En dat heb ik voornamelijk gevierd op de Zweedse snelweg,
en ik had dit al van te voren getikt en dat mag u nu fijn lezen:
----------------------------------------------------------------
Vandaag zijn we neergestreken in Halden.
Dat wil zeggen, op zaterdag 7 augustus 2010, maar als u dit leest ben ik daar al lang niet meer, want aldaar op de camping is geen internet.
Ik heb geinformeerd en om te internetten moet ik de stad in, en iets draadloos uit de lucht plukken zat er ook niet in.
-
Halden ligt aan de Zweedse grens, nog net in Noorwegen.
In Halden ligt een grote vesting, fort Fredriksten, en de camping heet ook Fredriksten.
De fort werd gebouwd in 1658 en tot 1905 bleven ze er aan verbouwen, want pas toen werd het vrede in Noorwegen en mochten ze hun eigen staat regeren.
Daarvoor hadden ze veel last van de Zweden en de Denen, die om beurten de baas wilden spelen, en ondanks deze verdedigingswerk lukte het altijd om het land in te pikken.
En altijd lukte het de Noren om het weer in eigen handen te krijgen.
-
Kortom, veel oude kanonnen en stevige muren en her en der wat door de tand des tijd aangetaste bouwwerken.
En die ga ik zondag op mijn gemakje allemaal even bekijken.
De stad zelf kan ik daardoor helaas niet zien, want ik moet door want ik moet terug, zweden in.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Zondag 8 augustus 2010, de laatste dag dat ik 35 ben, en de laatste dag dat ik in Noorwegen ben.
Vandaag het hele vestingwerk eens grondig bekeken, en ik vind zoiets altijd wondermooi.
Oudheid en moderniteit en versletenheid alsmede vergankelijkheid.
Het hoofdgebouw is nog vrijwel helemaal intact en wordt momenteel gerestaureerd.
Gelukkig was het vandaag een zondag en konden we ongestoord alles bewandelen.
Er moest wel entree betaald worden, volgens het bordje, maar we hadden geen idee waar, dus dat werd een gratis kijkje.
--
Even verderop liggen ook allemaal bijforten die hiertoe behoorden maar wel door de tand des tijds aangetast zijn.
Op de ene plek staat nog nauwlijks een muurtje en verderop is alleen iets van een fundering nog zichtbaar.
---
Na alles gezien te hebben ben ik nog een rondje wezen vouwfietsen, iets wat ik eigenlijk elke dag wel even deed.
En ik kwam zomaar op de plaatselijke golfbaan terecht, die hebben ze aangelegd tussen al die historische forten in.
---
En na het avondmaal maakte ik eens een rondwandeling.
En ik liep wat te zwalken over de campingminimidgetgolfbaan, en opeens kwam er een campingmedewerker aangelopen, met een midgetgolfstok, een balletje een kladblok en een potloot, ik mocht wel even spelen, het is "free!"
Maar gratis of niet, ik hoef niet, echt niet.
--
Op de wc maakt de rol waar het wc papier uitkomt een enorm kabaal, en ik merkte luid en duidelijk dat ik niet de enige was die zoveel herrie maakte.
----
Het weer deze vakantie was zeer wisselvallig, de ene dag liep ik te rillen en deed ik mijn warme trui aan, en vandaag was het weer korte kleding weer.
Tenslotte liep ik alleen nog eens door het lege fort vlakbij de caravan.
Er was verder niemand, en er was een van de mooiste zonsondergangen gaande.
En ik dacht, wandelend tussen honderden jaren oude muren, dit is een mooie avond om mijn 36e levensjaar mee af te sluiten.
-----------------------------------------------
Morgen verlaat ik Malmo en daarmee Zweden weer en zal de dag en de nacht doorbrengen in Denemarken.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
We zitten dus vlak ten zuiden van de hoogvlakte Valdresflya
http://nl.wikipedia.org/wiki/Valdresflya
Maar eerst zijn we dat maanlandschap over gereden om een kijkje te nemen bij Ridderspranget. http://no.wikipedia.org/wiki/Ridderspranget
Onderweg liepen er zowel koeiens als schapen op de rijbaan, maar dat is hier heel gewoon, en ze gaan ook heel gewoon geen stap opzij.
En na wat rondkijken en rondwandelen aldaar en rondkijken en rondwandelen op de hoogvlakte en voleten weer terug naar de camping, helaas niet die op de hoogvlakte zelf.
http://www.beitocamp.no/
Morgen pakken we het spul weer in om een kilomter of 300 zuidwaards te gaan, om te gaan staan op de laatste Noorse camping voor de Zweedse grens. -
--------------------------------
Het Noors lijkt overigens wel wat op het Zuid-Afrikaans, dat wil zeggen, als u rustig en goed leest valt er wel wat van te bakken.
------------------------------------
Waar ik nu beland ben is inderdaad erg hoog, en wat regenachtig ook.
Maar het is niet een hoogvlakte, niet zoals ik die ken tenminste.
