Ik was eens op het feestje van Kira, en filmde het één en ander en dat verspreid ik dan zo her en der op mijn weblog. Tot de filmpjes op zijn, dan komen er geen nieuwe meer, die moet ik dan weer maken.
Geniet er van, doe ik ook.
En schroom vooral niet om uw mening te geven, elke mening telt.
Ik wilde hedenmorgen mijn oud papier bij het oud papier gooien, en doe de deksel van de bij dit appartementencomplex toebehorende papiercontainer open, en een smurf kijkt mij aan. Hij prijkt op de voorpagina van De Telegraaf en verwijst naar bladzijde zoveel.
Die Telegraaf mag bij het oud papier blijven, en de mijne komt er bij, maar die bladzijde zoveel smurf ik er toch eerst even tussenuit. Omdat ik naar mijn werk moet leg ik het vel in mijn fietsenhok, aan het eind van de dag kom ik het wel weer tegen.
Het betreft een artikel over de nieuwste Smurfenfilm, momenteel in de bioscopen. Meteen al in de eerste zin noemen ze Vader Abraham. Nou, die heeft nul komma niks met die film te maken, en met De Smurfen ook al een jaar of 40 niks meer. Joost mag weten waarom ze hem er bij noemen.
Vervolgens vertellen ze dat de eerste twee films niet zo succesvol waren als gehoopt, en dat daarom de derde film anders is. Dat is dus een leugen, dat is lulkoek.
Het is waar dat De Smurfen in de twee voorgaande films in de mensenwereld terrecht kwamen, die waren dus deels geanimeerd, en deze film is totaal anders, want totaal geanimeerd. En dat is niet omdat die andere films niet succesvol waren, dat is juist omdat ze weer eens wat anders wilden maken. En daar kan De Telegraaf niet tegen, dat dingen soms eens totaal anders zijn dan zij verwachten.
Als een film niet succesvol is komt er nooit een vervolg, dat ze nu weer met een film komen bewijst juist het succes. En dan heeft De Telegraaf het ook steeds over De Smurfenfilm1, 2 en deze zou dan 3 zijn, ze weten dus niet dat er al reeds in 1975 een bioscooptekenfilm geweest is, en dat ze nu dus al aan nummer 4 zitten.
Het is gewoon een ordinaire kutkrant. Ik lees het nooit, wil het nooit, en zie ik eens een stukje, zit het vol met leugens en fouten.
Het is zover: Nederland is getroffen door een terroristische aanslag. Alleen, deze gaat niet heel de wereld over, dit blijft lokaal hangen.
Omdat het bij botbreuken en ziekenhuisopnames bleef en het niet expres bleek. Maar doodeng is het wel, het kan altijd en overal gebeuren, zelfs daar waar nooit wat gebeurd.
Op de Hoogte in Wagenborgen is zaterdag aan het begin van de middag een ongeluk gebeurd. Een auto heeft een fietser en enkele voetgangers aangereden. Er zijn ook kinderen bij betrokken. Er zijn vijf mensen gewond geraakt: de bestuurder, een vrouwelijke voetganger en drie jonge kinderen die over straat fietsten. Alle slachtoffers zijn naar het ziekenhuis gebracht voor controle. De politie doet nog onderzoek naar de oorzaak van het ongeval.
Ik heb er geen letter over heb kunnen vinden in Dagblad van het Noorden. Wel allemaal andere onzin dat ook niet echt nieuwswaardig was, maar dit net niet.
En ik wens natuurlijk alle gewonden en betrokkenen beterschap en sterkte, dat spreekt voor zich. Gevaar loert altijd en overal.
Die smurf heb ik getekend, mijn nichtjes hebben hem ingekleurd.
Ik nam ze hedenmiddag mee naar de bioscoop in De Klinker.
We vertokken ruim op tijd, zodat we tijdens het wachten de tijd konden doden door de tentoonstelling te bezoeken.
Want binnenkort is het weer mei, dus staan we er weer bij stil.
Ik wist eigenlijk alles al, nu is mijn geheugen even weer wat opgefrist.
Maar we kwamen natuurlijk voor de film.
Het was niet druk. Ik vind half twee zaterdagmiddag, en daarna de hele dag niks meer, ook wel een beetje vreemd.
In de pauze gingen we de trap af naar het theatercafe, kochten wat drinken en keerden terug.
Voor de pauze zat ik naast Tessa, die af en toe wat tegen me zei, en na de pauze zat Vivian naast me, zwijgend, opgaand in de film, net als ik.
En tijdens de aftiteling liep de hele zaal leeg, en ook mijn nichtjes liepen rond, ik bleef zitten tot de laatste snik en toen ging ik eindelijk met ze mee.
In dit nieuwe animatie-avontuur van de Smurfen vindt Smurfin een mysterieuze landkaart die naar het Verloren Dorp leidt. In dit nieuwe animatie-avontuur van de Smurfen vindt Smurfin een mysterieuze landkaart die naar het Verloren Dorp leidt. Samen met haar beste vriendjes Brilsmurf, Klungelsmurf en Potige Smurf gaat zij op een spannende speurtocht door het Verboden Bos, waar wonderlijke wezens wonen. De Smurfen hopen het geheimzinnige Verloren Dorp te bereiken voordat de gemene tovenaar Gargamel het vindt. Op hun reis vol actie en gevaar zetten de Smurfen koers naar de grootste ontdekking in de geschiedenis van de Smurfheid!
Eén van de leukste websites van Nederland is die met de webcams van beleef de lente. En één van de leukste tv programma`s van Nederland is Vroege Vogels van de VARA.
En wat ik zo merkwaardig vind is dat het zo leerzaam is. Men mag toch verwachten dat de mensheid alles wel weet rond en over de natuur.
In de tijd van Napoleon werd de leerplicht ingevoerd, ieder kind moest verplicht naar school. En wat leerde men zo door de eeuwen heen op die scholen?
Dat vogels paren om de eieren te bevruchten, en daarna niet meer paren. En nu vertelden de mannen van beleef de lente op vroege vogels dat de vogels, tot hun eigen verbazing, het hele jaar door wippen!
Dan is het 2017 voor de mensheid er achter komt dat het toch anders in elkaar steekt dan altijd gedacht. En zo kan je over veel meer gaan twijfelen.
Dat de haan het hele jaar door en de hele dag door zijn kippen bespringt was al bekend. De rest van de vogelsoorten vast en zeker ook, net als alle andere dieren in het dierenrijk.
Dat kunnen ze allemaal nog ontdekken en onderzoeken. En dan vraag ik me ook af hoe die rare verhalen van alleen voor de voortplanting toch vandaan komen.