Theo van Gogh werd vermoord vlakbij het Oosterpark in Amsterdam.
Ter nagedachtenis is er een kunstwerk geplaatst.
Onlangs is dat ding officieel onthuld.
Hans Teeuwen was daarbij aanwezig en zong een speciaal daarvoor geschreven lied.
Hans wilde dat lied niet uitbregen, ook niet nadat er een muziekje onder gezet was.
Toen was er iemand die maakte er een karaoke clipje bij, en dat laat ik u graag zien en horen:
Muziek is kut, zangkunst is kut, het is de tekst die het hem doet. Wel mooie muziek is er op pinkpop, en dat is hier te volgen.
Het is al lang geleden dat ik deze foto maakte, en vandaag moet het maar eens online.
Iets minder lang gelden, vorige week zaterdag om precies te zijn, was ik bij de TROS in Amsterdam.
Ze maken daar elke zaterdagmiddag TROS MUZIEKCAFE op radio 2, vanuit Studio Plantage.
Elvira Nikolaisen is een jonge zangeres uit Noorwegen. Haar eerste drie singles haalden moeiteloos de top van de Noorse hitparades. Nu verovert zij ook Nederland met het nummer 'Love I Can't Defend', dat zij zaterdag bij hun achter de vleugel kwam zingen. Het klonk als een klok!
Danny Vera is een zanger uit Zeeland met een stemgeluid die herinneringen oproept aan Chris Isaak en Roy Orbison. In zijn nummers schakelt hij met gemak tussen genres als country, pop, rockabilly en MOR. Zijn eerste solosingle was 'My Confession' en zijn nieuwste heet 'Less than nothing' Ook dat klonk geweldig!
Laura Fygi begon haar loopbaan in de populaire Nederlandse meidenpopgroep Centerfold. In 1991 startte zij haar zeer succesvolle solocarrière. Eind vorige maand kwam haar eerste Franstalige album 'Rendez Vous' uit. De cd bevat composities van o.a. Cole Porter, Django Reinhardt, George Gershwin, Kurt Weill en een duet met Dave. Niet geheel mijn smaak en meezingen met een bandje vind ik minder dan met een echte band!
Rose. In de jaren ’90 treedt ze o.a. op met top-dj’s als David Moralis, Roger Sanchez, Kerri Chandler en in eigen land dj Roog. Op dit moment staat Rose in de startblokken om haar tweede album Livin’ It te presenteren; een popalbum met veel jazz, blues en funk invloeden Wow, geweldig!
Studio Plantage wordt dagelijks gebruikt door vrijwel alle omroepen, en bevindt zich naast Artis.
Ik had nog drie stellingen gesmurfd, en ik voorzie ze van mijn mening.
In boerderijen die leegstaan mogen andere bedrijven komen.
Zeer zeker, boerderijen zijn vaak prachtige gebouwen, en als er niet meer geboert wordt mag het wel ergens anders voor gebruikt worden. Graag zelfs! Update: een bedrijf is een zaak waar geld verdiend wordt, lijkt me duidelijk genoeg.
De militaire activiteiten in de Lauwersmeer moeten stoppen.
Zeer zeker. Natuur is natuur, en militairen hebben we toch niet nodig.
En dit is wel leesvoer over de militaire activiteiten aldaar.
Buiten de bebouwde kom van gemeenten mogen geen nieuwe huizen komen.
Nee, landelijke aangezichten zijn heel mooi. Soms zie je zelfs een kerkje van heel ver. Het zou zonde zijn om daar huizen voor te zetten. Bouwen doen ze maar binnen de bebouwde kom, daar is nog ruimte zat.
Zo, nu mag u. Update: Ik vraag me tevens af waarom mensen die geen zin hebben om inhoudelijk te reageren dat vermelden.
Tessa is mijn nichtje, want geboren uit mijn zusje. Tessa is een baby, want geboren in augustus. Tessa heeft nog geen tandjes. Tessa lacht veel, als ze plezier heeft. Tessa jankt soms, als ze haar zin wil doordrijven. Tessa moet nog gevoerd worden, maar koekjes kan ze zelf al eten. Tessa kan al kruipen, en opstaan, en van alles vastpakken.
En het leukste vind ze het om te lopen. Dan pak ik haar handjes vast en dan loopt ze tussen mijn benen voor me uit, zwalkend en lachend. Vooral als we Kiras of Rody tegenkomen schatert ze het uit! Op den duur wil ze met losse handjes, maar dat doen we nog maar niet.
Update: en Kiras vindt alles wel best. Zelf lange vingers eten is niet zorgwekkend. Janken is gezeur, huilen is pijn en verdriet, maar dat kent ze gelukkig nog niet. Er wordt geen enkele reactie aangepast, alleen wat schuin geblaat toegevoegd onder de logjes, wie denkt dat dat anders is is niet blind, maar slechtziend of mankeerd iets aan het geheugen.
Waarom zijn er aparte dames en heren wc`s en aparte dames en heren douches?
Ik dacht daar aan toen ik rondzwalkte op de camping en nodig moest, maar wel eerst op het plaatje bij de deur moest letten.
Dat is al een gewoonte geworden, maar evengoed best heel erg raar.
Het is een vraag die me al zo lang bezighoudt als ik me kan heugen.
Dat is net zo`n vraag als vragen naar de zin van het leven.