Het heeft meer van een skioord, alleen ontbreekt de sneeuw.
Wat ik gisteren nog was vergeten te vertellen is dat we tevens het gratis musuem bezocht hebben dat toebehoort aan de befaamde flam spoorlijn, en nu ken ik dus de hele geschiedennis.
Gebouwd ergens in de jaren 20 en 30 en zo.
Wat ik ook nog wel even vermelden kan is dat er tijdens de treinrit allemaal informatie weerklinkt, elke waterval wordt even benoemd, op de heenreis zijn de stemmen Noors, Engels en Duits, en op de terugreis is het Duits ingeruild voor het Frans.
De reis hier naar toe ging al vrij snel door de langste autotunnel ter wereld, en om de zes kilomter wordt de tunnel breder en kleurt het blauw. En na 25 kilometer, dat we in 20 minuten deden waren we weer buiten.
We moesten nog wel een extra rondje op de rotonde doen omdat navigatieding eerst weer wat saltelieten moest zoeken.
Navigatieding bracht ons daarna via een binnendoorweg naar deze camping, er lag nauwelijks asvalt en zat vol gaten en soms had Jimny er werk mee om de caravan omhoog te krijgen.
Maar het is allemaal weer gelukt, al is deze omgeving toch niet echt wat ik zoek.
Wat ik vandaag ben vergeten te melden vertel ik morgen wel.
Of overmorgen.
Vandaag drie mededelingen, mededeling 1:
Ik heb Noorse smurfensnoepjes.
Ik zag ze liggen in een supermarktschap en dacht, dat neem ik mee.
Mededeling twee:
---
Ik ben vandaag met de Noorse trein meegeweest, van Flam naar Myrdal.
Nou, dat gaat dan in een uur tijd zo`n 800 meter de lucht in, maar dan ben je wel 20 kilomter verderop.
Waar een mooi uitzicht is rijdt die heel kalm aan, en bij een waterval stond die zelfs 5 minuten stil, zodat iedereen even naar buiten kon om het te bewonderen.
Er klonk muziek en er was een danseres die opeens verdween en ergens anders weer opdook, ze was gekleed in een blauw gewaad.
Myrdal is niks anders dan een station, tussen de besneeuwde bergtoppen, waar ook de trein van Oslo naar Bergen voorbij raast.
---
Vanaf daar gingen we lopend terug, zo`n zeveneneenhalve kilomter, tot station Blomheller.
Onderweg liepen we over vrij smalle en soms zelfs wel gevaarlijke paadjes en moesten zowaar nog door een donker tunneltje heen.
Het station is niks meer dan een geel hutje, en we moesten de trein met de hand stoppen!
(zo heet dat als je wuift en de machinist daardoor het hele zaakje stilzet)
Bij de camping aangekomen zagen we dat het geregend heeft, maar wij hadden het echter wel de hele dag droog gehouden.
--
Mededeling drie, morgen reis ik af naar een camping boven op een hoogvlakte.
Zo`n 150 kilomter verderop, en boven de boomgrens.
Het zal mij benieuwen.
Maar eerst moet ik nog even door de langste autotunnel ter wereld, das zo`n 24 kilometer onder de rotsen door.
Als ik weer ergens internet tegenkom meld ik me wel weer.
------------------------------------------
Om half twaalf begint het te schemeren.
En daarna wordt het ook echt donker, toen ik een aantal jaar geleden nog veel verder naar het noorden was, zelfs ver boven de poolcirkel, was het dag en nacht ligt.
Toch merk je hier dus al flink verschil met Nederland.
.....
De treinreis van mijn leven ga ik morgen maken.
Vandaag was wat relaxter en inspannender, ik vertel.
Smiddags eerst een ritje van een uurtje gemaakt in een toeristentrein op luchtbanden, waarbij veel verteld werd over Flam en de fjorden, dat ze wel 500 meter diep kunnen zijn bijvoorbeeld.
En over de aardverschuiving die in 1965 de spoorlijn gedeeltelijk vernielde.
We zaten tegenover een paar echte Italianen die gekleed waren alsof ze het niet zo warm hadden als wij, vooral de oude dame was nogal behangen van de glitterende sierraden, en de man was met zijn zonnebril zo uit een mafiafilm gesmurfd.
-
Daarna gingen we kijken naar een heuse breedbeeldfilm in een bioskoop waar 70 mensen in kunnen.
We zaten er in totaal met 5 personen.
Toch was het wel een mooie sfeerfilm met lokale muziek en het leven in en rond de fjorden.
-
Ik heb ook nog wat winkeltjes van binnen gezien, en na een kop koffie begon de wandeling naar de plaatselijke waterval.
Brekkefossen, heet die, en er loopt een pad naar toe dat ze al reeds in de middeleeuwen beklauterden.
De weg omhoog viel niet mee en was zeer stijl soms, maar op een punt aangekomen was de hele waterval aanschouwbaar, een waterstraal dat over de rotsen klettert over de lengte van zo`n 70 meter.
