezet op alle bewoonde Nederlandse waddeneilanden!
En omdat ik jarig was, appeltaart, midden op de Waddenzee.
Houd mijn weblog in de gaten voor meer avonturen!
Ik heb even een rekensommetje gemaakt.
Ik ben begonnen met werken toen ik 17 was en vanaf 2017 wil ik nog 17 jaar werken.
Dan heb ik er net zoveel jaar opzitten als mijn huidige schoenmaat.
En dat is vanaf dit moment mijn nieuwe leeftijd:
Hiep hiep hoera, ik ben jarig.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2337-2344 van 8784 |
Volgende Pagina »
