Marcel van Roosmalen schreef een stukje in de NRC met als titel Winschoten. Hij was uitgenodigd om tijdens een voorstelling in De Klinker voor te lezen, over voetbal, dus ik zat niet in de uitverkochte zaal. En als dank komt er dan een collumn dat meer vragen oproept dan opheldering geeft:
Een paar leugens:
Het cultuurhuis ligt niet aan het eind van de Langestraat, maar staat aan de Mr.D.U.Stikkerlaan.
De helft van winkelpanden staat niet leeg, het is veel minder dan de helft, zelfs minder dan een kwart. Er is wel sprake van leegstand, en soms ook een paar panden naast elkaar, maar de helft leeg is een leugen. De bakker met die kartonnen Eiffeltoren is geen bakker, maar een broodjeszaak, toch iets anders. En dat aanbiedingen aangeven dat ze vechten voor het voortbestaan gaat er bij mij ook niet in, aanbiedingen zijn altijd, en voortbestaan is geen strijd, eerder mazzel.
Dat Marcel geen Gronings wil verstaan is zijn eigen keus, wie moeite doet kan er heus wel wat van volgen, kom op zeg. En waarom eten uit aluminium bakken en niet van borden, had dat even gevraagd dan heb je wat te melden, nu is het niks dan een vraagopwekkende mededeling.
Dat ze niet meegaan met een boekhandelaar voor een pot bier hoeft niet vermeld. Gaarne alleen dingen vermelden die wel doorgang vinden, dit slaat nergens op.
In het hotel, recht tegenover mij, sliepen ze aan de achterkant in twee minikamertjes. Dat komt omdat de binnenstad nogal zeer oud is, en vroeger bouwden ze nu eenmaal alles klein, maar dat wordt niet vernoemd, alleen dat het klein is.
En welke cabaretier na een optreden in De Klinker was gesneuveld in het feestcafe No Limit mogen we schijnbaar ook niet weten. Ik geloof er niks van dat de hoteleigenaar die fabel de wereld in geholpen heeft.
Nee, ik kende die hele Marcel van Roosmalen niet, en wat mij betreft nodigen ze zo iemand nooit meer uit. Dat die man geld krijgt om leugens te verkondigen in de NRC, merkwaardig.
Maar dat Henk Spaan tegenover me geslapen heeft vind ik dan wel weer grappig. Ik heb zijn Popie Jopie plaatje hier nog.
In de tuin van Villa VPRO zag ik het pand staan waarvan ik vermoed dat de NTR daar huist.
Ik was opzoek naar een drol.
In de tuin van Villa VPRO.
En die vond ik ook:
Kijk eens hoe mooi, al tijden al eens willen zien, nu kwam het er eens van.
Het bijbehorend bordje.
Daarna nam ik nog even een kijkje bij de oude VPRO villa`s, daar waar het eens allemaal begon in 1926. Ik was hier ooit al eens wezen kijken, toen had ik nog geen fototoestel en geen weblog.
Ik wilde niet alle tientallen panden vastleggen, alleen even Villa 65, de belangrijkste villa.
Het hemelvaartweekeinde bracht ik dit jaar door op camping Batestijn in Woerden.
Normaal gaan we altijd naar Amsterdam, maar aangezien Quandy meegaat tegenwoordig zijn we uitgeweken.
We kozen voor Woerden omdat ik daar nog nooit geweest was, en het ligt vlakbij Linschoten.
De gekozen camping is prima, toch een paar minpuntjes:
Betalen voor een internetcode is niet fijn. Douchemuntjes, mwa, en betalen voor heet water om af te wassen is ook niet aangenaam, ook al is het maar 20 cent. En je moet door flappen om bij het sanitair te geraken, en ik hou niet van flappen.
Op de aankomstdag heb ik na het neerzetten van de caravan en opbouwen van de voortent en koffie drinken en wandelingen met Qyandy gemaakt ook nog even gevouwfietst naar Linschoten. Leuk dorp hoor, en Woerden is een leuke stad. Morgen dus, na een ontspannend arbeidsvitaminenochtend op de camping, Woerden eens verkennen, overmorgen Linschoten en pogen om in het Linschoterbos te geraken. En zondag weer naar huis.
Helaas gingen de Arbeidsvitaminen niet door, men vond het nodig een top nogwat uit te zenden, jammer. De campingdouches zijn op zich prima, maar wel zeer vervelende kutmuziek er bij.
Woerden is een keer zo groot als Winschoten, en de hoofdstad van het groene hart.
We gingen met Quandy wandelen, vertrokken vanaf de camping het bos in die in het centrum weer uitkomt. Aldaar het kasteel eens bekeken en het kerkplein en nog wat straatjes in het centrum. Ijsje genomen en vlees gekocht voor op de barbecue.
Dag twee was voor Linschoten, eerst met de auto naar het Linschoterbos. Ik dacht fijn te kunnen wandelen op het landgoed, maar het hek zat dicht. Quandy heeft nog wel even een frisse duik genomen.
Daarna Linschoten in, door een keurig nette woonwijk via het kerkplein en aan de andere kant weer een hele nette woonwijk en langs de sportvelden en een supermarkt en via wat industrie terug naar de auto, terug naar de camping, en `s avonds op de vouwfiets ben ik teruggegaan en heb alle straatjes eens doorgefietst.
Op uw pagina refereert u naar http://herinnerdingen.nl/, een website waar mensen hun herinnering aan een overleden dierbare vastleggen in een monument van beeld en geluid. Deze website (en de bijbehorende informatie) is echter niet langer in gebruik. Daardoor werkt ook de link die op uw site staat niet, zie: http://www.renesmurf.nl/archive/2006-m12 (onder het kopje; Dood) Nu is het zo dat er op UitvaartNet recentelijk een vergelijkbaar kennisdossier is gepubliceerd over 'herinnerdingen': https://www.uitvaartnet.nl/uitvaartverzekering/herinnering
Wellicht is het daarom een idee om de inactieve link op uw site te vervangen door de bovengenoemde link? Op die manier blijft de informatie toch beschikbaar voor uw bezoekers.
Met vriendelijke groet, Thomas
Dat boven de streep betreft een mailtje dat ik ontving. En ik plaats het maar, wie weet wat en vooral wanneer ik hier dan weer iets op ontvang.
