Ik bijt nagel.
Iedereen heeft zo zijn gebrek, nou, dat is de mijne.
Ik doe het ook niet bewust.
Ik hoef alleen nooit mijn nagels te knippen.
Ik ondervind er alleen nadeel aan als ik een gevallen muntje op wil rapen, of andersinds ergens moet peuteren.
En het ziet er niet uit natuurlijk, maar dat intereseert me dan weer minder.
Een goede collumn heeft een opbouw, en een mooi staand slot.
Dit is dus geen goede collumn.
Slotzin:
Ik heb wel een nagelknipschaar, voor mijn tenen, want die steek ik niet onbewust in mijn mond.
Jupiter is ongeveer veertig keer zo groot als de maan en staat liefst 1700 keer zo ver.
En momenteel staat Jupiter lekker te stralen als klein stipje naast de maan.
Leuk om te weten, leuk om te zien.
Wat is dat nou?
Een lekke fietsband, met mijn anti lek banden en dan toch een gat er in.
En natuurlijk achter he, want voorbanden kunnen niet lek, enkel achter.
Zucht.
Ik had wel eens eerder een band geplakt en vol goede moed en gepaste tegenzin fikste ik dit gat.
Maar wat zit die buitenband er strak om, en wat zit die binnenband er strak in.
Niet te doen.
Ik kocht deze fiets eens bij de Aldi, en hij past niet bij me.
Al een keer eerder had ik dit gedoe en gedonder en toen liet ik hem uiteindelijk maken en voorzien van antilekband.
En nu was het gat gemaakt maar deden de trappers niks meer.
Ja, wel ronddraaien, maar de ketting lag er nu af, of zoiets.
En de achterband helemaal scheef.
En schijnbaar nog steeds lek want al snel weer helemaal plat.
Nakijken leerde me dat er inderdaad nog een lek zat, en dat komt waarschijnlijk omdat ik de binnenband wel erg ruw uit de buitenband moest trekken.
Nieuwe band kopen, nee, ik besloot dat het nu tijd was voor een geheel nieuwe fiets, en wel een electrische.
Er zijn drie fietsenzaken in Winschoten en ik koos degene bij de rotonde, Meijer de fietsspecialist.
Het was gezellig druk in de winkelstraat en de odd fellows waren aan het flyeren.
In de fietsenzaak werd ik vriendelijk geholpen.
Als eerste liet de fietsenverkoper me een Sparta fiets zien, zonder opsmuk, en deze kost 1299 euro, bijna 1300 dus.
Een gebruikte fiets die hij me liet zien kon ik meekrijgen voor veel meer dan dat, maar de nieuwkosten daarvan waren nog weer veel meer dan dat.
Mja, wat iets gekost heeft interesseert me niet, wat ik moet betalen wel.
We werden even onderbroken door een meneer die wat wilde vragen, en toen ik weer de aandacht kreeg besloot ik mijn fiets in de verkoop te doen.
We liepen er even naar toe en ik hoorde 100 euro.
Oke, ik ben een snelle beslisser en hou niet van door bomen het bos niet meer zien dus die sparta gaat hem worden.
Maar dan toch liever een herenmodel, want ik ben tenslotte een man.
Er werd even in de computer gekeken en er werd even gebeld, en vrijdag kan ik hem halen.
Ik mocht kiezen, de standaard accu of een iets zwaardere.
Ja, ik hou niet van de prijs opdrijven dus de standaard maar gekozen.
Helaas bleek deze niet snel leverbaar en snel werd besloten dat ik de iets zwaardere krijg, zonder extra kosten.
Toen ik tevreden het pand verlaten had bedacht ik me dat ik geen folder had meegekregen en die haalde ik dus alsnog even.
De verkoper maakte even een ezelsoor op de pagina van mijn fiets.
Ik ging nog even langs de rabobank om te vragen of ik de elektrische fiets ook elektisch kon betalen, maar zag bij aankomst zag ik dat ze op zaterdagmiddag om 14 uur de deuren al sluiten.
Nou ja zeg, toen maar wat uit de muur gepint en het zelf even gecontroleerd.
Daar kom ik ook wel weer uit.
Vandaag toon ik tien foto`s die ik zelf gemaakt heb tijdens mijn vakantie in Kroatie.
Waar de was buiten hing te drogen, en ik juist nat werd van het zweten.
Mooie toren, mooie bomen, auto`s, genoeg te zien.
Waar we parkeerden die dag was een voetbaltribune, die ging ik eens nader bekijken.
Het idee dat daar vast wel eens mensen zitten te genieten, ik zal het niet zijn.
Mocht ik ergens op vakantie zijn en zo`n treintje tegenkomen dan wil ik er dolgraag in ook.
En door de wilde natuur wandelen doe ik ook graag, mist het goed voor mensen toegankelijk is gemaakt.
Een goede maaltijd, ook heel belangrijk.
De zon komt altijd, op elk moment, ergens op en diezelfde zon gaat op datzelfde moment, dus ook altijd, ergens onder.
En dit herkennen de meeste mensen wel die met een caravan daar naar toe geweest zijn.
Tot zover, nu mag u zeggen welke u het meest aanspreekt, of juist niet, zie maar.
Gaten in het oude stadscentrum.
In de loop der jaren zijn er bouwvallige panden neergehaald, en het braakliggend terrein lag te wachten op een nieuwe bestemming.