Je gedachten gaan alle kanten op, maar je komt er nooit uit.
Zulke vragen blijven knagen.
En toch gaan mensen maar door met overal nieuwe wc`s plaatsen en douches, en altijd apart voor de dames en apart voor de heren.
Zelfs in deze moderne tijd, en allemaal tesamen onder de douche komt zelden nog voor, nu zijn het allemaal hokjes.
Thuis doet het hele gezin het wel op dezelfde pot en in dezelfde badkamer, maar elders is dat allemaal gescheiden.
En voor die paar pisbakken hoef je dat niet te doen lijkt mij, die kan je overal wel bij plaatsen.
Waarom die onderscheid? Niemand weet het, en toch wordt het gehandhaafd!
Op de camping een beetje fatsoenlijk douchen zal me nooit lukken, vrees ik.
Ik ben altijd bang dat ik te weinig tijd heb en met een shampookop in de wasbak moet.
Dus het is al jaren en op vrijwel elke camping hetzelfde ritueel.
De douchekabinne in.
Schone kleding aan de te weinige haakjes hangen.
Huidige kleding uittrekken en in meegebrachte plastic zak stoppen.
(als dat nodig is, een spijkerbroek kan wel nogmaals gedragen worden)
Slippers aan!
Het muntje inwerpen.
Snel mijn haren nat maken.
Nog sneller insjamponeren.
Meteen weer uitspoelen.
En dan de rest van mijn lichaam wassen.
Vervolgens wachten en wachten en wachten tot de waterstraal stopt.
(ik heb er immers voor betaald)
Afdrogen.
Aankleden.
Wegwezen!
update: sommige woorden komen zomaar op in mijn hoofd, hoe ik daar aan kom weet ik niet.
Het is fijn om weer thuis te zijn.
Het is ook fijn dat er toch nog mensen kwamen lezen omdanks dat ik niet toekwam hun weblogs te lezen.
Het is minder fijn dat mensen om foto`s vragen.
Dat geeft toch maar aan dat mijn vermogens om beeldend te schijven allerbelabberts zijn.
Er was ook iemand die mij uitmaakte voor polderboy, dat is voor een stadsmens erg zuur om te slikken.
Kiras was niet mee, die moest het huis bewaken, en oppas was geregeld om hem en de kippen te voeren.
En in Nederland mag je verwachten dat je Nederlandse menukaarten krijgt, ook al spreken de arrogante Amsterdammers hun talen goed.
En iemand vroeg of ik soms negers bedoelde toen ik zwarten zei.
Ja, want negers zijn zwart, dus noemde ik het zwarten, maar voortaan zal ik zwarte negers wel zwarte negers noemen.
En het was inderdaad winkelcentrum kraaienest waar ik me begaf, vlakbij de metro.
Ik vond het maar wat armoedig, maar goed, alles is te koop, daar gaat het om, en het is maar wat je gewend bent.
En of ik Amsterdam voor de rest wel leuk vond werd ook nog gevraagd.
Jazeker wel, anders ging ik er niet elk jaar naar toe natuurlijk!
Update: zwarte negers hoeven niet per se uit Afrika te komen. Update: wanneer ik weer vertrek is nog een geheim/vertel ik wel als ik dat wil.
Update: camperen kan op een van de campings aldaar.
Update: ik heb geen ijsje gehaald.
Update: Ik heb nergens een trauma aan overgehouden.
Update: arrogante Amsterdammers zijn de Amsterdammers die arrogant zijn, en dat zijn dan de mensen die je een engelstalige menukaart voorzetten.
Tenminste voorlopig, want ik kom zeker nog eens terug! Hier dus wederom een teken van leven vanuit onze hoofdstad die of dat ik met een bezoekje vereer.
Op de reeds eerder binnengekomen reactie`s kom ik later terug, nu eerst over vandaag.
Eerst de ochtend lekker doorgebracht op de camping, en na wat eten, douchen en zitten met de tram naar de binnenstad. Ik wilde in het Oosterpark : "De Schreeuw" even bekijken, een kunstwerk om Theo van Gogh niet te vergeten. (de naam van de kunstenaar stond wel vermeld, theo`s naam niet) Ik vind het kunstwerk niet echt mooi, maar de woorden van theo ook niet, en hoe die aan zijn eind gekomen is ook niet.
Om 16 uur zat ik in Studio Plantage, naast Artis, om het rechtsreekse muziekprogramma TROS Muziekcafe bij te wonen. Elvira Nikolaisen zingt als een klok, met een prima band, Danny Vera eveneens. Laura Fygi zong met een bandopname mee en maakte er een merkwaardig dansje bij. Als afsluiter was Rose, met band en laptop, ook dat klonk uitstekend!
Ik had een heerlijke muziekale middag, en Daniel Dekker presenteert het allemaal lekker losjes en vakkundig. (en hij rookt en drinkt onder werktijd)
Vanwege het mooie weer wandelden we naar de zeedijk om naar onze favoriete chinees te gaan. Voor een bepaald bedrag mag je daar onbeperkt het buffet leegeten, heerlijk! Daarna nog wat over de wallen gewandeld, en heel wat hoeren gezien. En tenslotte nog ergens een kopje koffie en een stuk taart.
Tot zover, morgen meld ik het wel als ik weer veilig thuis ben.
