Hoera, mijn 35e levensjaar is voorbij, ik ben 35 jaar geworden!
Om dit heugelijke feit te vieren hierbij een foto van uw weblogger op 34 jarige leeftijd, op de beste plek waar die gelogt heeft!
En wie niet orgineel wil zijn mag het volgende copieren en plakken:
Hoera gefeliciteerd!
Van harte er mee!
Hiep hiep, en een fijne dag!
Lang zal die leven!
Gloooooooooriiiiiiaaaaaaaaaa!
Ik wens je het allerbeste toe!
Ook nog een gelukkig nieuwjaar!
Van hetzelfde laken een pak!
Love As Always!
Amen!
Ook in dit nieuwe seizoen zal ik met enige regelmaat een greep doen uit mijn afbeeldingen.
Te beginnen met Quandy, lekker aan het uitrusten op het groene gras.
Er was circus op de camping, ik heb geen voorstelling gezien, want ik hou daar niet van, maar even rondkijken heb ik wel gedaan.
Ik wilde namelijk even controleren of er ook wilde dieren waren, zoals olifanten.
Maar dit zijn geen olifanten, want er zit ook geen slurf aan.
Het was me een kabaal van jewelste, in die tent.
Ik weet niet waarom, maar ik denk dat ik dit de mooiste foto vind!
Want als ik KASSA zie denk ik toch aan betalen, dat heb ik niet gedaan.
Afbeeldingen van olifanten, dus toch..
http://www.circusmalford.nl/ En dat is toch best een aadige website.
Zo, nu afkoelen maar weer, dit is vlakbij Duitsland.
Mijn twitterberichtjes kwamen ook op mijn hyves.
http://renesmurf.hyves.nl/wiewatwaar/152054570/xlo6/?&pageid=1083TXFPZPVK48S4G
En dat laatste bericht heb ik niet getwittert, dat stond er opeens!
En nu heeft twitter mijn account op slot gesmurfd.
Nu heb ik het volgende gemaild:
geachte twitter.
http://twitter.com/ReneSmurf
Hij doet het niet meer!
Ik kan er niks aan doen dat er een spammert gepost heeft.
Graag weer openbaar maken.
Groeten Renesmurf
Nu moet ik wel zeggen dat ik berichtjes van anderen volgen aangenamer vond dan zelf wat neerplempen.
Want neerplempen kan ik wel op eigen log.
Op hyves kom ik overigens ook nooit, ik heb het toch niet zo op webruimtes die anderen toebehoren, want dan bepalen zij de regels en ik hecht nogal aan vrijheid.
Als ik mijn log vol wil spammen dan doe ik dat!
En als iemand op mijn acount tweets twittert mag ik niet meer?
Laten ze maar zorgen dat de boel veilig dicht zit in plaats van smurfen te pesten!
Rare wereld leven we in.
Desondanks liet ik de m maar even vallen, en twitter lustig voort,
http://twitter.com/renesurf
Misschien leuk als u, naast uw reactie, ook even uw twitterurl vermeld, dan kan ik lekker gaan followen.
Na nog geen honderd kilomter, en wat oponthoudt, omdat de camping, ondanks dat het hoogseizoen is, tussen half 1 en 1 uur de boel dichtdoet, vanwege luchpauze, zijn we er dan toch,
KLIK.
De foto`s staan
hier, en voor de verslagen scrolt u maar wat naar beneden.
De gezamenlijke zenders Peazens en Moddergat was een VPRO-radioprogramma gepresenteerd door Wim Bloemendaal
De laatste uitzending was op 31 mei 2006, en de eerste op 8 oktober 1992.
In het programma, met de ondertitel "het historisch verband tussen pop en muziek die nergens anders wordt gehoord dan op de plaats van herkomst," liet Wim Bloemendaal onbekende muziek uit alle delen van de wereld horen, soms met een verband met bekende hedendaagse muziek.
Het programma is genoemd naar de Friese plaatsjes Paesens en Moddergat.
Hij had de naam gekozen vanwege het weidse uitzicht vanaf de dijk.
Uiteindelijk stopte hij met het programma; hij had er geen zin meer in omdat zijn programma naar steeds minder gangbare zenders en uitzendtijden werd verplaatst.
Ik ben er vaak mee wakker geworden, en vind het nog steeds jammer dat de nederlandse radio zo enorm platgeformateerd is.
Vandaag ging ik nog eenmaal naar Friesland, en wel naar die bewuste plaatsjes.
Schitterend, en dan niet alleen het uitzicht.
Hoewel ik Ameland, engelsmansplaat en natuurlijk Schiermonnikoog kon zien, vanaf daar.
Wat ook schitterend is is het kunstwerk, dat verspreid over de waddenzeedijk her en der staat, beginnend in Friesland en dan doorlopend tot ver op de Groninger dijken, er is zelfs een mooie website van.
http://wadnaakt.nl/
Het is dan wel weer een beetje jammer dat er weer
christelijke mensen zijn die bezwaren maken tegen naaktheid.
Ik zie persoonlijk liever tijdelijke kunstwerken, zo tegen het noordelijke waddenlicht aan, dan lelijke reclamezuilen.
Vandaag was het een prachtige zomerdag met volop zomerzon.
