Vandaag blijf ik lekker in Winschoten, maar begin niet al te actueel.
Deze lamp verlichte jarenlang mijn slaapkamer in het ouderlijk huis en doet dat nu alhier in mijn appartement.
Tijdens de verhuizing nam ik hem mee in de lift en dat was een buitenkansje om hem eens goed van de bovenkant te bekijken.
Quandy in het Sterrebos tijdens de steeds eerder invallende avonden.
De Winschoter Toren bij nacht.
Het lijkt soms wel of ze overal tegelijk met de wegen bezig zijn.
En wie er oog voor heeft ziet ook nog allerlei details.
Dit is de Winschoter Toren zoals ik hem zeer onlangs zag vanaf mijn balkon.
En dit zijn de schapen van Winschoten, zij dienen als grasmaaier.
En nog meer en meer en meer.
Dan kom ik nu toe aan de achterkant van de in aanbouw zijnde cultuurhuis De Klinker.
En de voorkant, gezien vanaf de overkant van de rotonde, dus bomen er voor.
Ik hoop dat u deze afbeelding rustig tot u genomen heeft en nu kan vertellen welke u het meest of minst aanspreekt en vooral waarom.
Wel zo leuk.
En nadat ik me wederom had verplaatst filmde ik weer een minuutje.
En wie het niet snapt zou even kunnen scrollen.
Hoewel men natuurlijk ook niet altijd alles maar hoeft te begrijpen om er toch wat over te kunnen zeggen.
Wellicht moet ik het één en ander even uitleggen.
Afgelopen zaterdag was ik naar Pura Vida.
Dat is een evenement waaarbij het Noord Nederlands Orkest, gratis en in de buitenlucht, en concert geeft.
Al voor de zoveelste jaar op een rij, en ik was er dit keer voor het eerst bij.
Ik wandelde wat in het rond, genoot, voor zover mogelijk, van de muziek, en maakte op strategische punten filmpjes van ongeveer een minuut.
Niet om het concert te vangen, maar wel de sfeer en hoe het er bij staat.
Natuurlijk kan dat ook met foto`s, maar die komen nog.
En al die filmpjes in één log stoppen, of de boel aanmekaar monteren, laat ik liever aan anderen over.
En zo smurfen wij voort.
Nu even terug naar de laatste zomeravond van augustus, aan het Oldambtmeer in BLauwe Stad, ten noorden van Winschoten.
En na dit wandelde ik weer naar een andere plek, en een half uurtje of zo later filmde ik weer even wat.
Dat log ik dan een andere keer.
Op de laatste avond van augustus liep ik wat rond tussen het publiek dat afgekomen was op Pure Vida.
En zo her en der en zo nu en dan filmde ik een minuutje, om te pogen iets van de sfeer en de drukte vast te leggen.
Ik stond hier kennelijk een beetje in de wind, want waaien kan het daar op de open vlakte.
En dan toon ik nu wat ik zie als ik aan het tv kijken ben en onderwijl naar links kijk.
Links van opa`s radiotoestel staat mijn buro met laptop en zo.
En achter het muurtje bevindt zich mijn keuken.
Inmiddels is de situatie iets gewijzigd, maar dat doet er niet toe.
Ik twijfel eigenlijk of ik het volgende lied wel moet introduceren of dat het wellicht beter is om gewoon maar te posten, zodat joe het geheel ongeinformeerd over joe heen kan laten komen.
Maar, zoals u ziet, toch maar een inleiding.
Ronflonflon was een rommelig radioprogramma, en bij vlagen soms zelfs chaotisch.
Ronflonflon bestond uit een grote hoeveelheid rubrieken, met evenzoveel jingles.
Zo was er de post rubriek, met de jingle, de post, de post, wat brengt vandaag de post?
Maar omdat presentator Plafond meer post kreeg dan hij wilde of kon behandelen werd er een tweede postrubriek geintroduceert.
Achterstallige post, bedoeld voor brieven die eigenlijk al achterhaald zijn maar toch nog behandeld worden.
Ook deze rubriek werd voorzien van een jingle.
Behalve jingles maken en afdraaien hield Ronflonflon er ook wel van om zelf liedjes te maken.
