Vandaag brachten we Tessa weer naar huis, en gaven tevens haar moeder een kadootje en feliciteerden haar met het jarig zijn.
Nadat ze in de ochtend eerst met opa was wezen vissen, dat wil zeggen, met een hengel in het water slaan en dat niemand mag meehelpen.
Na de middag zag ik op internet dat er een file was onstaan in de provincie, en dat is toch wel zeer zeldzaam.
En we belanden onderweg ook nog in die file, want voor de file de weg af gaan lukte al niet meer.
Het bewijs dat files melden maar onzin is, want men moet langs waar men langs moet.
En dat zijn er ook nog mensen die in de file tegen elkaar gaan botsen!
Quandy speelde leuk met Rody, en Vivian intereseerde hem helemaal niks.
Na het chinezen en de vlaaipunt keerden we maar weer naar de camping.
En onderweg, al op de heenreis, bedacht ik me er echt niet gaat boven Groningen!
Het weer is het allerbelangrijkste dat er bestaat.
Vooral tijdens de vakantie.
Vandaag was het flink afzien.
Alweer.
Veel regen, erg veel wind.
Dus Tessa ging met oma de ballenbak in, en ik ging met Quandy een flink eind wandelen.
Tussen de dierenweide en speeltuinbezoekjes door natuurlijk.
En `savonds kwam mijn broer ook nog op visite.
En toch is het me gelukt om wat foto`s te maken en te plaatsen, terwijl de internetverbinding flink te wensen overlaat vandaag.
Net als het weer.
Maar genoeg over het weer, dat is nu geweest en komt toch niet weer.
Morgen weer ander weer, voor een keer.
Voor de verandering zal ik de vragen die gesteld worden eens beantwoorden, laat ik ook maar eens sociaal doen.
Omdat we toch vrij dicht bij huis zijn hadden opa en oma beloofd dat Tessa een paar nachtjes mocht komen logeren op de camping.
En die belofte werd vandaag ingelost.
Na mijn ochtenwandeling met Quandy zat ik lekker buiten te laptopperen.
Tot het begon te regenen, toen zette ik mijn hobby in de voortent voort.
Het is wel erg relaxed om zo naar de Arbeidsvitaminen te luisteren.
Toen Tessa er was begon ook de zon weer te schijnen, en de rest van de dag was een zomerse dag.
De rest van de dag stond tevens in het teken van Tessa.
Met Tessa aan het wandelen.
Met Tessa naar de schommel.
Met Tessa naar het strand.
Met Tessa naar het paard.
Vandaag was ik even een kijkje nemen in de noordelijkste stad van Nederland.
Ik was in de veronderstelling dat dat Appingedam was, maar ik was dus in
Dokkum.
Mijn navigatieding bracht me naar een parkeerplaats midden in de stad, waar je helaas alleen kort mocht parkeren en er ook nog voor moest betalen.
Dus we kochten een kaartje voor de maximale duur en schoten een winkelstaatje in.
Prachtige oude pandjes, mooie grachten en ook een HEMA en BLOKKER ontbraken niet.
Dokkum is tevens de stad waar ze
Bonifatius afgemaakt hebben.
Bonifatius wilde de hele wereld bekeren, maar bij de Friezen lukte dat niet echt.
Aan het eind van zijn leven probeerde hij het nogmaals in Friesland, en dat is ook de reden dat het aan het eind van zijn leven was.
Eigenlijk zouden ze alle zendelingen een bijl in het hoofd moeten zetten, dan was de wereld een stuk beter af.
Een standbeeld met een bijl in het hoofd had ik toepasselijker gevonden dan deze.
Toevallig lag er bij dat Bonifatiusgedoe een folder, waar toevallig het adres in stond van de plaatselijke Aldi.
De stadswallen bekijken kon niet meer, want de parkeertijd was al reeds verstreken.
Net toen we bij de auto waren kwam er een controlerende bromsnor langs, we waren net op tijd!
Toen pa en ma de Aldi bezochten ging ik met Quandy een nabijgelegen parkje in.
Een kleine drie kwartier later waren we op weg naar het Elfstedenmonument, dat ik ingeprogrameerd had in mijn navigatieding.
http://elfstedenmonument.nl/
De laatste brug die genomen moet worden tijdens de elfstedentocht lijkt wel een bedevaartsoord.
Toevallig waren er net twee mensen die zelf ook op een tegeltje stonden, en dus meegedaan hadden met de tocht.
Omdat het erg lekker weer was kon de barbecuepakket van de Aldi `savonds meteen opgegeten worden.
