Het zijn de kleine dingen die het doen.
En het zijn ook de kleine dingetjes waar ik me een klein beetje aan erger.
Ik maak even een klein opsommingetje, omdat ik me ook wel eens lichtelijk erger aan al te lange verhalen.
Dat het oog wat wil vind ik maar onzin.
Als ik een stuk taart eet erger ik me altijd aan de partjes van mandarijnen, die smaken vies en dienen alleen voor de sier.
Net als de welbekende nootjes en ander zooi.
Ik eet het liefst een stuk taart zonder franje, gewoon een bodem met wat kwark er op, dat is pas echt lekker.
Op weblogs kom ik heel vaak tegen dat mensen met een letter van het alfabet iets gedaan hebben.
A of U of welke letter dan ook, dat staat natuurlijk voor een naam.
Maar het leest zo irritant, ik was met A op stap.
En als A nou Anton heet, en dat mag vanwege de privacie niet bekend worden gemaakt, maak er dan August van, of desnoods Paulus.
Alleen een letter maakt van iemand een crimineel.
In mijn hersenpan tenminste.
Een derde ergenisje is de zogenaamde zelfcencuur.
Ik vind het k*t dat mensen g*dv*rd*mm* niet gewoon kut op hun eigen weblog durven te zeggen.
Nadere informatie kwam ik later tegen, en wel hier.
Het online magazine van VPRO Dorst is op 1 juli gelanceerd, dit magazine brengt elke dag een beeldvullend item van een jonge maker. De vorm varieert van film tot poëzie, van fotoreportage tot literair verhaal, van hoorspel tot borduurpatroon.
Dorst biedt een podium aan jong talent en is een jonge invloed binnen de VPRO. Een groeiende groep van inmiddels 80 jonge talenten bepaalt de uitstraling en inhoud van VPRO Dorst. Het online magazine is de eerste uiting van het merk, in de nabije toekomst manifesteert VPRO Dorst zich ook op andere podia.
Nou ja, we zullen het wel zien, ik in elk geval wel, vanaf heden is dit voor mij dagelijkse kost.
En ik heb het geloof ik ook nog nooit over oorsmeer gehad, ook zeer de moeite waard.
Hoewel die lijken te zijn bezweken aan een of andere zomerstop.
Hoe dan ook, er is weer meer kunst, cultuur en onzin op het wereldwijde web bijgekomen!
Groen Links doet me altijd denken aan de smurfen.
Groen Links is eigenlijk wel een smurfenpartij.
Groen Links is een partij die ontstaan is uit allerlei piepkleine partijtjes.
Ze dachten, we blijven allemaal klein, laten we samen gaan om groter te worden, dan kunnen we misschien nog echt eens het verschil maken.
En zo ontstond Groen Links.
Een duidelijke naam voor een duidelijke partij.
Ze zijn links, dat wil zeggen dat ze werkelijk geven om de medemens, en ze zijn groen, en dat wil dan weer zeggen dat ze altijd kiezen voor de natuur, voor een betere wereld.
Net als de smurfen dus.
Voorheen vielen ze vooral de PVDA aan.
Want de PVDA was wat naar rechts gesukkeld, en telkens weer wees Groen Links ze daar fijntjes op.
En daardoor groeiden ze, steeds groter.
En nu ziet het er naar uit dat ze mee gaan regeren in Paars Plus, met VVD, PVDA en D66 er bij in.
Ze willen het groene en sociale hart vormen van de nieuwe regering.
En dat zal mij benieuwen, of ze ook regeren kunnen en wat ze klaarspelen.
Eerst het regeerakkoord maar even afwachten.
Ik heb heel weinig met de liefde, en liefdesliedjes zijn dan ook niet mijn lievelingsliederen.
Ik snap de liefde namelijk niet, en ik snap ook niet waarom mensen datgene wat ze op het hart hebben ook nog allemaal precies rijmt.
Maar dat wat ik nu tegenkwam wil ik wel bombarderen tot mijn eigen zomerhit.
Temeer daar de tekst een beetje rammelt, maar juist daarom misschien zo mooi past.
Het betreft Lucky Fonz met Ik heb een meisje:
ik wil je opvouwen en in mijn broekzak doen,
dan nam ik je mee bijna elke dag
en ik, ik wil een fototje met jou hoofd erop en dan laat ik die aan mijn vrienden zien en dan zeg ik kijk die lach
ik heb een meisje en ze doet het graag met mij
ze zegt oh baby i love you so
ik heb een meisje en het is zo'n lieve schat
en als ik aan haar denk dan denk ik oh oh oh
zo mooi
en ik, ik wil je hand vasthouden met je lopen door de stad
zodat alle mensen zeggen he he kijk eens zie je dat
wat een mooi stelletje die hebben het heel fijn
ik wist niet dat er iemand nog zo ontzettend verliefd kon zijn
ik heb een meisje en ze doet het graag met mij
ze zegt oh baby i love you so
ik heb een meisje en het is zo'n lieve schat
en als ik aan haar denk dan denk ik oh oh oh
zo mooi
en ik, ik wil je vriendje zijn en heel vaak met je vrijen
en dan worden we weer wakker en dan maak voor jou een ontbijt en ik ik wil je kusjes geven waar je ook maar wil en als ik zeg waar je ook maar wil dan bedoel ik ook echt waar je ook maar wil
ik heb een meisje en ze doet het graag met mij
ze zegt oh baby i love you so
ik heb een meisje en het is zo'n lieve schat
en als ik aan haar denk dan denk ik oh oh oh dan denk ik oh oh oh dan denk ik oh oh oh
zo mooi mooi mooi mooi mooi mooi mooi
Aankomende nacht is het weer De Nacht van Winschoten.
Ik googlede even maar heb niks kunnen vinden, ook vreemd zeg.
Er staat wel een mooit overzichtje op de website van de gemeente.
(maar een eigen website zou niet misstaan, kom op zeg)
Aanstaande zondag speelt het Nederlands voetbalteam de WK finale tegen het nationaal elftal van Spanje. Op veel pleinen zal de wedstrijd op grote schermen worden getoond. Zo ook in op het Marktplein in Winschoten. Het iinitiatief is afkomstig van vier ondernemers. Ook bij andere horecaondernemers bestaat de mogelijkheid om het voetbal te volgen vanuit het café.
De festiviteiten op het Marktplein worden ingeluid door een deejay. Ook in de rust en na afloop van deze finalestrijd zorgt de deejay voor de muziek.
In Leek en Stadskanaal zijn ook plannen voor plaatsen van een groot scherm. In de stad Groningen lukt het tot op heden niet.
Goh, wat is Winschoten toch weer modern bezig.
Nu moet u niet denken dat ik zondag naar die wedstrijd ga kijken, maar ik zal ruim voor aanvang toch even aanschouwen hoe dat scherm er bij hangt, of staat.
Ik weiger namelijk om me mee te laten slepen in wat voor mediahype dan ook.
En eerlijk gezegt snap ik ook niet precies waarom ik zou moeten juichen bij een doelpunt, of blij zou moeten zijn.
Of diep teleurgesteld of somber als "we" verliezen.
Dat soort nationalistische gevoelens ken ik niet, hoe graag ik ook zou willen.
(en toch ben ik er wel weer content mee dat zulke dingen als schermen ophangen in een stad als Winschoten weer helemaal geen probleem is)
Hoe dan ook, zondag is nu al een historische dag, en daarom ben ik er best benieuwd naar:
Hoe gaat u de wedstijd beleven?
