Het is dat de Bijlmerramp toen plaatsvond, zodoende kan ik het onthouden. De maandag 5 oktober 1992 zou een feestje worden op de vernieuwde Radio3FM, maar er klonk louter aangepaste muziek...
Vanaf oktober 1992 was Radio 3FM horzintaal geprogrameerd. En op zich zat ik daar niet echt op te wachten.
Ik was zeer verknocht aan het oude radio 3. Uniek op de wereld!
Op maandag de AVRO, dinsdag de VARA, woensdagochtend de EO, tot 13 uur, daarna de VPRO, donderdag de TROS, vrijdag Veronica, zaterdag de NCRV en op zondag de KRO.
Elke dag een andere kleur, een ander geluid, met als rode draad om zes uur `savonds de Avondspits. En snachts ging de zender gewoon uit, na het Wilhelmus op middernacht kwam er ruis, tot zes uur in de ochtend.
Vanaf oktober 1992 zou alles anders gaan.
Elke dag de KRO met de Breakfast Club, AVRO`s Arbeidsvitaminen, VARA`s Denk aan Henk en Carola (op vrijdag de SteenenBeenShow), de NCRV met The Macig Friends, Veronica met Rinkeldekinkel en de vertouwde Avondspits van de NOS, gevolgd door Spoor zeven op de EO.
En elke dag van 21 tot middernacht de VPRO met Villa 65 met elke dag een ander geluid van een andere dj.
Dat was wennen. Het had zijn voor en nadelen. Voor mij had het niet gehoeven, en zelfs na twintig jaar wil ik wel terug naar de oude situatie. Omroepen waren toen nog echt unieke omroepen.
Nu nog wel, een beetje. En wat toen is ingezet op Radio 3FM is later ook ingevoerd op alle andere zenders, en tegenwoordig zelfs op tv.
Moderne tijden. Strakkere tijden.
Zendercoordinatoren, netmanagers, kijk en luistercijfers, marktaandelen, tagets.
Voordeel van 3FM is dan wel dat ze zich wat meer gericht hebben op de festivals in het land. En meer op nieuwe muziek en meer op Nederlands product. Nadeel is dat de vrijheid van platenkeus ontzettend ingeperkt is, dat de zender veel te voorspelbaar en te weinig gevarieerd is, en als je bijvoorbeel Paul niet zo leuk vindt hij toch elke dag op de zender komt.
En dat is allemaal begonnen vandaag precies 20 jaar geleden, met aangepaste muziek. Ik ben toch blij dat ik al zo oud ben dat ik de oude situatie nog meegemaakt heb, ik weet nu hoe het ook kan/kon.
Tussenstand is dus nu 20, en momenteel is het elke nacht raak. Ik hield het maar even bij tien linkjes, allemaal best even een kijkje waard. Voor de geintereseerden, waaronder ik.
Sinds het aantreden van het kabinet Rutte hebben 101 megastallen samen 11,2 miljoen euro subsidie gekregen van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie.
Uit de beantwoording blijkt ook dat het kabinet megastallen van Nederlanders in het buitenland heeft gesubsidieerd. Sinds oktober 2010 kregen 9 van die megastallen samen 20 miljoen euro subsidie. Verder werd er 15 miljoen euro uitgeleend.
Het was toch de VVD met die affiches over geen handen ophouden en geen subsidie? Wtf is dit dan?
Ja, weer een nieuw filmpje, want weer nieuwe branden. Ik had ergens gelezen van 17, maar het zijn er dus 16. Nou ja, ik weet ook niet hoe ze tellen, soms blijft het bij een conifeer. Het haalde zelfs het NOS Journaal. En RTVNoord.
Ik woon niet aan het Marktplein, maar wel in het centrum. Naast een leeg pand, maar dat is niet zo uniek, wel een beetje eng. Midden in het noodverodeningsgebied.
Elke dinsdagmiddag fiets ik na mijn werk even langs het in aanbouw zijnde cultuurhuis om de stand van het bouwen aan te zien. Dit keer fietste ik tevens even langs enkele brandpanden.
Van de brand hierboven heeft u al een filmpje kunnen zien, het filmpje van hieronder zal ongetwijfeld nog volgen.
Gelukkig wordt er ook nog gebouwd aan het nieuwe cultuurhuis.
Hoewel sommige mensen vinden dat je beter geen 21 miljoen uit kan geven vind ik dit toch wel juist goed voor de werkgelegenheid.
Ik kijk ook elke dinsdag of de webcam het al doet, nee, misschien volgende maand.
Ja, risico van het vak, zou Teeven zeggen. En nu kan ik u wel gaan vervelen met zij-wegen en zij-nogwat.
Ik hou op zich wel van beknopt en duidelijk. Maar voor de mensen die me niet geloven, er zitten links verwerkt in dit logje voor nadere informatie.
Het eerste hoorde ik zondagochtend en ik dacht, ik ga nooit meer vliegeren. Nu deed ik dat toch al niet, als kind had ik het wel eens gedaan en dat was toch niet mijn ding.
Het tweede las ik op internet. En dat is wel even schrikken, zo dichtbij.
Ik dacht er al aan om eens een tandemsprong te maken, en dan te genieten van uitzicht, maar die gedachte is nu wel heel ver weg.
Het derde vernam ik aan het eind van de middag, en toevallig reed er ook een kennis van mee. Hij was het gelukkig niet.
Voor mij dan gelukkig, de nabestaanden zullen er anders over denken.
