Ik ga verhuizen.
Ik heb er schoon genoeg van hierzo, bovendien ga ik samenwonen.
Ik ga intrekken bij haar en ze woont in Linschoten.
Ik mocht eigenlijk van haar niks nergens over zeggen, maar nu het zover is komt ze er meteen achter dat ik me niks laat zeggen.
Toch verder geen details bekend maken, temeer daar ons huwelijk aanstaande is omdat ze zwanger is.
Het is niet helemaal zeker dat ik de vader ben, maar dat maakt niks uit, ze heeft nog twee kinderen en ook hun vaders zijn onbekend.
Ik ga ook heel ander werk doen, dat geschilder komt me mijn neus uit.
En ik ga nooit meer naar de radio luisteren, radio is stom.
En ik doe mijn smurfenverzameling weg.
Ik smijt het niet in de container, maar ik ga het op martkplaats zetten dan verkopen voor zoveel mogelijk.
Mijn auto is ook aan vervanging toe en van het camperen heb ik genoeg, de caravan gaat ook weg.
En Quandy heeft nu zovaak gewandeld, die kan het nu wel alleen af.
Wachten is niet vervelend als er wat te zien valt!
Ik kreeg een brief van de VPRO met de vraag of ik wel lid wilde worden van Human, de humanistische omroep.
Beetje raar natuurlijk, maar het kost slechts nog geen zes euro, dus daarvoor hoef ik het niet te laten.
En de VPRO legt ook keurig uit hoe het allemaal in elkaar zit.
We kennen al jaren een heleboel omroepen in Hilversum, een aantal met leden en een aantal zonder leden.
En nu ineens wil men van de omroepen zonder leden af, dus de RVU, TELEAC/NOT, NPS gingen fuseren en heten nu NTR.
Alleen de IKON, de Humanistische en de Boeddhistische bestaan nog ledenloos.
Waar de IKON zijn heil zoekt weet ik niet zo, maar ik weet wel dat Humanisten en de Boeddhisten bij de VPRO zijn ingetrokken.
Wegens bezuinigingen kwamen er zoveel kantoren leeg, wel zo efficiënt zo.
Evengoed, de VPRO wil dus graag dat Human een zelfstandige omroep blijft en daarom wil die ledenloze omroep leden zien te krijgen om zo een poging te doen tot een uitzendvergunning?
Ja, als het beleid minder omroepen is verwacht ik niet dat ze dan meer toelaten.
Powned en WNL, twee telegraafomroepen vechten ook al voor hun bestaansrecht, en LINK heeft het na vijf jaar ook niet gehaald en is verdwenen en vast ook al vergeten.
Nou ja, het is nog geen zes euro, de VPRO wil het graag en een beetje dwarsliggen kan geen kwaad natuurlijk.
En zo trek ik mezelf over de streep.
http://www.vpro.nl/over-de-vpro/lidmaatschap-human
Ik heb twee jassen, een zomerjas en een winterjas.
Vroeger liep ik in de winterjas tot ik begon te zweten en dan snorde ik de zomerversie maar eens op.
En dan kijken of die nog een jaar meekon of dat die weggegooit was wegens slijtage.
En omdat ik het nooit meer wist en er toch wel een beetje tegenop zag om een jas te gaan kopen stelde ik het overschakelen steeds uit.
En aan het eind van de zomer net zo, als zo`n dunne jas echt niet meer kon keek ik in de jassenkast.
Maar nu ik op mezelf woon weet ik precies wat ik heb en of het nog voldoet.
En heb ik besloten ( dat doe ik overigens al een aantal jaren) om met de ingang van de zomertijd over te schakelen op de zomerjas en bij de wintertijd draag ik de winterjas.
En met t-shirts en truien doe ik dat net zo.
Gedurende de wintertijd draag ik truien en tijdens de zomertijd t-shirts.
De korte broek laat ik wel bepalen door het weer.
En tijdens mijn werk natuurlijk altijd een overal.
Oja, en de gebreide sokken worden ook opgeborgen.
