Ik heb welgeteld twee foto`s gemaakt op de teambuilddag, en wel net van datgene wat ik vergeten heb te vertellen.
Voor we gingen paintballen werden we met deze huifkar van de campingkantine naar het veldje toegebracht. En daar kunnen best een 20 tal schilders en timmerlieden in, en de rest achter in die jeep.
Dan neem ik u nu mee op de boot naar Schiermonnikoog, een tochtje dat ik afgelopen zomervacantie maakte.
En Quandy was ook mee.
Hier liep die net buiten beeld.
GEEN AARDAPPELSCHILLEN MET ANTISPRUIT AAN DE DIEREN VOEREN. Dat staat er echt, verbazingwekkend, want kennelijk mag je voor de rest wel alles voeren, zolang het maar geen aardappelschillen met antispruit is.
Deze gorilla staat in een voortuintje, met allerhande andere objecten.
Op Schiermonnikoog staat een hele rij historische huisjes.
Ze hebben daar zelfs een brandweerkazerne.
Of dit daar wel eens voorkomt weet ik niet, maar in Winschoten wel!
Als scholier moest ik altijd onder zachte dwang min of meer verplicht mee op schoolreis.
Toen ik geen scholier meer was was het wel een pluspunt dat ik daar van af was.
En toen werd ineens de teambuilding geboren, en het bedrijf waar ik werkzaam ben doet daar vrolijk aan mee.
Dat houdt dus in dat ik met alle collega`s, die onder mijn uitvoerder werkzaam zijn, op schoolreis moest, maar dan heet het anders.
Met een mannetje of dertig gingen we in een gehuurde bus, plus chauffeur, eerst naar Zwolle.
Wat nu al meteen beter geregeld was was dat er broodjes aan boord waren, want vorig jaar zijn we een beetje verhongerd.
We bezochten de Altrex fabriek, waar we ontvangen werden met een kop koffie.
Daar maken ze steigers, ladders en trappen, voor zowel de gamma als de profesionele bedrijven.
Hun producten gaan de hele wereld over, dus dat belandt ook in Winschoten.
We kregen een film te zien, wat uitleg over het bedrijf en een rondleiding.
Het was erg gaaf om te zien hoe ze dat maken, vooral de lasrobot was interesant.
Als ik daar personeelslid zou zijn zou ik het uitermate vervelend vinden dat er steeds groepen mensen kwamen rondkijken.
Bovendien, binnen werken, in een fabriek, dat is sowieso niet helemaal mijn ding.
We gingen daar ook lunchen.
Na de lunch de bus weer in en op naar Borger, om te paintballen.
We waren dus met 30 personen, en slechts 7 wilden echt niet meedoen en gingen alleen kijken.
Ik heb niks met paintballen, maar ja, als ik daar toch ben, voorruit dan maar.
We kregen allemaal een overall aan en een helm op, en uitleg hoe het wapen werkt en wat de regelementen zijn.
De ene helft kreeg een rode lint om, de andere helft een gele, zo vormden we twee teams.
Beide teams moesten hun vlag beschermen en de andere vlag proberen te pakken.
En ondertussen gebukt tussen afschermschotten door kruipen, schieten en zorgen dat je niet geschoten werd.
Wie geraakt werd moest met een krijtje een streepje zetten op een schoolbord, en bij 8 streepjes bij 1 team had die verloren.
Wie geraakt werd hield het geweer boven zijn hoofd en mocht niet meer beschoten worden.
Ook als de 50 kogels opwaren, of als schietgas op was, hield je hem boven het hoofd om naar een gebouwtje te lopen waar het gevuld werd.
Op het eind was het 1 tegen 1.
Ik kreeg flink wat te verduren, maar heb zelf ook heel wat geraakt.
Toch zal dit nooit mijn hobby worden.
De lokatie vormde een onderdeel van een heel groot en mooi recreatieterrein waar ook vakantiehuisjes staan en een camping is.
En een zwembad, bowlingbaan en wat dies meer zei.
Na een colaatje de bus weer in, en op naar een buffet restaurant Eext, de Schaopwas.
Wat een donker hok is dat zeg!
Men noemt dat sfeervol en romantisch, ik noem het donker.
En wat duurt dat allemaal lang.
Dat komt omdat iedereen eerst veel moet drinken, en dan pas eten, en daarna nog een boel drinken.
Ze serveerden ook kikkerbilletjes, maar die blief ik niet.
Gelukkig betrof het een lopend buffet, en met een zeer goed gevulde maag was ik rond negen uur weer thuis.
In de bus stond de hele tijd radionl op, daar werd ik wel een beetje misselijk van.