Ik toog alleen, samen met Quandy, naar het nabijgelegen militaire oefenterein op zoek naar het oefendorp.
Het voelde net als zoeken naar het smurfendorp, je weet dat het daar is, in dat enorme gebied, je weet alleen niet precies waar.
Het was dus een kwestie van doeloos rondlopen, maar dan wel met een doel.
Na het loeien der sirenes vertok ik, en na een uur of vier was ik weer bij mijn caravan.
Wat een gelukzaligheid dat dat zomaar kan, op een maandag.
De resterende maandagen van het jaar , tot de kerstvakantie, ben ik aan het werk, net als alle andere werkdagen...
En opeens zag ik het, het oefendorp!
Het is natuurlijk heel wat anders dan het smurfendorp, want dit dorp is een van de belastingen betaalde peperduur speeltje voor eveneens peperdure oorlogszuchtige lui, met ferme snorren en groene pakken.
Het dorp ingaan is ten strengste verboden, waarschijnlijk omdat ze daar wel eens met granaten spelen en de boel niet goed opruimen of zo.
Hoe dan ook, ik heb geen groen pakje gezien, dus ik kon de rand van het enorme dorp wel even voorzichtig verkennen.
Welvarend Nederland, een heel dorp bouwen en dan onbewoond laten,
Marnehuizen!
`s Avonds nog wezen vouwfietsen, en geen enkele
graafmachine tegengekomen, gelukkig.
Nog lol gehad tijden het afwassen omdat iemand wel heel erg veel kabaal had, het leek wel een hoorspel.
En afscheid genomen van mijn al jarenlang meereizende maar inmiddels leeggeknepen shampoofles.
Vandaag begon de dag met regen, en dat is uitermate vervelend.
Nu zijn er wel mensen die dat gemopper vinden, ik vind dat van belang voor mijn vakantieverslag.
Zo lang duurt mijn vakantie nou ook weer niet, juist die paar dagen komt het er op aan, en met regen kan je nu eenmaal niet veel beginnen, en al helemaal niet met een herdershond bij je.
Om toch nog wat van deze dag te maken ben ik naar twee plekken gegaan.
Vooraleerst naar de plaats met de mooiste plaatsnaam van Nederland: Doodstil.
http://www.doodstil.net/
http://www.doodstil.info/
Daarna gingen we naar onze eigen
Noordkaap.
Het Noordelijkste puntje van het vaste land van Nederland.
http://www.denoordkaap.nl/
Het is overigens wel kut dat je de dijk niet opmag met een hond.
Bijna al het water was de waddenzee uitgestroomd, en ik zag het Duitse Borkum, en iets wat wel leek op Rottummeroog en of Rottummerplaat.
Het ging vandaag niet alleen om die plekken, maar ook om de reis er naar toe, want het vlakke uitgestrekte Groninger landschap is betoverend.
Schitterende piepkleine dorpjes, waar je, net als in Zeeland overigens, langs de weg groente en eieren kan kopen, door ze gewoon mee te nemen en een bedrag achterlaat wat op bijstaand bordje staat vermeld.
Wij namen een doos eieren voor 1 euro en wat pruimen voor 50 cent.
In Groningen zijn geen kastelen, wel borgen.
Heel veel zijn al verdwenen, en wat er nog is blijft ook goed bewaard.
Vandaag was ik naar Verhildersum in Leens.
http://verhildersum.nl/
Het parkeren is gratis, en als je geen kaartje koopt en stiekum rond gaat wandelen is er geen haan die er naar kraait.
Wij kochten echter wel kaartjes, want we wilden de binnenkant van de borg, het koetshuis en de museumboerderij ook wel zien.
Dat gaat natuurlijk niet met een hond, dus we gingen om beurten.
En in de tuinen er omheen kon Quandy ook heerlijk genieten, net als wij, want dat is wonderschoon!
TE wonderschoon, want schandalig eigenlijk hoe mooi dat voorheen allemaal was,voor de rijke herenboeren, terwijl de arbeiders niets anders deden dan zich dood werken om in leven te blijven.
Het standverschil was groter dan fatsoenlijk was, de schaamte voorbij.
Dat was allemaal te zien in de boerderij, en hoe ze vroeger met paarden werkten, voor er machines kwamen.
Her en der zijn wat andere borgen afgebroken, en restmateriaal is hier allemaal naar toe gebracht, om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen en de boel mooi bij elkaar te bewaren.
Op het landgoed staat ook nog een huisje dat tot 1959 bewoond was, en in de jaren 80 door een stichting opgekocht en opgeknapt.
Leuk om te bewaren, want nu gaat er toch niemand ooit nog in wonen.
Ik liep overal naar binnen, en hoefde nergens mijn kaartje te laten zien, ze geloven dat zo ook wel.
En als ik ergens liep, was ik alleen!
In de boerderij speelde een film, en er stonden 15 lege stoelen bij.
Het zal vast niet altijd zo rustig zijn, maar het is wel een verademing.
En dat, beste mensen, kan alleen in Groningen!
`s Avonds heb ik nog gevouwfietst, om het hele militaire terrein heen, een prachtige route.
Vooral omdat ik zelden iemand tegenkom, en overal konijntjes opzij zie huppen als ik er aan kom.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6129-6136 van 8705 |
Volgende Pagina »
