Ik was al oom, door Tessa, maar nu ze een zusje er bij heeft, Vivian, ben ik dat dubbel. Afgelopen avond was ik even op kraamvisite en Tessa is maar wat blij met haar Vivian. (en natuurlijk ook met haar nieuwe speelgoed, dat werd even druk gedemonstreerd allemaal)
En ome Rene mocht Vivian ook even op schoot hebben. 24 Uur eerder bungelde ze nog ondersteboven in een persende moeder, en nu al bij mij op schoot. En dat vind ik wel heel erg wonderbaarlijk. (sta ik zomaar even op de foto met een vrouwspersoon in mijn armen)
En ze heet : VIVIAN. Geboren op woensdag 15 juli 2009, om kwart over negen in de avond, in het ziekenhuis te Winschoten. Het kersverse zusje van Tessa , en kind van mijn zusje en haar man, weegt negen pond.
Ze is precies op de dag ter wereld gekomen als ook uitgerekend was!
Hedenochtend zette het door, maar wegens niet vorderende ontsluiting moest de bevalling toch maar in het ziekenhuis gebeuren. Vivian, vader, moeder, opa, oma, oma, tante en oom maken het goed.
Ik kwam ergens, ik weet niet eens meer waar, wat leuks tegen.
Al mijn volgers op een rijtje, middels hun avatar.
Slechts een momentopname, want het is een komen en gaan, me dunkt.
Wat zou dat een boel schelen, als we gewoon alle drugs vrijgeven.
Vandaag was in het nieuws dat Yuri van Gelder vorige maand is betrapt op het gebruik van cocaïne.
En dat mag niet en dat is verboden en dat is een schande.
En onlangs was er nog een wielrenner die daarom eerst niet mee mocht doen met de tour, maar later toch wel.
En dan hebben we nog de wietteelt.
Nu is daar eindelijk een plan om dat toch enigsinds te gaan reguleren.
Het is al jaren zo dat het wel verkocht mag worden ( gedoogd) maar kweken is mag dan weer niet.
Als ze dat beleid nu invoeren, dus reguleren dat mensen het mogen kweken en aanbieden aan de coffeeshops.
Regel dan ook meteen even dat harddrugs, zoals cocaïne, gewoon legaal worden.
Dat zal dan wel weer niet mogen van europa en zo.
Drugs krijg je de wereld toch niet uit, het is vechten tegen iets waar niet tegen valt te vechten.
En het kost een boel geld allemaal.
Aan de andere kant zorgt het wel weer voor een hoop werkgelegenheid natuurlijk, dat opsporen en jagen.
Ik vind dat iedereen zelf mag bepalen wat die in zijn lichaam stopt.
Heel soms doet youtube dit laten zien: http://www.youtube.com/oops/error.html
Dan kan niemand ook maar iets zien, het is altijd maar tijdelijk en daarna gaat het weer.
Op zulke momenten dan reageren en zeggen dat het niet werkt slaat eigenlijk nergens op.
Wat ook nergens op slaat is is dat iemand eerst dood moet zijn voor je er echt aan toe komt om een prachtig kunstwerkje in te sluiten.
Dus daarom doe ik er maar twee, temeer daar ik geen keus kon maken.
Ik vind 80 jaar wel een mooie leeftijd om te sterven, dan is doodgaan niet erg meer, dan mag het.
Desalniettemin mag een ieder voor mij nog wel wat langer meegaan.
Nou ja, een ieder, mwa.
Mijn nichtje Tessa (enig en enigst kind) ging met opa en oma naar de kermis, en ze vroeg of ik meeging. En dat wilde ik wel, onder de voorwaarde dat ik haar mocht filmen.
Ze wilde en mocht op de draaimolen, en koos voor het paard.
Na twee keer het paard liepen we nog wat rond, en ze was zeer onder de indruk van de overige atractie`s. We keerden later nog weer terug, en toen ze koos ze de vrachtauto en de bus! En tussendoor ging ze nog eendjes vangen en touwtje trekken.
Vroeger kon je touwtje trekken, en wat je omhoog trok kreeg je mee. Tegenwoordig trek je wat voor de lol, en daarna mag je een prijs uitzoeken. Toen ze mocht kiezen antwoorde ze: suikerspin, en die kreeg ze later dan ook.
Met een tijger en drie ballen gingen we weer naar huis. Ik heb ook nog even wat anders bijzonders gefilmd. Men ziet een smurf, in niet smurfige kleuren, en op de achtergrond Theater de Klinker, die komende week tegen de vlakte gaat...
Quandy stond in Zeeland eens zo mooi op de dijk tijdens een zonsondergang, dat ik hem meerdere malen op de foto gesmurfd heb. En dit is daar eentje van.
Rody, de hond van mijn hoogzwangere zusje, staat er deze week ook weer tussen.
En wat verfrissende sneeuw is ook wat waard.
Dan neem ik u nu mee naar Sodom Open Air, het metal festival in Winschoten, die ik nooit oversla.
Waar het gezellig, maar niet heel erg druk was.
De sfeer zat er lekker in.
Heerlijke muziekale klanken.
Eerder op de dag was het wat lichter.
En in de avondschemering gaven de lampen wat sfeer.
En ik sluit af met een pand in Winschoten, die ik vast wil leggen voordat het niet meer kan.