De campingclown was daar wel geintereseert in, maar Quandy joeg hem weg.
Schiermonnikoog wordt ook wel Schier genoemd, want dat is korter.
Tot vandaag was ik er nog nooit geweest.
Van de Waddeneilanden heb ik alleen Ameland gezien, op een schoolreis, en nu kan ik daar
Schiermonnikoog aan toevoegen.
Schiermonnikoog is een Fries eiland.
Groningen kent twee andere Waddeneilanden, te weten Rottummeroog en Rottummerplaat.
Rottummerplaat is het Noordelijkste puntje van Nederland, maar daar mag geen mens komen.
Schiermonnikoog is een dorp op gelijknamige eiland, en dat is het noordelijkste dorp van ons land.
Schiermonnikoog kruipt langzaam naar het oosten, en was al voor een gedeelte in Groningen beland, maar een grenscorrectie maakte ook dat deel weer Fries, het is toch allemaal wat.
We vertrokken met de veerboot vanaf Lauwersoog, provincie Groningen.
Na 45 minuten kwam die aan, op een pier, drie kilometer van het dorp.
Er stonden een heleboel bussen klaar, maar omdat ik Quandy bij me had ging ik lekker lopen!
Het dorp Schiermonnikoog is volgens de NCRV de mooiste plek van Nederland, maar volgens mij valt dat wel mee.
Als het ontzettend druk is, met een heleboel fietsen, doet dat toch afbreuk.
Ik vind het daar heus wel mooi, maar de befaamde rust en ruimte zal wel aan de andere kant liggen.
We liepen langs de geveltjes uit 17 nogwat en later.
En naar een vuurtoren, toen via de duinen naar een andere vuurtoren, en we zagen nog het strand.
Onderweg nam ik nog een kijkje op een camping, waar caravans verboden zijn, dus ik nooit kom te staan.
En weer terug in het dorp sloeg het weer ineens om.
De stralende zomerzon werd ingeruild voor motregen en soms wat harder.
Tijd om langzaam aan weer richting veerpont te wandelen.
We waren erg vroeg en wachten in de wachtruimte, Quandy ging lekker slapen.
Bussen kwamen mensen brengen, andere kwamen fietsend, en mensen werden natter en natter.
De motregen was inmiddels wel tot aan het plenzen toe veranderd.
Op de heenreis was het lekker rustig aan boord, omdat veel mensen boven zaten.
Nu zat iedereen beneden.
Quandy ging nu ook weer lekker slapen.
Het is jammer dat deze geslaagde dag alsnog, en alweer, in het water viel, voor een gedeelte.
Elke dag zo rond middernacht maak ik nog even een wandelingetje over de camping met Quandy.
Gisteren ging die ergens poepen en had ik net geen zakje in mijn zak!
Dus ik keek eens in een prullenbak, en warrempel, daar zat een kartonnen koekjesdoos in!
Ik zocht de drol om en frommelde het karton er omheen, en wierp het geheel terug in de prullenbak.
En toen gebeurde het!
Quandy schoot de bosjes in, aangelijnt en wel, en kwam tevoorschijn met een heus konijn in zijn bek!
Konijn keek beteuterd, Quandy wist niet precies wat die er mee moest.
Ik wel : loslaten!
Ik haalde de kaken van Quandy uit elkaar en liet de konijn verder huppen!
Tot zover dan mijn nachtelijke avontuurtjes.
Overdag was er markt.
Quandy en ik bleven bij de caravan, pa en ma namen wel een kijkje.
Dat leverde een broodje hamburger en een vijftal smurfen op!
Na de middag maakte ik, samen met moeder en hond, een megasuperwandeling, van wel 20 kilomter, als het niet minder is!
Na het "natuurgebied voor mensen" waar je altijd het verkeer hoort, is een militair oefenterein!
Als de rode lamp niet brandt is het toegankelijk.
Ik moest wel een enge brug over, om de drukke verkeersweg over te steken, en met name Quandy vond dat eng.
Maar wat wat dwang kwamen we toch samen aan de overkant.
Het terrein is erg ruim opgezet.
De stoere mannen in groene pakken kunnen met hun ferme forse snorren daar heerlijk spelen.
Er is een uitkijktoren en er zijn veel zandwegen waar ze over kunnen rijden met hun peperdure toestellen.
Ook zijn er asfaltwegen, en eentje gaat zelfs door een kanaaltje, leuk speelgoed, en dat allemaal om ons land te verdedigen!