Een hele lange dag, waarbij een boel Gronings geld de provinciegrens overgegaan is, toch maar weer overleefd.
Schriftelijke vragen van de leden Bosma en Wilders aan minister Plasterk, over dit liedje:
En ik zal ze wel even beantwoorden.
1.) Heeft u kennisgenomen van de uitzending ‘Kinderen voor Kinderen’ van 27 oktober 2009, uitgezonden door de VARA, in het bijzonder het liedje ‘baklava of rijstevla’?*
Nee, ik keek op dat moment niet naar de televisie.
Kinderen voor Kinderen bestaat dit jaar maar liefst 30 jaar, en ze hebben al veel pareltjes toegevoegd aan het Nederlandse cultuurgoed.
En dan komen er meer onderwerpen aan bod dan liefde voor huisdieren, huiswerk en de afwas.
Ook de multiculturele samenleving krijgt aandacht.
2.) Is het u opgevallen dat er in het liedje maar liefst 27 keer ‘Allah Akbar’ wordt gezongen en dat zulks geschiedt in een tv-programma gericht op onze kinderen?
Nee, dat is me niet opgevallen.
Ik heb het liedje eens even opgezocht op youtube en vind het wel een leuk liedje.
Ik ben niet gaan tellen hoeveel keer Allah Akbar bezongen werd.
En dat ben ik niet van plan ook, heeft u wel enig idee hoe vaak er "Haleluja" bezongen is in allerhande andere liederen?
Dit is eens wat anders.
3.) Bent u er bekend mee dat de kreet ‘Allah Akbar’ een standaardonderdeel uitmaakt van het islamitisch gebed en al 14 eeuwen gebruikt wordt als strijdkreet door de nietsontziende islamitische veroveringslegers?
Ach ja, dat zal allemaal wel.
"Allah Akbar" betekend gewoon "god is groot"
Het is net als "Haleluja" of "god zij met u" wat op de zijkanten van sommige Nederlandse munten staat.
Een religieuze uiting, en in dit lied is het dat niet eens.
4.) Deelt u de mening dat het wrang is dat miljoenen christenen en ongelovigen in de laatste seconden van hun leven, voordat zij vermoord werden door mohammedanen, deze kreet hoorden en dat dit ‘Allah Akbar’ nu als vrolijk wijsje ten gehore wordt gebracht richting de kinderen van Nederland?
Nee, daar is niks wrangs aan.
Bovendien twijfel ik ten zeerste of het wel om miljoenen gaat, heeft u dat ook geteld?
Dit lied gaat niet over de religie, maar over de twee culturen waar sommige kinderen in leven.
En dan niet over de problemen, maar juist over de positieve dingen.
Zo leren de blanke Nederlandse kinderen in wat voor wereld hun klasgenoten kunnen leven.
5.) Deelt u de mening dat dit opnieuw een indicatie is dat de staatsomroep vooral de belangen dient van een kleine multiculturele elite en niet van het Nederlandse volk, die echter wel de rekening mag betalen? Zo nee, waarom niet?
We kennen in Nederland geen staatsomroep.
We kennen een open publieke omroep, en de omroepen zijn helemaal vrij in datgene wat ze uitzenden, daar gaan wij niet over.
Bovendien is dit een lied van 16 jaar geleden!
Waar maakt u zich druk over zeg?
We zijn geensinds van plan om de tekstdichters in dit land hun vrijheid af te nemen!
Cencuur doen we niet aan.
We mogen op 18 november naar de stembus, vanwege de fusie, en er is reeds een site: Oldambtstemt.nl
Nou ja, nog verder rondsurfend kwam ik op de website van Oldambt Actief.
Goede site, beetje muffe standpunten, natuurlijk hebben ze het beste met ons voor.
Maar ik stuitte op het volgende zinnetje:
Ook wil OLDAMBT AKTIEF een onderzoek naar mogelijk cameratoezicht en wil zij coffeeshops weren uit de woonkernen.
Bij mijn weten bevinden zich in deze gemeente twee coffeeshops, waarvan eentje in de wijk waar ik woon, namelijk het centrum van Winschoten.
En er bestaat helemaal geen overlast.
Hij gaat open om half twee en sluit zijn deuren weer om 23 uur, elke dag in het jaar.
Even voor half twee is het wel eens wat druk op de stoep met veelal jongemannen die wachten tot ze naar binnen mogen.
En een enkele keer is er een afhaler die zijn auto met draaidende motor laat staan.
Voor de rest is er nooit wat aan de hand, en dit lijkt me ook zeker geen reden om de coffeeshop te weren.