Men heeft besloten om er stadstuinen van te maken, die onderhouden zal worden door omwonenden en de buitendienst van de gemeente.
En de eerste is nu klaar voor gebruik.
Ik vind die regels een beetje betuttelend.
Ga respectvol met elkaar om, veroorzaak geen overlast voor aanwonenden, afval in de prullenbak, vernielingen worden verhaald op dader(s), tuin gesloten van zonsondergang tot zonsopgang.Ik vind het volkomen logisch om respectvol met elkaar om te gaan, maar ook buiten de tuin.
En overlast, het woord zegt het al, mag nergens.
En afval hoort altijd in de prullenbak, of afvalbak, maar meer woorden gebruiken is leuker.
Vernielingen, ook zoiets naars, mja, hang die regel maar bij de ingang van Winschoten.
En snachts mag het dronken volk dat van het Marktplein komt de tuin niet door, heel goed!
Het grote nieuws van vandaag is overigens dat het
Outletcentrum Winschoten niet door gaat.
Ik hoorde afgelopen zaterdag op Spijkers met Koppen voor het eerst over Joseph Sylvester Menthol.
De neger die Nederland tanden leerde poetsen, het was een alleraardigst gesprek en te kort want ze moesten door.
Ik las het even door op wikipedia en toen zakte het weer weg in mijn geheugen.
En wat schetst mijn verbazing: op Streekblad spreekt men niet van een neger die Nederland leerde tanden poetsen, maar Winschoten, met foto.
Ik citeer:
Hij presenteerde zijn Babajaba Menthol Tandpasta als ‘het natuurgeheim van het zwarte ras’ en zichzelf als ‘dokter’ en ‘de redder van uw tanden’. “Hij nam meestal een jongetje uit Winschoten als proefpersoon, zette die op een stoel en begon met een houten borsteltje diens tanden te poetsen”, vertelt Krake. “Mensen in Winschoten wisten toen nog niet wat tandenpoetsen was. Als de mond van het jongetje begon te schuimen en te bloeden, deed hij er zout op en begon het jongetje te schreeuwen. ‘Dat is het resultaat als je je tanden niet poetst, dus koop mijn tandpasta’, riep Menthol dan. Om te bewijzen hoe sterk zijn eigen tanden waren, tilde hij met zijn mond daarna de stoel met jongetje en al 30 centimeter op. Zo maakte hij gebruik van zijn anders zijn. Hij zei: kijk eens wat een mooi gebit ik heb. Dat kunnen jullie ook hebben.”
Een beetje jammer dat Winschoten in het radiogesprek niet ter sprake kwam, maar het is vast een hele rij steden geweest natuurlijk waar die vertoefd heeft.
Google leerde me dat zijn overlijdensadvertentie op 26 mei 1955 in de Winschoter Courant gestaan heeft.
Daar wil ik ook nog wel het één en ander van citeren, maar ach, klikt u zelf even op de link.
Of niet natuurlijk.
Zo smurfen wij voort.
Nu alweer een week geleden hoorde ik op de radio dat Wim Brands was overleden.
Ik kende Wim niet echt, hij was wel een VPRO man maar heel erg toegespitst op literatuur en daar heb ik dan weer niks mee.
En terwijl hij diepe gesprekken voerde op de Avonden luisterde ik naar 3voor12.
Ik las dat hij sinds 1988 bij de VPRO was en slechts 57 jaar geworden.
Zelfmoord...
Ik vind dat erg triest.
Als iemand zelfmoord pleegt is die geestelijk volgens mij niet helemaal in orde.
En dat hakt er wel in.
Zoveel mensen die door ziekte of ongelukken omkomen, en sommige stappen er zo uit.
Nou ja, geestelijk niet in orde dus, maar wel in orde genoeg om er een eind aan te maken.
En onlangs nog Joost Zwagerman.
En ooit Anil Ramdas, die deed het op zijn verjaardag.
En als ik ga googlen kom ik vast nog meer tegen, dus dat doe ik maar niet.
Dat mensen dood gaan, is helaas een feit.
En dat niet iedereen oud mag worden helaas ook.
Gelukkig zijn er ook nog leuke dingen, zoals dat Kees van Kooten weer terug is op de buis.
Met het programma Ondersteboven, Nederland in de jaren 60, waar ook een leuke website bij hoort.
Neem een kijkje: jarenzestig.nl
Update: het is nooit ergens te laat voor, dit is internet, dit is voor eeuwig.
Dit kwam ik tegen op twitter.
In Winschoten stond eens een melkfabriek.
De fabriek is gesloopt en nu is daar een woonwijk.
Maar de eeuwenoude schoorsteen blijft staan en bewaard.
En zo af en toe nagekeken en onderhouden.
En de nakijkmeneer maakte deze schitterende foto`s van het uitzicht en plaatste ze op twitter.
En ik sluit het in op mijn weblog.
Ik ben altijd jarig op 9 augustus en dat is vrijwel altijd in de zomervakantie.
Er was tot nu toe slechts één verjaardag dat ik gewerkt heb, en volgens mij werd ik toen 21.
En op die dag was ik bezig met het schilderen van de buitenkant van de nu dus inmiddels gesloopte fabriek.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2825-2832 van 8792 |
Volgende Pagina »
