Ik heb facebook vaarwel gezegd en opgedoekt. Dat wil zeggen, ik heb mezelf van de facebook afgesmurfd.
Natuurlijk gebruikte ik het niet zoals waar ze het voor bedoeld hebben, ik ouwehoerde maar wat in het rond. Eigenlijk net zoals ik op de twitter deed en op de weblogs ook ooit eens deed.
En wat facebook betreft, het was leuk om te kijken in andermans levens, maar degene die ik bekeek hadden dan weer vaak totaal geen interesse in mij.
Eenrichtingsverkeer dus.
Ten tijde dat ik echt op jacht ging naar kerstboomfoto`s was ik aldaar het actiefs. En nu gebruikte ik eigenlijk alleen maar de aan mijn MSN vastgekopelde facebookchat, maar dat was toch niet wat mij gelukkig maakte.
Vandaar dus, vaarwel facebook, en ik heb de twitter ook in de slaapstand gezet.
Het was Open Toren Dag, en aangezien ik, één van de vele, buurmannen ben, nam ik een kijkje en genoot van al dat moois om me heen.
Niet meer zo mooi zoals het eens was, maar wel met restanten uit die tijd, waarvan vast heel veel de tand des tijds ook niet zal doorstaan, op iets enkels na. Een tijdsmonument dus:
Dit betreft één der opnames die ik afgelopen juni maakte tijdens de intocht van de avondvierdaagse alhier in Winschoten.
Ze kwamen zelfs onder mijn balkon langs, maar ik toog toch even naar de menigte beneden.
Stuur mij geen kerstkaarten, ik vind er niks aan, en ik stuur niks terug! Ik vind het onzin om elkaar een kaartje te sturen, en een mailtje hoeft ook niet, want ik word een beetje kriegel van dat gewens.
Iedereen die mij kent weet dat, dus ik krijg dan ook bar weinig kerstkaartjes.
Vorig jaar vond ik wel een paar kerstkaartjes van wat medebewoners van mijn appartementencomplex, maar ik had het te druk met opknappen, inrichten en aankleden om iets van me te laten terughoren.
Toen ik hier introk ging ik eerst bij alle medebewoners langs om me voor te stellen, en tijdens een vergadering heb ik verder nog kennis gemaakt met die enkeling die ik gemist had. Verder heb ik heel weinig contakt met de mensen, en dat is prima zo. De gemiddelde leeftijd alhier is bejaard.
Nu ontving ik dit jaar maar liefst 8 kaartjes van medebewoners, die niks weten over mijn kerstkaartenstandpunt. En ik dacht, ik doe eens gek, en ik kocht, voor het eerst in mijn leven, een setje kerstkaartjes.
Ik noteerde thuis op een briefje alle namen van alle afzenders en schreef voor ieder van hun een kaartje klaar en wierp deze, als een postbode, in hun brievenbussen.
Maar ik blijf er bij dat ik geen postzegels ga kopen en plakken, wie iets verstuurd heeft per post krijgt echt niks terug. Onzin.
Maak een foto van uw kerstboom en upload hem hier. Lichtslingers en andere meuk mag ook.
Maar u mag ook altijd hier klikken om te mailen dan smurf ik hem er zelf wel in. Alles van eerdere jaren en wat ik door uw toedoen vers binnenkrijg zal ik toevoegen in mijn kerstbomenfotoboek.
Doodles:
Sinterklaas, pakjesavond:
hier nog een verlichte kerstster..
je nichtjes en doodles die niet in de camera kijkt..
lief he.
Bovenstaande werd me toegezonden door mijn zusje Wendy.
En ook dit is Winschoten. Dat jack jones vera moda is een kledingzaak en al reeds voor pakjesavond stonden er engelstalige kerstwensen op de ruit.
Ondertussen bouwt men lustig door aan het nieuwe cultuurhuis De Klinker.
Ook zij hebben even vakantie, maar toen ik deze foto maakte was dat nog niet het geval.
Een mijter, achter het raam van een bijbelgetrouwe basisschool, in het schoolgebouw waar ik ooit het openbaar kleuteronderwijs volgde.
De laatste kaas van dit jaar betreft 30+ oud, en smaakt best aangenaam. Zowel op het brood als danwel voor zo even wat tussendoor.
Toen ik ontdekte dat deze foto toch ietwat onscherp was was het reeds te laat om een hernieuwde poging te doen.
Ik wilde die pijl er op knippen en het bordje ook.
En zo kan u het vast beter lezen.
Ik loop heel vaak langs de plaatselijke HEMA en slechts af en toe leg ik een etalage vast.
Dan sluit ik af met twee waarschuwingsborden in atractiepark Slagharen, dat u dat even weet.
En dit geldt voor de kabelbaan.
Er wordt bij uitgelegd waarom iets verboden is, dat is toch wel bijzonder, uitleg er bij. En men is er zeker van dat spugen leidt tot agressie, niet tot verbazing of tot niks omdat men ergens spuugt waar niemand er weet van heeft. Nee, het leidt gewoon tot agressie.
En men wordt, inderdaad zeer voorbarig, bij voorbaat bedankt. Als iets verboden is en men doet het toch niet dan wordt men bedankt.
Ja, daar dacht ik dus allemaal over na tijdens mijn rit.
Afgelopen voorjaar en zomer heb ik een beetje een boel filmpjes gemaakt, en ik laat er zo nu en dan even eentje zien.
Er gebeurt vrijwel niks, het is gewoon net even meer dan een foto, een indrukje.
Ik weet eigenlijk niet eens meer waarom precies, maar ik filmde zo even wat in het rond.
De muziek komt overigens gewoon van youtube.
Als het me te erg ruist ga ik de audio aanpassen en zoek dan wat instrumentaals uit.