Het uitzicht over het dal was overweldigend, ik kon zelfs mijn caravan en jeepie zien, en wat er verder allemaal in het dal is.
Bij het naar beneden gaan was ik verbaast dat ik zo stijl omhoog gekomen was.
-
Moe maar voldaan zit ik weer ergens op de camping met brak internet dit online proberen te krijgen.
U leest dit nu, dus het is gelukt.
-------------------------------------
Waar ik nu weer zit te internetten hoeft u me niet te vragen, dat vertel ik vanzelf wel.
Ik bevindt me nu zo`n 150 kilomter van Bergen op een camping in Flam.
Flam ligt aan een fjord tussen hele grote bergen, waar je alleen kan komen door hele lange tunnels.
Flam is bekend vanwege www.flaambane.no als ik het wel heb.
Een zeer bekende spoorlijn dat loopt van Flam naar Myrdal, zo`n 20 kilometer verderop en 800 meter hoger, en de trein schijnt daar een uur over te doen, dat wil ik dan wel eens meemaken.
Flam is zeer toeristisch, er is van alles ter vermaak van de toeristen.
Ik heb al een eind gevouwfietst, en gedouched en nu wilde ik eens wat gaan internetten.
-
Dat kan, dat kost 15 NOk voor een half uur, maar niet vanuit mijn eigen voortent, want tot daar reikt het internetsignaal van de camping niet.
En het signaal van een hotel is erg zwak en daar heb ik geen ww van.
Dus ik moest met de laptop onder de arm de halve camping over, op zoek naar een geschikte plek.
Dus nu ga ik weer, morgen nog maar wat minuten opmaken.
---------------------------------------------------------
Nadat we Bergen wel gezien hadden besloten we om vandaag de omgeving eens wat te gaan verkennen alvorens te vertekken.
De folders over rondom Bergen spraken niet zo heel erg aan, dus deden we de tip die staat in het Marco Polo reisgidsje.
-
We gingen een van de mooiste watervallen van Noorwegen bekijken, zo`n 150 kilometer van de camping.
We kwamen door ruim 40 tunnels, ik heb niet geteld hoeveel bruggen en een ontelbare hoeveelheid haarspelbochten.
Tot Kvanndal, daar namen we de veerboot naar Utne.
Eerst betalen, dan wachten, dan aan boort.
De overtocht duurde lang genoeg voor een hapje en een drankje en een wandelingetje op het dek.
-
Van Utne naar Odda gaat de weg langs een zee van bloeiende fruitbomen, als het pinksteren is, dus deden we maar net alsof.
Soms was de weg zo smal, dan moest een tegenligger even wachten of we deden dat zelf even.
-
15 kilomter ten zuiden van Odda ligt Latefoss, de bekende watervallen.
want eigenlijk zijn het er twee, en nummer 3 is er ook vlakbij.
Het was er behoorlijk druk, en daar is de plek niet echt op berekend.
Via een redelijk onveilige brug, vanwege het voorbij razende verkeer, kwam ik bij een pad omhoog, dat bewandelde ik maar.
En zo had ik prachtig zicht op de waterval, steeds hoger en dieper.
-
De terugreis voerde via een andere route, waarmee we ook met een andere veerboot de fjord overstaken.
De wachttijd bedoeg ongeveer een uur, en das best lang.
De meneer die geld wilde voor de overtocht kon niets met de mastercard en we moesten aan boort maar betalen, maar dat is nooit gebeurd.
(gratis overtocht!)
-
Morgen de voortent afbreken, een eindje rijden en hem weer opbouwen.
-------------------------------------------------------------------
Ik douche altijd op slippers, vanwege de hygiene.
-
Vandaag scheen de zon, dus een uitgesproken dag om eens van wat uitzicht te genieten.
We togen naar Bergen en namen daar de popualairste atractie van Noorwegen, en zelfs van Scandivavie, de www.floibanen.no
Een honderd jaar oude spoorlijn naar de bergtop brengt ons met speciaal daarvoor gebouwde schuine gondels in een mum van tijd omhoog. Het uitzicht over Bergen is overweldigend, vanaf een hoogte van 320 meter!
We zien waar we gelopen hebben, waar de auto zou moeten staan, de havens, de boten, de huizen, kerken en pleinen.
Na een worst daalden we weer omlaag.
-
Toen gingen we met een dubbeldekker naar een andere atractie, en dat betrof een kabelbaan.
www.ulriken643.no (vermoed ik, net zoals ik de hoogte daarmee dan ook vermoed op 643 meter)
Nu zaten we helemaal boven de boomgrens.
Wederom een overweldigend uitzicht, en zo`n kabelbaangondel is ook al een avontuur op zich natuurlijk.
Met de dubbeldekker weer terug naar het centrum, aldaar op de markt nog wat t-shirts gekocht en weer terug naar de camping.
-
Dat was dan Bergen.
Morgen maar eens op zoek naar een echte forse Noorse waterval!
-------------------------------------------------------------
« Vorige Pagina |
Toon berichten 5737-5744 van 8708 |
Volgende Pagina »
