Kijkje oveR de gRens

De verkeersdrukte aldaar, door mezelf gesmurft.

Joe ziet maaR

Vandaag neem ik u mee in een reis door de tijd waarbij we beginnen in  de afgelopen winter in Winschoten Zuid.

Om u vervolgens mee te nemen naar een blik op wat eens het schoolplein was van mijn lagere school.



En de voorzijgevel van mijn lagere school, met nieuwe dakgoten, de rest is onveranderd.



Een raam, waar ik vast aan de andere kant wel eens mijmerend voor heb gestaan.
Het ultieme maandagochtendgevoel.



Mijn vrijwel dagelijkse kookkunsten, en vooralsnog volstaat dat prima.



Ik ben nu wel even klaar met de calorakaas en nam de volgende op de lijst:

30 + jong belegen, het smaakt heerlijk en voortreffelijk, kan niet anders dan een tien.



En zo belanden we bij vandaag, en hoe ik langs de bouwput van De Klinker fietste.



En men werkt gestaag voort.



Zoals wij allen doen.



Waarna het tijd is voor vermaak, en dat is waar dit om te doen is.



Ik lees mijn weblog altijd even hardop voor, alvorens ik tot publiceren overga.

InteRieuR

Mijn magnetron is minder interesant, en wellicht komt dat dan nog wel een keer,  eerst toon ik even wat er soms zoal op ligt.
Ter linkerzijde mijn broodtrommel, waar elke werkdag één banaan meegaat onder het rekkertje.

Mijn oven is minder interesant, maar wellicht ziet u dat in de toekomst nog eens, ik toon nu even mijn afwas.



Mijn werktas, heel oud, en mijn prullenbak, nog steeds best wel spiksplinternieuw.



Tot zover dan een kleine blik in mijn keuken.

Hoop doet leven

Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.

Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.

Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.

We pakken het dit jaar nou eens anders aan.
Om tenslotte weer te zeggen had ik dat maar niet gedaan.
We gooien het dit keer over een andere boeg.
Om ons twaalf maanden later af te vragen waar dat nou weer op sloeg.

We kijken vooruit, we kijken niet meer terug.
We bouwen zonder blikken over de volgende brug.
Het leven blijft toch een raadsel voor mij.
En voor dat je het weet is er weer een jaar voorbij.

Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.

Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.

Ik weet nooit goed hoe ik moet beginnen.
Wie zal ik dit jaar nu weer eens beminnen?
Je kan je nou wel zorgen maken maar wat schiet je daarmee op?
Ik vind het wel gezellig, van de regen in de drop.

Geen woorden maar daden, we gaan er tegen an.
Maar ik vraag me steeds maar af of het ergens op zal slaan.
Gelukkig hoef ik niet zo lang meer mee.
Dus zingen we nog een keer, en wie zingt er met ons mee?

Wat stelt het nou voor dat neuwe jaar,
allemaal onzin, bekijk het maar.
We willen het nou wel
anders aan gaan pakken, maar het is weer oude koek waar mee we
aan komen kakken.

Zullen we zorgen voor iets nieuws onder de zon, als dat nou eens kon.
Als dat nou eens kon.
als dat nou eens kon.

Genieten

Met een toeristische bus meegaan die door de stad langs alle bezienswaardheden rijdt vind ik altijd wel genieten.
En op drukke punten, waar het een beetje vastloopt allemaal, vind ik het wel prima dat ik niet hoef te rijden en me gewoon kan verwonderen hoe het allemaal gaat.

Foto`s van WaRschau dinsdag 23 juli 2013

De titel klopt maar ten dele, want ik begin dichterbij huis, maar verder in het verleden.
Namelijk, vorige winter te Winschoten Zuid.

Deze afbeelding maakte ik om de busnummers even vast te leggen op mijn fototoestel, dat zou nog eens van pas kunnen komen als we terug wilden naar de camping.



En ik maakte ook nog maar even een inzoomertje, voor de duidelijjkheid.



Veel reclameuitingen, veel grijze betonnen flats, maar wel fietspaden!



Ik woon zelf drie hoog, en voor Winschoter begrippen is dat hoog in de lucht.
Wie alhier drie hoog woont woont vlak aan de grond.



Tijdens een vouwfietstochtje viel dit olijke, onsierende, culturele reclameborden wir war me op.



Of wat denkt u nou van dit?  |
Zomaar ergens bij een druk kruispunt en in en uitgang naar de ondergrondse.



Waarom zetten toeristen toch altijd de kerken op de foto?
Die staan er over 1000 jaar nog steeds, juist al het gedonder eromheen is vergankelijk.



Auto, fout parkeerd, tram, regenboog, oudbouw, nieuwbouw, paaltjes met gele knobbel en nog wat palen en zo.



Het is de bedoeling dat u deze foto`s aanschouwd en dan iets over een bepaalde foto in de reageerdoos neerzet.



Ik heb overigens besloten dat ik niet meer na ga denken of iets met een d of een t eindigd, bij voorkeur maak ik daar, vanaf heden, en dat is wel eens eerder voorgekomen in het verleden, een d van.

Een wandeling

Ik heb vroeger bij een wandelvereniging gezeten.
En wel wandelingvereniging BATO, omdat we een BATO gezin waren.
BATO is een voetbalverening, voor de arbeiders. (1883)
En WVV is er eentje voor de elite. (1896)

Ja, Winschoten kent twee voetbalclubs.
En BATO had naast het voetballen nog een afdeling gymnastiek en een afdeling wandelen.

En Winschoten kent ook twee wandelverenigingen.
Te weten, wandelvereniging BovenBuren, en wandevereniging BATO.

En dat wandelen was wel leuk, zo kwam ik nog eens ergens.
Ik hoefde me niet in te spannen en het was reuze aangenaam en gezellig!
Heel de provincie`s Groningen en Drente door, en als aandenken elke week een medaille.

Maar ja, na een jaar of wat had ik dat gewandel wel gezien.
Dat wil zeggen, in verenigingsverband.
Ik wandel nog wel steeds met de hond.

DRama

Het verkeer in de Poolse hoofdstad Warschau is een ramp.
Men kent daar geen rondwegen, dus alles moet door de stad heen.
En weer terug.
Het stinkt daar echt naar uitlaatgassen en het is erg lawaaiig.
De ochtendspits gaat langzaam over in de avondspits.

In de nacht is het er wel rustig.
Niet stil.

Ik heb maar weinig filmpjes gemaakt tijdens mijn vakantie, maar hier was ik toch wel zo van onder de indruk dat ik het wel even het proberen waard vond.