Als schilder werk ik altijd in een overal.
Een witte.
Ik krijg die van mijn werkgever, net als werkschoenen, truien en t-shirts.
Twee keer per jaar trek ik een nieuwe verse spierwitte overal aan.
Op de eerste werkdag na de vakantie in januari, en op de eerste werkdag na de vakantie in augustus.
Zo ook vandaag.
Nu wil het geval dat overals krimpen in de was, tot ze zover gekrompen zijn dat ze perfect passen en dan krimpt het ook niet verder.
En nu weet ik ook wel dat je dingen ook van te voren al kan laten krimpen in de was, maar schone kleding wassen staat me tegen.
Dus momenteel draag ik een iets te grote overal, met extra lange mouwen en opgekrulde broekspijpen, en een beetje te brede schouders.
Als mijn overal een keer of 2-3 gewassen is zal die perfect zitten.
Tot die tijd voel ik me soms net een clowntje.
Ik hoorde er van toen ik de gratis vpro podcast van 3voor12Draait afluisterde.
Ze draaiden een nummer van Het Grote Gedoe die gratis van een website te halen is www.hetgrotegedoe.nl
En warrempel, er is daar een heel album te versmurfen!
Ik wist van het bestaan, maar heb nooit de tijd gehad, of genomen, om er eens goed naar te luisteren. Radio 5 nostalgia, een toendertijd nieuw project van de publieke omroep, en de oude praatprogramma`s werden verbannen naar andere oorden of tijden.
Nu was ik onlangs op vakantie, en al op 100 kilomter afstand is er geen Hilversumse FM band meer te horen.
Maar de AM reikt verder, dat komt zelfs tot helemaal in Denemarken aan toe, en in Zweden wil het soms ook nog wel een beetje lukken.
En laat Radio 5 Nostaliga nou net op de 747AM zitten!
Ik vertok op een zaterdag, en de zondag er na kon ik het dus ook nog ontvangen.
Er waren allemaal religieuze programma`s uitgezonden.
Ik vrees dat ze dat op de een of andere manier verplicht zijn, en dat er niemand naar luistert.
Dan heet radio 5 overigens gewoon radio 5, als er Nostalgia achter staat betreft het muziekprogramma`s.
Op de terugreis beviel het beter, op zowel dinsdag als de woensdag kon ik luisteren.
Door de weeks is de zender horizontaal geprogrammeerd, dus elke dag op hetzelfde tijdstip hetzelfde programma.
In de ochtend vanaf 10 uur Toppers van toen, van de AVRO, met Jan Steenman.
Van 12 tot 14 is het de KRO met Cafe Kooijmans, met Tieneke de Nooi! ( ja, echt)
Van 14 tot 16 is het de NCRV met Plein 5 met Hilco Span, en na 16 uur komt ook de EO er nog op.
De muziek is oud en stokoud, toch ook veel bekend werk, en ook BZN en Nico Haak alsmede Frans Duits komt ook allemaal voorbij.
De programma`s zijn verder zoals we die van de publieke omroep gewend zijn.
Onderhoudend, muziekje en babbeltje en soms zelfs iets wat lijkt op een kort gesprek, en vooral interactie met de luisteraar.
Zo worden mailtjes voorgelezen, mogen mensen smssen of bellen, en wordt er soms wat cratiefs verwacht en zit er in elk programma een spelelement.
Ik denk dat radio 5 Nostalgia wel een blijvertje is.
Ik weet niet meer wie, maar iemand logte over de zomergastenfilm.
En ik reageerde iets in de trand van dat ik totaal geen filmkenner noch liefhebber ben, maar dat als ik iets uit zou mogen kiezen dat het dan De Tranen van Maria Machita zou moeten zijn.
Een film van Paul Ruven, en de reden dat Paul de Leeuw hem vroeg om samen mee Filmpje te maken.
De Tranen van Maria Machita is een geheel gezongen film.
Met best nog wel een diepgaand verhaallijn er in, met ook nog een dubbelrol voor Jacques herb.
De liedjes zijn er voor de film, soms halve liedjes, soms zit er in het slot iets boeiends, zodat de uittro wat lang is.
Ik heb toen de CD aangeschaft en de boel overgecopieerd op cassettebandje, en elke vakantie draai ik dat weer af, als we buiten de Hilversumse zendmastenbereik komen tenminste.
De volgende clip kwam ik tegen op youtube, en is wel weer typerend voor zo`n VPRO zondagavond film.
Of er komt iets ongelovelijk saais of diepzinnigs, wat ook wel mooi is, of er komt zoiets geniaals leuks, en toch komt het altijd weer als lichtelijk ordinair over.
De camping in Malmo is een beetje een rommeltje. Het kan er net mee door, maar het stinkt wel op de wc. En er lagen allemaal dode mugjes in het raamkozijn van het restaurant. En de visa card van de rabobank werkte daar ook niet, maar gelukkig accepteerden ze wel noorse kronen (in zweden) - Na het verlaten der camping snel de brug over naar Denemarken, waar ze geld voor willen hebben, en later op een andere brug weer. Maar nu ben ik dus op Jutland, zo heet het vasteland van Denemarken. - We zochten een camping op vlak langs de snelweg, nabij de Duitse grens. En mijn navigatieding bracht ons precies naar het adres, een boerderij waar in geen velden of wegen een camping meer te vinden was. Het campingboek is overigens van rond de eeuwwisseling. Een andere camping vond die wel, via wegen waar je geen tegenligger tegen wil komen. Met zicht op een meer en aan de overkant Duitsland. We zitten in Kollund, en dat is via de weg nog geen 7 kilometer van Duitland. Dus mijn missie voor vanavond, vouwfietsen naar de Deens/Duitse grens, de vouwfiets is al inmekaar gesmurfd! ------------------------------------------------------------------