(waar ik de weblogzondagen in 2013 mee opsmurf)
Soms ontstond er vanuit een liedje een verkorte jingle.
En soms maakte men van een jingle een heel lied.
En dat laatste was dus bij het volgende lied het geval, begonnen als jingle, en nu met coupletten er bij een lied.
Luister en huiver en geniet.
Of erger en verafschuw of andersinds, en schroom vooral niet om in de reageerdoos uw commentaar te geven.
Achterstallige post, achterstallige post.
Ik worstel mij heen door achterstallige post.
Er heeft zich weer het een en ander opgestapeld er moet nodig weer eens wat opgerakeld.
Dus nu niet langer er omheen gedraait, maar snel wat brieven en kaarten er tussen uitgegraait.
Oja, ik stort mij op de achterstallige, ik stort mij op de achterstallige post.
Ter voorkoming van problemen in naam der koningin.
Hopende ten spoedigste van u te vernemen, nou dat heeft dus niet meer zoveel zin.
Willen wij uw aandacht vragen, genoodzaakt tot verhoging van tarief.
Een goed doel, of ik bij wil dragen, ah , maar dit is vast een leuke brief:
Liefste
Ik schrijf je in de hoop dat jij ook spijt hebt van onze ruzie.
Als ik nu niet meteen iets van je hoor moet ik aannemen dat het voorgoed uit is tussen ons, en ga ik, liftend, een zwerftocht maken om mijn geluk elders te beproeven.
Bel me op, op of schrijf me meteen terug, of anders, vaarwel...
Ja, dit was eens, en zal vast en zeker ook wel eens weer, te Winschoten.
Zo nu en dan wandel ik eens rond in Amsterdam, en dan maak ik af en toe een foto van iets wat ik op de foto wil zeggen.
Allemaal verschillende hoogtes, maar dat ziet u zelf ook wel.
Dat hebben ze toch maar mooi gebouwd vroeger.
Het zit niet echt lekker, zonder trappers.
Ehm, leuk he, al die verschillende bouwstijlen!
En wat raamverfraaiing.
Ik weet nog steeds niet of ik dit nou mooi of lelijk vind.
Dat weet ik wel van dit: mooi!
En dit valt dan in de catagorie: zomaar.
En dan nu aan u om mij te vertellen welke foto u het meest aanspreekt, of het minst, en waarom.
Ik was er nog nooit naar toe geweest, Pure Vida:
Er was altijd wel een reden om het te missen, maar één ding stond vast, dit wilde ik toch sowieso één keer meemaken.
Dus stapte ik afgelopen zaterdagavond op de fiets, en na ongeveer een kwartiertje bevond ik me midden in de wijdsheid van Blauwe Stad aan de oevers van het Oldambtmeer.
De exacte lokatie was niet moeilijk te vinden, ik fietste gewoon met de stroom fietsers mee.
En er waren ook best veel auto`s onderweg, en er reden grote bussen vanaf de Intratuin in Winschoten.
Ik had de hele dag in korte broek en t shirt op mijn balkon gezeten, maar had uit voorzorg toch een lange broek aangedaan, en mijn jas tuisgelaten.
En het was toch best nog wel frisjes daar waar de wind vrij spel had.
Ik besloot om geen zitplaats te nemen, en wat rond te wandelen en staand de muziek tot me te nemen.
Er was een VIP tribune, waar ik overigens wel een kaartje voor had, van de RABOBANK, maar ik heb iets tegen VIP.
En een gratis klapstoel, alleen voor RABOBANKleden wilde ik ook niet, want ik vind dat ook niet leden moeten kunnen zitten.
Dat kon ook wel, maar dan moest met 2,50 betalen, en ook dat vertik ik.
Dat de RABOBANK het geheel sponsort, oke, maar mensen die bij een andere bank zitten moeten niet benadeeld worden, op geen enkele manier.
Nou, de presentatie was prima, gewoon in het Gronings, en de muziek was ook wel oke.
Ik heb niet zoveel met klasiek, maar och, het was best te doen.|
En toen ik er genoeg van had fietste ik weer lekker naar huis.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3753-3760 van 8724 |
Volgende Pagina »