In het centrum van Winschoten staat dit monument.
Met dit als zijaanzicht.
En nu neem ik u mee naar zondag 4 augustus 2013, toen bekeek ik Potsdam.
Ik leerde veel over Potsdam en deed allerlei indrukken op en koos er voor om dit gebouw eens rustig te bewonderen en vast te leggen.
Zeer indrukwekkend, wat een welvaart, wat een rijkdom.
En nu mag iedereen zich daar aan vergapen.
Ik herinner me nog dat we daar wat gedronken hebben, en besloten om niet de binnenkant te bekijken.
Het was ook een iets te warme dag.
Wonderlijk toch he, zoveel moois, zoveel schoonheid en zorgenvrij vakantievieren, en dan toch herinneren dat het iets te warm was.
Evengoed, neem deze afbeeldingen tot u, laat ze wat inwerken, en geef daarna een reactie.
En er gingen nog twee jongemannen op een grasveldje zitten en werden daar van afgestuurd door een man in pak.
Vandaag begin ik wederom met een blik op de Marktpleinkerk te Winschoten.
En een blik op een stuk kaas met de naam Brandnetel.
En zo smaakt het ook, beetje aparte smaak, misschien is het wel het idee dat ik brandnetels zit te kauwen.
Voor wie eens wat anders wil is het zeker een aanbeveling en het is wel weg te krijgen ook.
In de Tramwerkplaats staat
Tula.
Tula werd als eerste terechtgesteld. Volgens het vonnis werden met een ijzeren staaf alle botten in zijn lichaam gebroken, te beginnen bij de voeten (radbraken). Daarna werd zijn gezicht verbrand ('in het aangezicht geblakerd') en uiteindelijk werd hij onthoofd.Ik was in de Tramwerkplaats om een voorstelling bij te wonen van het Winschoter stadsjournaal.
Dan tonen ze allemaal oude films en wat nieuw werk er tussen.
Ik heb erg genoten, maar dat log ik nog, want nu eerst de foto`s.
En omdat ik nooit weet of ik ooit daar nog weer eens kom, kijk ik altijd goed uit de doppen.
En tramwerkplaats heet zo omdat dat honderd jaar geleden een tramwerkplaats was, voor de tram die hier toen reed.
IS HET TERECHT DAT VOLKERT VAN DER G VERVROEGD VRIJ KOMT?
Natuurlijk is het dat.
De rechter heeft gesproken, en daar dienen we ons aan te houden.
En in dit geval ben ik het wel met de rechtspraak eens.
Hedenavond ben ik naar de Tramwerkplaats voor een voorstelling van het Winschoter Stadsjournaal.
Onvergetelijke beelden uit het verleden gekoppeld aan actueel materiaal. Het team van het Winschoter Stadsjournaal blijft de succesformule trouw. De bezoekers krijgen ook nu weer filmische juweeltjes op het witte doek aangeboden. Dankzij het onuitputtelijke archief kunnen situaties van toen en nu feilloos aaneen worden gesmeed, hetgeen opvallende en smaakvolle items opleveren. Twee avonden achtereen kan er weer worden gesmikkeld van aloude en kersverse filmbeelden.
Niet afgeweken wordt van de succesformule om oude films te smeden aan actueel en dus vers materiaal. Nadat ze vorig jaar de nog nooit vertoonde beelden van strokartonfabriek Reiderland konden tonen, hebben ze dit jaar beelden ontvangen over het leven in Winschoten eind jaren 60. Daarnaast een interessante film, Gedane Zaken getiteld, over het verdwijnen van ‘oude’ middenstandszaken in Winschoten die veel nostalgische gevoelens zullen opwekken. Daarnaast aandacht voor het (gemotoriseerd)verkeersonderwijs in Winschoten, de schansen van Vinchotte, een stille rondgang over de diverse begraafplaatsen en de historie van de Zeeheldenbuurt en Klein Artis.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3593-3600 van 8795 |
Volgende Pagina »