Het komt over als populistische praat, zo`n shop weren uit een woonkern.
Er is geen enkele reden toe, maar wellicht willen ze stemmen van mensen die andere mensen hun pleziertje niet gunnen.
Als het weg moet komt het pand leeg te staan.
Wat komt er dan in?
Misschien wel helemaal niks, en de verpaupering tiert dan welig.
En na verloop van tijd zal het vast in de fik gestoken worden.
En na een lange tijd tegen onkruid en puin aangekeken te hebben maken ze er dan een parkeerplaatsje van.
En dat toekomstbeeld wil ik niet op mijn geweten hebben.
Dus mijn stem gaat niet naar Oldambt Actief.
Onlangs werden in Opsporing Verzocht, het misdaad en klikprogramma van AVRO, een aantal foto`s vertoond.
Met de oproep om te vertellen wie dat zijn.
Nou ja, zoals altijd worden sommige mensen dan verraden, en een enkeling geeft zichzelf aan omdat die zichzelf herkend.
Er worden alleen misdadigers gezocht, die de politie zelf niet kan vinden.
Ik vraag me toch af wat er nou zo leuk of interesant is aan is om daar naar te kijken.
Er keek ook een moeder, die haar eigen zoon herkende, en hem aangaf!
En dat verbaasde me ten zeerste.
Onlangs keek ik naar Vrouw en Paard, en daar hadden vijf dames het over dit onderwerp.
En alle vijf zouden, als ze kinderen hadden, en het konden opbrengen, toch hun eigen kind aangeven, of proberen hem over te halen dat zelf te doen.
Ik kan me dat klikken sowieso al niet voorstellen, maar je eigen familie aangeven gaat wel heel ver.
Ik heb even navraag gedaan aan mijn beide ouders, en zij zouden me nooit verlinken.
Ouders moeten toch wel de mensen zijn die je het allermeest kan vertrouwen, altijd, wat er ook gebeurt!
Ouders dienen hun eigen kinderen niet aan te geven, en kinderen hun ouders niet.
Kijkt u wel eens naar Opsporing Verzocht?
En zou u uw eigen kind of moeder aangeven?
Scholieren hebben of hadden een weekje herfstvakantie.
En ik ben ze dat van harte gegund.
Ik weet dat nog goed, toen ik naar school ging, dat ik daar echt altijd naar uitkeek.
En daana naar de kerstvakantie en in het voorjaar weer voorjaarsvakantie.
Even op adem komen, even iets om naar uit te kijken.
Net als een weekend, maar dan langer.
En nu ik werk mis ik dat ontzettend.
Voorheen was ik in de winter wel eens een paar maanden werkloos.
Maar tegenwoordig, in deze moderne tijd, is het alleen maar werken geblazen.
Ik krijg drie weken vrij om de zomervakantie te vieren, en rondom kerst neem ik ook twee weken.
Voor de rest van het jaar is het dus 47 weken werken geblazen.
En ik weet heus wel dat ik niet de enige ben.
Toch denk ik dat het goed zou zijn voor de mensheid, dat ook alle werkenden herfst en voorjaarsvakantie krijgen.
Even tot rust komen, even iets om naar uit te kijken.
De stoomlocomotief die alsmaar immer voortdenderd wordt er wel eens een beetje moe van.
Volgens mij is wat meer oplaadtijd erg goed voor de arbeidsvreugde.
De tekst is geniaal, de muziek is geniaal, en het dansje is uitermate lullig.
Weer een bewijs dat radio leuker is dan tv, want het rare gewups leidt erg af van de geniale tekst.
Tol Hansse is al jaren dood, maar zijn muziek leeft voort.
Dat wil zeggen, zijn vaste componist was Clous van Mechelen, die ook altijd met Wim T.Schippers samenwerkte, heeft de muziek gemaakt.
Mede daardoor was ik wel geintereseerd, ooit.
Ik kocht eens een CD met Het Beste Van Toll Hansse, en daar staan een heleboel leuke nummers op.
Waaronder deze:
Emile Ratelband haalde het radionieuws.
Wat had die nou weer te zemelen?
Ik googlede even en kwam zowaar een leuk fragment tegen.
Uit de tijd dat Robby Muntz nog bij de VPRO zat.
En uit de tijd dat het ergerlijk begon te worden dat overal altijd maar die verdomde bekende Nederlanders de kop opdoken.
Dat is tegenwoordig overigens nog veel erger geworden allemaal.
Toegegeven, toch wel twee walgelijke heren, maar kwaad moet je met kwaad bestrijden.
