En dan meld ik me nu vanuit de hoofdstad van Duitsland, Berlijn.
Een zo te gek gave stad dat er op deze moderne camping geen internet is.
Wat u nu leest heb ik aldaar dus getypt.
Onderweg hier naar toe, tijdens de laatste honderd kilometer voor de grens, bleek het wegdek een stuk beter dan dezelfde weg in tegengestelde richting.
Dat was echt niet normaal en zou eigenlijk gewoon verboden moeten worden.
We zagen nog waarom.
Een vrachtwagentje was helemaal in de kreukels tegen een boom geparkeerd.
Er stond politie bij en een wegsleepwagen.
Of de chauffeur het overleeft heeft, ik durf het niet te zeggen...
Nou ja, prima weer, de voortent afgebroken en zo`n 300 kilometer dichterbij huis weer opgezet.
Morgen Berlijn maar eens verkennen.
Even deze mededeling: Klikkerdeklik.
Vandaag weer met de tram de stad in.
Om aldaar uit te stappen nabij een kathedraal.
Eentje met een toren van een meter of 90, en er zit ook nog eens een lift in.
Eerst een stukje met een wenteltrap, dan liftend verder, dan genieten van het uitzicht over Wroclaw.
Daarna een boottocht gemaakt van een uur, en dat is ook wel lang genoeg.
Heen, en weder.
Toen het centrum maar weer in en per ongeluk beland bij een Italiaan.
Best lekker, niet veel.
Vervolgend getramd naar het waterspektakel waar ik gisteren ook al was en toen wandelend terug naar de camping.
Na de vermoeiende dag van gisteren vandaag rustig aan gedaan.
Met de tram Wraclaw, uitgestapt bij een overdekte markt, dat een grondig bekeken en toen het centrum in.
Aldaar zijn ze niet zo opdringerig als ik Krakau, wat aanbevelen van rondritten met electrice wagentjes betreft, hier mocht je zelf eentje aanspreken.
Zo zagen we al zittend in anderhalf uur de hele stad.
Dit keer helaas niet in het Nederlands maar in het Engels.
Alle monumenten gezien.
Daarna gingen we nog even op zoek naar de honderd jaar oude tram, die we niet konden vinden.
Maar zo rondzwalken door de stad is ook leuk.
We zagen in de rivier nog een schildpad zwemmen.
Ik kwam nog een kunstproject tegen, op de knop drukken, op een bankje gaan zitten, wachten op de flits en er verschijnt een foto op internet.
Spot mij alhier.
En wie niet wil zoeken, of niet kan vinden, dit ben ik.
Af en toe een klein buitje, en op tijd weer naar de camping om daar wat te eten.
En savonds ongeveer twinting minuten lopen van de camping, genieten van een schitterend schouwspel.
Gratis.
Een fontein, met licht en laser en muziek en vuur, en in het donker het mooist en het spectacularst.
Op vrijdag en zaterdag om half tien de laatste en mooiste voorstelling, die pikte ik nog even mee.
Op mijn 38ste verjaardag ging ik naar Tsjechie.
De hoogste berg van het nabijgelegen Reuzengebergte is namelijk te bewandelen.
Men kan eerst met een kabelbaan omhoog en het laatste gedeelte lopen.
Onderzoek wees uit dat je via de Poolse kant nog anderhalf uur moest lopen en via de Tsjeschische kant helemaal tot de top kon kabelbanen.
Jaja, dat was dus niet zo, we eindigden zo`n 2,5 kilomter vanaf de top.
Het weer.
Op zich begon het allemaal wel prima, maar tijdens de klim trok het nog dichter dan het toch al was.
Er volgde wat regen, en toen een enorme hagelbui.
Mijn t-shirt plakte helemaal vast en mijn korte broek bleef ook niet helemaal droog.
Ijskoud en drijfnat kwam ik boven aan, op de 1800 meter!
Ik had het gehaald!
Het uitzicht van 200 kilomter bleef beperkt tot zo`n 20 meter, maar af en toe als de bewolking een beetje brak was er toch een schitterend uitzicht zichtbaar.
De Tsjechische eettent was een beetje tochtig, maar aan andere kant van de grenspalen was ook een Pools gebouw, en daar was het lekker warm en droog.
En de koffie en de verjaardagswafel smaakten heerlijk.
Aldaar maar een plastic antiregenjas gekocht voor de afdaling.
We waren nog maar net op tijd voor de kabelbaan!
Hij stond al stil, de karretjes waren al opgeborgen, maar we mochten kennelijk toch nog mee naar beneden.
Tsjechen zijn van nature heel onvriendelijk.
Ze zeggen niks, maken geen contakt, laat staan oogcontakt, maar ze zien je wel.
Halverwege de kabelbaantocht bleef het ding wel een hele minuut stilstaan!
En wat er dan allemaal door je heen gaat voor gedachten, dat is nogal wat.
Gelukkig ging die daarna verder.
Vlak voor de Tsjechish-Poolse grens nog even wat gegeten, en daarna weer naar de camping in het Poolse Wroclaw.
Mijn navigatieding wijst altijd de korste weg, zodoende kwam ik over bergweggetjes die nauwelijks wegen genoemd zouden moeten mogen worden.
Gelukkig maar dat ik een jeep heb, die kan er goed tegen.
Op de laatste dag dat ik 37 was toog ik naar het centrum van Wroclaw.
De tramhalte is pal naast de camping, makkelijker kan het niet.
Middenin de stad aangekomen geen idee welke kant we wel op moesten.
We deden maar wat en belanden onder de grond in een enorm groot en modern winkelcentrum.
Niet echt wat we zochten, bovengronds kwamen we al snel het bekende panorama tegen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Panorama_van_Rac%C5%82awice
http://www.panoramaraclawicka.pl/
Helaas was de voorstelling uitverkocht, maar konden we die van 15 uur wel meepikken.
Oke.
Dus nog anderhalf uur over, en de kaartjes waren tevens geldig voor een nabijgelegen kunstmuseum.
Daar eerst dan maar eens in.
Een prachtig statig gebouw, dat wel.
Binnengekomen zagen we voornamelijk allemaal jezusbeelden uit 1700 en een boel schilderijen en kopjes en pistolen en ondefinieerbare voorwerpen, ook allemaal van rond 1700, net als al die suppoosten.
In elke zaal wel eentje, die ons goed in de gaten hield.
We mochten geen rugzakje op de rug dragen, stel je ook voor dat je zo`n jezusbeeld kapot zwiept!
En een snellere route kiezen om sneller weer buiten te zijn mocht ook niet, nee, we moesten die kant op, en geen enkele andere.
Na een wc bezoek vlug maar weer naar buiten, de frisse lucht in.
En voor 15 uur aanwezig zijn bij de voorstelling.
Spannend, eerst een gang door, langzaam omhoog, en daar was het panorama!
Schitterend!
En nederlandstalige uitleg aan de oren middels een apparaatje.
Geweldig.
Daarna ontdekte ik een kaart van de stad, en vond ik waar ik was en waar het marktplein was, Rynek
Prachtig.
In de tweede wereldoorlog was veel verwoest, daarna is 70 procent weer in oude glorie hersteld, en dat is goed gelukt.
Overal pleintjes en doorgangetjes, en het was ook nog een lekker weer en reuze gezellig.
Na een heerlijke Poolse schnitsel de tram weer opgezocht die ons naar de camping bracht.
Mijn laatste avond als 37 jarige heb ik ook nog even gevouwfietst.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 4457-4464 van 8720 |
Volgende Pagina »
