Ik weet niet eens of dit lied wel eens te horen is geweest in Ronflonflon. In ieder geval wel in het theaterprogramma Tataboulou.
Jan Vos met Eens was ik niet alleen.
Beelden varen door mij heen van hoe het was of ging. Mijn wereld was vol diepte en een vreemde schittering. Ik droomde met haar weg, wij voelden ons geborgen, ons huis had vele kamers en er was geen plaats voor zorgen.
Zo is het niet gebleven, zij cirkelde weg en verdween. Eens waren wij tesamen, eens was ik niet alleen.
Eens was ik niet alleen, eens deelden wij ons leven, maar wat wij beiden zochten konden we elkaar niet geven. En onze wegen scheiden, wij groeiden uit elkaar, maar ik heb toch een prachtig leven, al is het zonder haar. Als je niet alleen kunt leven kun je het ook niet met elkaar.
Ik dwaalde en ik zwierf zowat de hele wereld rond. Ik bleef op zoek naar iets dat ik tenslotte vond. Het allermooiste wat er is in dit aards bestaan is vrede met jezelf maar word nimmer zelfvoldaan. En nooit had ik gedacht dat ik kon leven zonder haar, maar ik weet dat ik het kan en daar leef ik dan ook naar.
Eens was ik niet alleen, eens deelden wij ons leven, maar wat wij beiden zochten konden we elkaar niet geven. En onze wegen scheiden, wij groeiden uit elkaar, maar ik heb toch een prachtig leven al is het zonder haar. Als je niet alleen kunt leven kun je het ook niet met elkaar.
Vandaag is hij jarig, de zijne koninklijke hoogheid koning prins Willem Alexander Claus Georde Ferdinand van Nassouwe van Duitsen bloed en zijne hare exelenctie de weledele dame prinses Maxima van oranje van Nassouwe met een vader die de andere kant op keek toen ze levende mensen boven volle zee vanuit een vliegtuig storten, maar daar hoor je haar dan weer niet over, Zorreguieta titre de courtoisie.
Welnu, die is ook jarig, want zo gaat dat met koninginnen.
En ik wil ze volgaarne iets aanbieden, tevens voor de drie dochters ook.
Dochters met namen van wijven die ook op die schilderijen voorkomen, terwijl ik vind dat ze heel geen naam moeten hebben.
Nergens voor nodig, zo`n naam, ze hoeven immers niks, ze zijn immers al.
Dus gewoon nummeren die prissensen, dan krijg je kroonpinses 1, kroonpinses 2 en kroonpinses 3.
Dat lijkt me wel genoeg, en ik bied ze dit aan, volgaarne.
In het kader van wat ik nu toch weer tegenkwam, alwaar ik me wel vermaken kan.
Waarschijnlijk gemaakt door een Fransmens, en er staan allemaal foto`s op van bepaalde plekken op aarde.
Heel erg leuk dat ook Pays-Bas er op voorkomt. Zo maken we kennis met Vollendam, wordt de Zaanse Schans al aangekondigd maar volgt de juiste foto pas bij Les Moulins, en denk ik toch duidelijk Amsterdam te herkennen in Alkmaar.
Wie onderaan op Sortie klikt kan meer zien, en daarna nog veel meer. Mits u dat volhoudt met dat irritante muziekje, het is een nacht.
Dan neem ik u nu mee naar vorige week, toen was ik in De Klinker.
En wie ergens binnen is kan naar buiten kijken.
Nog een laatste blik, op de loze ruimtes allemaal.
En dit is De Klinker van de buitenkant.
Toen liep ik terug naar huis, door de lange winkelstraat de Langestraat, en in een leeg winkelpand hing dit papiertje, in veelvoud. Daar kan men een kast huren en spullen er in leggen, die de winkel dan gaat verkopen.
Evengoed, Schoenenreus is niet meer.
Het was eens. Overigens, er zijn nog andere schoenenwinkels genoeg.
Weer iets dichterbij huis, dezelfde Langestraat, maar een iets oudere foto.
En een nog oudere foto, toen de Klinker nog gebouwd moest worden.
Wie is NPO precies? NPO is niet alle gezamelijke publieke omroepen bij elkaar, nee, dat zou te simpel zijn. De NPO is één of ander gedrocht dat niet meer in de kiem gesmoord kan worden, maar wel degelijk om zeep dient te worden geholpen.
De zendercoodinatoren moeten juist weg, maar nee, er komen zelfs genrecoordinatoren bij. Weer zakkenvullers er bij waar we enkel last en totaal geen vreugde van hebben.
En Dekker is een lul.
Dekker heeft zeker te weten nooit naar Ronflonflon geluisterd, want Dekker houdt niet van vrijheid. Het grote bemoeien is begonnen en zet steeds verder door, op weg naar een staatsomroep.
Afgelopen november was hier kermis en maakte ik een aantal filmpjes, en vandaag toon ik deze:
Mijn nichtjes (2006 en 2009) wilden graag in de botsauto`s, temeer dat ze dat wel vaker doen in een pretpark voor kleine kinderen. Nu weet iedereen dat op de kermis vaak de middelbare schooljeugd zich graag ophoudt rondom en in de botsauto`s. Maar toen we even een kijkje namen was er heel toevallig net even helemaal nergens een jongere te vinden. Dus kocht ik twee muntjes, meer uit sleur, want niet beseffend dat het hier niet gaat per persoon maar per rit, met de andere kermisatractìe`s is dat anders.
Evengoed, ze mochten dus twee keer. Na de eerste keer bleven ze zitten tijdens de pauze, en uit het niets kwam er toen een hele groep jeugdigen aan en vele namen plaats in een wagentje.
En het ging uitstekend. Iedereen omzijlde de dames, terwijl zij niemand schuwden. Tessa gaf gas, en Vivian stuurde en ramde wat ze maar rammen kon.
U hoort zelfs de kaartjesverkoopster nog tips omroepen voor de coureurs. Als ze besluiten om een man te gaan rammen die aan het helpen is stop ik met filmen om in te grijpen.