Alleen is mij niet zo bekend tegen wie.
In de avond vouwfietste ik nog langs de haven, en daar bespeurde ik een lam dat tussen de spijlen door de weg op poogde te lopen.
Samen met twee fietsende friezen en een gestopte automobilist joegen we hem terug.
(Tot zover dan mijn tweede poging van een verslag van vandaag, want eerder deze avond was internet nogal kut.)
Vandaag was ik om negen uur wakker, en na een ochtenwandeling met Quandy ging ik wat rondvouwfietsen.
`s Middags stond een bezoek aan Zoutkamp op het programma.
Zoutkamp was de eerste plaats die ik leerde met aardrijkskunde, op de lagere school.
We begonnen met de kaart van Groningen, en de eerste stip die de meester aanwees was Zoutkamp.
Dat moesten we weten, en ik weet nog steeds niet waarom.
Zoutkamp is een prachtig klein Gronings dorpje, nabij de grens met Friesland.
Heel netjes onderhouden allemaal en erg knus met bijbehorende haventje, wat winkels en zelfs een museum.
Met Quandy ga ik niet een museum in, dus het bleef bij rondwandelen.
Toevallig zagen we bij binnenkomst in het dorp mijn tante en haar fietsvriendin.
Na een bakje kibbeling stapten zij op de fiets en togen wij het dorp door.
Nadat we alle straatjes en haventjes wel gezien hadden, nog even gratis naar de wc.
Omdat de dag nog niet om was kregen we ineens in de kop om
Bartlehiem, in het nabijgelegen Friesland eens te bezoeken.
(zoiets kan je eigenlijk ook beter van te voren plannen, maar goed)
In Bartlehiem is de befaamde elfstedenbrug, en die zochten en vonden we!
En Quandy heeft daar nog gescheten!
(Waar de tegeltjesbrug is wist ik niet, maar weet ik nu wel, dus dat komt nog wel een keer.)
Toen we genoeg Friesland hadden gezien togen we weer naar Groningen.
(het blijft raar, een provincie met dezelfde naam als een plaats in diezelfde provincie)
Nederland staat bekend om zijn strijd met het water.
Iedereen weet van de zeeuwse deltawerken, het ijsselmeer dat vroeger de zuiderzee was, en iedereen weet ook dat het lauwersmeer vroeger de lauwerszee was.
We kwamen over de dijk die van die zee een meer maakte, en dat heeft wel wat van de echte afsluitdijk, alleen is het wat korter.
En toen we net de provincie Groningen binnenreden begon Henk Wijngaard aan zijn optreden op de TROS radio!
Zeer bijzonder, en voor die klaar was met optreden waren we al bij de caravan en wandelde ik al een blokje met Quandy.
Na een patatje nog een wandeling gevolgd door een fietstochtje, koffie, douchen, beetje internetten met muziekale radiobegeleiding, en weer slapie doen.
Het weer was wel oke, maar nog niet echt zomers te noemen.
Camping Lauwersoog is gelegen midden in het Nationaal Park van Lauwersmeer.
Lauwersmeer bestaat uit 9.000 hectare uitgestrekte, ongerepte natuur.
En dat gebied bestaat natuurlijk uit twee delen.
Een deel is er voor de natuur, daar mag geen mens komen.
En een deel is er voor de mens, dat wil zeggen, heel veel bos en andere velden met plantengroei, doorsneden met allemaal fietspaden en allemaal keurig bijgemaaide wandelpaden, wegwijzers, bankjes om uit te rusten, prullebakken, bruggetjes.
In dat "natuurgebied voor de mens" vertoefde ik vanmiddag, toen de ergste plensbuien voorbij waren.
Ik kreeg er nog wel een paar op mijn knijter, maar ja.
Het gebied is enorm, en ook enorm mooi.
Ik heb al vrij veel europese natuurwandelgebieden gezien, maar nooit ergens was het rolstoeltoegankelijk!
En waar ik ook kwam, altijd enorm klimmen naar hoogtes, met mooie uitzichten.
Maar de Groningers zijn bescheiden, die hebben alles keurig vlak gemaakt en gehouden.
In de avond kregen we visite.
Mijn tante Korrie, uit Muntendam, en haar fietsvriendin,Hillie, doen vaak aan fietsen, en vandaag besloten ze om te gaan fietsen naar Lauwersoog.
Ze hadden een slaapadresje vlak over de Frieslandgrens, en kwamen savonds gezellig even op visite.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6137-6144 van 8705 |
Volgende Pagina »
